Kayzen

Günlərin bir günü, ayların şən ayı, illərin xoş ili, həftənin ilk səhəri İşığın nənəsi yuxudan ayılıb gördü ki, masanın üstündə yaşıl almalarla dolu meyvə qabına söykədilmiş bir məktub var. Nənə ipək şalını çiyninə salıb, eynəyini gözünə  taxdı və məktubu oxumağa başladı...
«Nənəcan, sabahın xeyir!
Mən sənin nağıllarda danışdığın Xoşbəxtlər şəhərini axtarmağa gedirəm. Oranı tapan kimi qayıdacağam və səni də özümlə ora aparacağam. Mən qayıdanacan balkondakı pomidor şitillərimizə yaxşı bax. Öpüb bağrıma basıram səni».

Davamı →

Bütün bunları sən yatandan sonra yazıram.Bir az əvvəl oturub qəzet oxuyurdum.Birdən özümü çox günahkar hiss etdim. Qalxıb sənin otağına getdim.Balaca əlini yanağına söykəmişdin.Tərdən saçların islanıb alnına yapışmışdı.Səhər məktəbə gedəndə yenə üstünə qışqırmışdım.Üzünü yaxşı yumamışdın, ayaqqabıların da kir-pas içində idi.Hələ bu azmış kimi, səhər yeməyində süfrənin üstünə çay da dağıtmışdın.Bütün bunlar məni əməlli-başlı hövsələdən çıxarmışdı.Mən işə, sən məktəbə getmək üçün evdən çıxdıq. Sən mənə«Yaxşı yol ata»-dedin.Mən isə«Sağ ol» demək əvəzinə :«Düz yeri,belini əymə»-deyə üstünə qışqırdım.
Axşam işdən qayıdanda səni küçədə gördüm.Toz-torpaq içində uşaqlarla oynayırdın.Ayaqqabılarını da bulamışdın.Bu dəfə də yoldaşlarının yanında səni utandırdım.
Axşam yeməkdən sonra otağıma çəkiləndə ürkə-ürkə yanıma gəldin.Mən isə sərt bir şəkildə:«Nə var,nə istəyirsən?»-deyə soruşdum. Heç bir şey deməyib yanıma gəldin,qollarını boynuma dolayıb məni öpdün.Mənim«soyuqluğum» Allahın sənin o kiçik ürəyinə verdiyi sevgini dondura bilməmişdi.
Hə, oğlum! Sən yatandan bir qədər sonra qəzet əllərimdən sürüşüb düşdü.Sanki yuxuda idim, oyandım.Deyəsən yerli-yersiz qışqırmağa artıq adət etmişdim.Səni sevirdim,ancaq uşaq olduğunu unutmuşdum.Həmişə sənə böyük gözüylə baxmışdım.Ancaq  indi sənə baxıram və nə qədər balaca olduğunu görürəm.Halbuki mən səndən çox şey istəmişdim, həm də lazım olandan çox şey…
Davamı →

Frederick Smith 1944-cü ildə Mississipidə doğulmuşdur. Erkən yaşda atasını itirmiş, özü də kiçik yaşda sümük xəstəliyinə tutulmuşdur. Yale Universitetinə getdiyi zaman, onlardan gələcəkdə nə etmək istədikləri mövzusunda bir tapşırıq hazırlamaları istənmişdi. Frederick, Amerikanı əhatə edən bir çatdırılma şəbəkəsi qurmaq istədiyi haqda yazmışdı. Bu tapşırığı görən professoru, onun kağızına baxdıqda başını yelləyərək, «qeyri-mümkün bir şey düşünürsən» dedi və aşağı qiymət verdi. Frederick, Yaledən məzun olduqdan sonra Vyetnamda vuruşan Amerikan birlikləri arasında təyyarə ilə iki yüzdən çox səfər etdi.

Sonra 1970-ci ildə iş həyatına atıldı və işin mütəxəssislərinə Yale Universitetində tələbəykən imtahan kağızına yazmış olduğu xəyalından bəhs etdi. Belə ki, onun fikrini bəyəndilər və dərhal tətbiq etməyə başladılar. Təyyarə və yük maşınlarını satın almaq üçün çox pul xərclənib. Bu işdə çalışan personalın ödənişi də yüklü bir məbləğ tuturdu. Lakin Frederick, müsbət düşünən, daim «Mən edə bilərəm!» deyən bir insan olaraq, bir çox adamı bu işə pul yatırtmağa razı salmışdı.

Ardı →

Cərrahin telefonu zəng çaldı.

— Bəli, eşidirəm.

— Cənab Həkim, ağır xəstə var, tez özünüzü çatdırın.…

— Gəlirəm deyib Həkim tələsik yola düşdü.

Həkimi xəstəxanada xəstənin atası qınaqla qarşıladı :

— Mənim oğlum ölüm ayağındadır, nə üçün gecikirsiniz? Öz oğlunuz olsaydı belə edərdinizmi ?

