Harda müsəlman görürəm qorxuram (Mirzə Ələkbər Sabir)

                        Harda müsəlman görürəm qorxuram (Mirzə Ələkbər Sabir)

    Payi-piyadə düşürəm çöllərə, 
Xari-müğilan görürəm, qorxmuram.

Seyr edirəm bərrü biyabanları, –
Quli-biyaban görürəm, qorxmuram.

Gah oluram bəhrdə zövrəqnişin, –
Dalğalı tufan görürəm, qorxmuram.

Gah çıxıram sahilə, hər yanda min 
Vəhşiyi-ğürran görürəm, qorxmuram.

Gah şəfəq tək düşürəm dağlara, –
Yanğılı vulkan görürəm, qorxmuram.

Gah enirəm sayə tək ormanlara, –
Yırtıcı heyvan görürəm, qorxmuram.

Üz qoyuram gah neyistanlara, –
Bir sürü aslan görürəm, qorxmuram.

Məqbərəlikdə edirəm gah məkan, –
Qəbirdə xortdan görürəm, qorxmuram.

Mənzil olur gah mənə viranələr, –
Cin görürəm, can görürəm, qorxmuram.

Xarici mülkündə də hətta gəzib
Çox tuhaf insan görürəm, qorxmuram.

Bu küreyi-ərzdə mən, müxtəsər, 
Müxtəlif əlvan görürəm, qorxmuram.

Leyk, bu qorxmazlıq ilə, doğrusu, 
Ay dadaş, vallahi, billahi, tallahi, 
Harda müsəlman görürəm, qorxuram!….

Bisəbəb qorxmayıram, vəchi var: 
Neyləyim axır, bu yox olmuşların

Fikrini qan-qan görürəm, qorxuram, 
Qorxuram, qorxuram, qorxuram!….

1 şərh

kurdamir
Həqiqət insanı düşünməyə məcbur edir. Şüuralti məna var