Bu reklam “çıxardanı” o qədər söyənlər olub ki? Yaşlılar, nənələr, babalar, atalar, analar, hətta bir verlişə maraqla baxdığı zaman onun bölündüyünə əsəbləşən gənc nəsil belə.

Reklam televiziya, qəzet, radio, internet, kino, verliş və s. xasitələrin yolu ilə müxtəlif malların və xidmətlərin insanlara tanıdılmasıdır. Təbii ki, burda məbləğ söhbəti də böyük rol alır. Peşəkar, bir sfera saılmasa da reklam yayılma, tanıdılma sahəsində böyük qüvvəyə malikdir. Reklam alıcıya öz seçimində çox geniş təsir gücünə malikdir.

Bizlər bir filmi və ya verlişi izlədiyimiz zaman onu reklam böləndə nə qədər əsəbləşsək də xeyri yoxdur. O reklam bu gün var, sabah da olacaq,hətta artacaq da. Müxtəlif firmalar verlişlərə sponsorluq edərək öz mallarını insanların diqqətinə buraxaraq reklam edirlər və bu da öz növbəsində geniş tanıtıma səbəb olur. Təbii ki, o firmalar da bu yolla uduzmurlar. Yoxsa reklam günümüzdə bu qədər önəmli yer tutmazdı ki.

Hər hansısa bir mal reklamda diqqətə buraxılır, tanıtılır, təriflənir və insanlar da bu malın yaxşı olduğunu düşünüb məhz onu əldə etmək istəyirlər və yaxud da mal olmasın olsun xidmətlər.

Əslində reklamı yaradanı söyüb batırsaq da belə görünür ki, reklamın özünü də bir sənət sahəsi adlandırmaq olar. Reklam üzərində görülən işlər heç də helə-belə işlər deyil və buna zaman, diqqət və pul sərf olunur. Reklam elə hazırlanmalı, elə çəkilməlidir ki, o yadaşlarda qala bilsin, həm də yaxşı qala bilsin. İnsanı inandıra bilsin, insanda o mala qarşı etibar yaratsın. Axı reklamın işi tək tanıtmaq deyil, burda həm də tələbat da önəmlidir. Hər halda ya yalan ya gerçək - əgər bir malın keyfiyyəti çox pisdirsə, reklam üzərində işləyən şirkət bunu pisləyə bilmir, o mütləq onu şişirdəcək və tərifləyəcəkdir. Bu da ki o işi qurub, keyfiyyətsiz mal buraxanların vicdanına qalıb. Hər halda reklam üzərində işləyən, bu işi ərsəyə gətirən də bu yerdə mənfi qarşılanır, amma o sadəcə bir dizaynerdir. Yaxşı, keyfiyyəti, vicdanı qoyaq bir kənara. Onsuz da bu sahədə çalışanların özlərini də tərifləmək yersizdir. Çünki bəzən elə reklamlar görürsən ki, adamın ürəyi bulanır.

Başa düşmək lazımdır ki, bu iş milyonların gözü önünə çıxarılacaq bir işdir. Burda qabarıqlığa, şişirdilməyə ehtiyac yoxdur. Bacarırsan reklamı elə hazırla, elə qoş ki o həqiqətən də insana təsir etsin. Yoxsa boş-boş görüntülərlə bir iş düzələn deyil. Sadəcə ucuz bir tanıtım ola bilər. Yuxarıda dedim ki, reklam alıcıya öz seçimində çox geniş təsir gücünə malikdir. Amma burda da istisnalar var. Hər reklama da reklam demək düzgün deyil.

Nə qədər olar yuyucu vasitələrinin eyni tipli reklamını izləmək, nə qədər olar ki, bütün ev qadınlarının paltaryuyan maşını sına və ya başqa bir dövlətin çəkdiyi reklamı götürüb, ordakı mal ilə öz malınmı əvəz edib, tərcümə edib, efirə buraxırıq. Uşaqların adlarına da Saşa, Maşa yerinə Tofiq, Aytən adlandırırıq. Guya heç kim bilmir ki, bu reklam hansı dövlətin reklamıdır – orijinallıq yoxdur. Necə ki verlişlər kopyalanmış verlişlərdir, eləcə də reklamlar.

Yaxşı, kopyalanmışları da qoyaq bir kənara dilimə belə gətirmək istəmirəm, amma demək məcburiyyətindəyəm – əminəm ki, hamınız görmüsünüz, o diş fırçası,  məcunu, diş dərmanı reklamlarıı varee, hansı ki,  orda ya qan göstərirlər, ya tüpürcək. Özü də iyrənc şəkildə – bunları kim düşünüb ərsəyə gətirir? Mən belə reklam görəndə o kanalı çevirmək məcburiyyətində qalıram, heç reklamı sonuna kimi izləmirəmdə ki, görüm o diş məcunu hansıdır, nədir.. Daha təbiilik, təbiilik dedik, demədik ki, vur öldür! Haqqında danışılası o qədər reklamlar var ki..

Qısacası nəticə: reklamlarımızda nə orijinallıq var, nə təbiilik, nə də incəlik. Təbii ki istisnalar da var. İndi mən də reklam etmiş olacam, amma qeyd edim ki Azərcell-in bəzi reklamlarını çox bəyənirəm. Ən çox da səhv etmirəmsə sonuncu olanı: “bu səs bizim səsimizdir.” Bundan əlavə də fikir verirsən ki, tərifə layiqli olan işlər var, sadəcə ortalıqda mənfi sayılanlar da olmaya...