Cərrah gülümsədi:

Ardı →

Bir qaranquş bir adama aşiq olur. Pəncərənin önünə qonub bütün cəsarətini                                                        toplayır, tüklərini qabardır, gözəl durduğuna əmin olduqdan sonra kiçik dimdiyi ilə pəncərəyə vurur: Tık… Tık… Tık… Adam pəncərəyə baxır. İçəridə işi ilə məşğuldur. Kimdir onu işindən aralayan? Balaca bir qaranquş! Həyəcanlı qaranquş dərin bir nəfəs alaraq dimdiyindən sözlərini yağdırdı:
— Hey adam! Mən səni sevirəm. Niyəsini soruşma. Uzun zamandır səni izləyirəm. Danışmağa bu gün cəsarət tapdım. Pəncərəni aç, məni içəri al. Birlikdə yaşayaq.
Adam hirslə cavab verir:…
— Yox daha nələr! Sən hardan gəldin? Olmaz. Ola bilməz. Sən bir quşsan. Heç quş insana aşiq olar?
Qaranquş pərt olur. Yenə də ümidini itirmir. Bir müddət sonra təkrar pəncərəyə gəlib gülümsəyərək təkrar şansını yoxlayır:
— Adam, ay adam. Aç bu pəncərəni. Al məni içəri. Səni heç incitmərəm. Bax soyuqlar da başladı, üşüyürəm. Yoxsa isti ölkələrə getməli olacam. Mən ancaq istidə
Ardı →

16 Yaşlı oglan atasina yaxınlaşır ve soruşur,ata 18 yaşımda mene ne hediye edesen deyir?Atası o  vaxta çox var deye cavb verir.

1illden sor oglan yene atasına yaxınlaşaraq sual verir ata 18 yaşımda mene ne hediye vereceksen?Atası cavab verir,ogul menim hediyem senin üçün çox deyerli olgaq.Oglan 18 yaşını tamamlıyır amma atsı yanında olmur,bir qün ona mektub qelir,atasınan idi mektubda atası yazır.Eziz oglum mene çox deyirdin hediyen ne olagax deye? sene hediyem verdiyim qelbim ve Allahın bexş etdiyi yeni bir heyatdı onların qedrini bil.>>>> 

Ardı →

Bakıda qız məktəbi açmaq istəyən Hacı Zeynalabdin Tağıyev əvvəlcə İmperator III Aleksandrdan icazə istəsə də mənfi cavab alır. II Nikolay taxta çıxanda Hacı yenə cəhd edir. 1895-ci ildə Nikolayın tacqoyma mərasimində Zaqafqaziya müsəlmanlarını təmsil edən Hacı Zeynalabdin Tağıyev fürsəti fövtə vermir, çarın xanımı Aleksandra Fyodorovnaya çox bahalı hədiyyə bağışlayır və Bakıda onun adına qız məktəbinin açılmasını xahiş edir. Bu dəfə ox hədəfə dəyir. 1896-cı ildə şifahi, 2 il sonra isə rəsmi razılıq alınır.
Siz əsl məslənin davamına diqqət edin: “Lakin daxildəki düşmən qüvvələr yenə də bu iman və irfan insanına mane olmağa çalışırlar. Naəlac qalan Hacı QARAGURUHÇULARIN hədə-qorxularına son qoymaq üçün Məkkəyə, Mədinəyə, Kərbəlaya, Xorasana, İrana, İstanbula nümayəndələr göndərir. Onlar getdikləri şəhərlərin rəsmi din xadimlərindən imzalanmış və möhürlənmiş sənəd gətirirlər ki, Qurani-Kərimdə QIZ uşaqlarının təhsil almasında heç bir qadağa yoxdur. Müsəlman qızları müasir məktəblərdə təhsil ala bilərlər. Bununla da o, az da olsa CƏHALƏTİN ağzını qapaya bilir.”Bu nə deməkdi? Bu o deməkdi ki, tarix boyu Azərbaycanda elmin-təhsilin qarşısında dayanan İSLAM yox, İslamı tərsə anlayan bir qrup cahil, qaraguruh müsəlman olub. Hardan çıxarıram? — Diqqət edin, qızlar seminariyasını açmaq istəyən bir HACIDIR. Bu hacı inanclı və əqidəli bir müsəlmandı, elə bir müsəlman ki, bu işdə (qızların təhsil işində) tamaşaçı deyil, yaradıcı olmaq istəyir. Və olur. Bundan əlavə, bu hacı nümayəndələr göndərib dünyanın bir çox müsəlman alimlərinin rəsmi icazəsini alır. Onlar açıq-aydın yazırlar ki, Qurana əsasən bunun heç bir eybi yoxdur! Bir də Diqqət edin: Dünyanın müsəlman alimləri yekdil olaraq yazırlar ki, Qurana əsasən qızların təhsil almasının heç bir eybi yoxdu.
Ardı →

Bir professor konfrans vermək üzrə salona girmiş. Amma baxmış ki salonda, qabaq sırada oturan at baxıcısıdan başqa adam yoxdur. Danışıb danışmama mövzusunda tərəddüdə düşən professor at baxıcısınadan  soruşmuş:
-Buradakı tək adam sənsən. Sənə görə danışmalıyam, yoxsa danışmamalıyam?  At baxıcısı cavab vermiş: -Müəllim mən sadə bir insanam, bu mövzulardan anlamam. Lakin axıra gəlsəydim və bütün atların qaçıb bir dənəsinin tək qaldığını görsəydim, yenə də onu bəsləyərdim.
Bu sözlərə haqq verən professor konfransa başlamış. İki saat danışmış dayanmış, konfransdan sonra da özünü xoşbəxt hiss etmiş, dinləyicisinin də konfransın çox yaxşı olduğunu təsdiqlənməsini istəyərək soruşmuş: -Danışmamı necə idi? At baxıcısı cavab vermiş:
-Müəllim sənə daha əvvəl sadə bir adam olduğumu və bu mövzulardan çox anlamadığımı söyləmişdim. Yenə də əgər axıra gəlir, biri xaricində bütün atların qaçdığını görsəydim, onu bəsləyərdim; amma əlimdəki bütün yemi ona verib də heyvanı çatlatmazdım.   «Nə qədər bilsən bil, söylədiklərin qarşıdakının anladığı qədərdir.» 
Davamı →

Salam ana, Yenə mən gəldim. Təlaşlanma məktəbdən çıxdım gəldim. Analarda atalar kimi maraqlanarmı bilmirəm amma Əli «Məktəbə getməzsəm anam çox hirslənər, maraqlanar» demişdi də, onun üçün söyləyirəm.

Keçən həftə müəllimə, Sağ əlimdə sarımsaq, sol əlimdə soğan dedirdə-dedirdə öyrətdi sağımı-solumu. Mən bilirəm artıq ana sağım hara, solum hara. Ağrıyan yanamın haram olduğunu indi yaxşı bilirəm ana. Keçən geldiyimdə buram ağrıyır buram demişdim də Heç cür söyləyəməmişdim ağrıyan yanımı ana, Bax indi söyləyirəm buram, Sol yanım çox ağrıyır ana. Həm də hər gün ağrıyır ana hər gün.

Dünən səhər anası Ayşənin saçlarını hörmüşdü. Yaxası da bağ idi. Zəng çalınca öpdü, hə balam sinifə dedi. Məndə ağladım, Ağladım heç də utanmadım. Müəllimə nə oldu dedi. Yıxıldım, dizim çox ağrıyır dedim. Yalan danışdım ana. Dizim ağrımırdı amma sol yanım çox ağrıyırdı ana.

Bu gün məndə saçım hörülsən istədim. Atam hördü amma onunki kimi olmadı. Bağ yığ istədim. Atam «Mən bilməm ki qızım» dedi. Heç olmasa məktəbə sən apar dedim. «Qızım, iş» dedi. Məndə mənə nə dedim, ağladım. «qızım, çörək» dedi atam. Susdum amma məktəbə gedərkən yenə ağladım ana. Hə bide sol yanım yenə çox ağrıyırdı ana. Hər kəsin corabları dümağ, mənimkilər boz kimi. Zeynəb «anam ağlara rəngli paltar qatmadan yuyur» dedi. Atam hamısını birlikdə yuyur. Atam paltar yumasını bilmirmi ana? Uff atam, hər gün pomidor pendir qoyur bəslənməmə. Kədərlənməsin deyə söyləmirəm amma dostlarım hər gün peçenye, tort gətirir. Bilirəm atam tort bişrməsini bilməz ana.

Hava qaralır, mən gedim ana. Atam bilmir qaçıb-qaçıb sənə geldiyimi. Eşitsə hirslənməz amma çox kədərlənər bilirəm. Kim pozur torpağını? çiçəklərini kim qoparır? İcazə vermə ana nə olar toprağına əl vurdurma. Evə gedincə ağılıma gəlir birdə bunun üçün ağlıyıram ana. Bax qab yanımda, torpağından bir ovuc daha götürürəm. Bilirsənmi ana hər gəlişimdə aldığım torpaqlarını bu qabda yığdım. Üzərinə də şəkilini yapişdirib başımın yanına qoydum. Hər səhər onu öpür iyləyirəm. Kimsəyə söyləmə amma ana bəzən də danışıram onunla. Neyniyim sənin üçün çox darıxıram ana.

He unutmadan, Müəllimə sabah ananı izah edən bir yazı yazacaqsınız dedi. Mən atama yazdıracağam. Müəllimə bilərsə çox hirslənər amma mənə nə hirslənərsə hirslənsin. Mən səni heç görmədim ki nəyi? necə? anlatacam ana.

Sənin adın keçincə sol yanım ağrıyır ana. Heç bir şey uda bilmirəm. Bəzən də dözə bilməyib ağlayıram. Kağızada belə yaza bilmərəm axı ana. Mən gedirəm ana, Torpağını öpüm, səndə yuxuma gəl məni öp. Mütləq gəl ana, Sən yuxuma gəlməyincə sol yanımın ağrısıyla oyanıram ana. Sol yanım ağrıyır ana. Bax burası, Sənin üçün çox darıxdım Ana çox...

Davamı →