Kayzen

Sevgi böyük hissdir, bilinən və bilinməyən tərəfləri var. Nəzərinizə sevgi haqqında elm tərəfindən təsdiqlənmiş 8 həqiqəti çatdırırıq.

Adi bir öpüş stressi azaldır. Hətta öpüş haqqında düşünmək belə bu keyfiyyətə malikdir.

Qucaqlaşmaq ömrü uzadır. Mütəmadi qucaqlaşan cütlüklərin ürək problemi riski daha az olur. Bu həmçinin psixoloji problemlərədə aiddir.

Qucaqlaşaraq yatmaq baş ağrısı riskini azaldır. Qucaqlaşaraq öpüşən zaman oksitosin hormonu ifraz olunur. Bu hormon baş ağrısı müalicəsində istifadə olunan dərmanların əsas maddəsidir.
Davamı →

Xəstəlik hissi
İnsan aşiq olan zaman iştahasının itməsi və ya xəstələnməsi normaldır. Bu, bir insandan xoşlandığını bildirən siqnallardır. Stress hormonu kortizolun mədədəki qan damarlarını büzüşdürməsini eşq xəstəliyi olaraq adlandırmaq mümkündür. Bu narahatedici vəziyyət çox zaman qarşıdakı insanın yanında özünü daha rahat hiss etməyə başladıqdan sonra zamanla öz-özünə ortaya çıxır.

Güc hissi
Uşaqlarını əzən maşını qaldırma gücünə malik olan analar haqqında eşitmisiniz? Eşq və qorxu hissinin birləşməsi fövqəladə vəziyyətlərdə qəfildən insanda təsəvvür edilməyəcək gücə yol açır. Hissi qüvvə adlandırılan bu fenomenin elmi baxımdan araşdırılması demək olar ki, imkansızdır. Çünki araşdırmalar zamanı bu fövqəladə vəziyyətlərin təqlidi çox çətindir. Bu hissi gücü təcrübədən keçirənlər isə sadəcə yeniyetmələr deyil, eyni zamanda, aşiq olan bütün insanlar bu insandan üstün olan gücü hiss edir. Aşiq olan zaman ifraz edilən oksitosin hormonu fiziki ağrıya qarşı dözümlülüyün də artmasına səbəb ola bilər.
Davamı →

Adel sindromu barədə hər birimiz eşitmişik. Buna sevgi xəstəliyi də deyilir. Hamımız platonik sevgi yaşayan insanlarla qarşılaşmışıq. Bu sevgi realda var olmayan, xəyalda qalan, həyata keçməyən sevgidir. Platonik sevgidə hər şey romantik və ruhi müstəvidə olur. Bu sevgi fiziki doyum üçün deyil, hisslərin doyumu üçündür.

Adel sindromu öz adını məşhur fransız yazıçısı Viktor Hüqonun qızı Adelin adından götürüb. O qeyri-adi sevgisi ilə tarixə düşmüş qadınlardan biridir.
Davamı →

Meksika alimləri bu suala cavab tapmaq üçün xüsusi araşdırma aparıblar.
Eksperiment zamanı məlum olub ki, əbədi sevgi yoxdur. Təxminən 4 ildən sonra hətta ən böyük sevgi tədricən azalır və bir çox hallarda dostluq, hörmət, bağlılıq kimi hisslərlə əvəz olunur. Alimlər bunu insan beyində gedən kimyəvi reaksiyalarla əlaqələndirir.

Sevgi yarananda insan beynində adrenalin, dofamin kimi maddələrin ifrazı kəskin şəkildə artır ki, nəticədə insan öz sevgi obyekti haqqında daim fikirləşir, onun yanında olmaq istəyir, onun mənfi cəhətlərinə, səhvlərinə göz yumur və s. Daha sonra beyində xoşbəxtlik hormonların ifrazı tədricən azalır ki, romantik «kor» sevgi də azalmağa başlayır.

Lakin bu o demək deyil ki, sevgi tam ölür. Bir çox insanlarda romantik sevgi daha etibarlı formaya — bağlılığa, doğmalığa keçir.
Davamı →

Eşqin qaynağı beynin kimyəvi maddələridir
Eşqin qaynağını araşdıran alimlər eşq ilə bağlı neyrokimyəvi maddələrin testesteron, esterogen, dopamin, serotonin, oksitosin, vasopressin və endorfinlər olduğunu müəyyən ediblər. Bu neyrokimyəvi maddələr sayəsində eşqə düşdüyümüz andan etibarən qarşımızdakı şəxsə yaxınlıq etmək istəyi artır. Aşiq olduğumuz şəxsi gözümüzdə daha cazibəli və vazkeçilməz edən isə elə bu kimyəvi maddələrin varlığıdır. Bu kimyəvi maddələr sayəsində aşiq olduğumuz andan özümüzü daha energetik və coşğun hiss edirik. Ətrafımız heç vaxt olmadığı qədər rəngli və möhtəşəm görünür. Hamıya qarşı yaxşı davranmağa başlayarıq.

Sevgi bağlılıqdır
Sevgi bir şəxsə qarşı duyulan diqqət və bağlılıq hesab edilir. Sevginin yaranması üçün müəyyən bir zaman lazımdır.
Davamı →

Sevgi nədir – Qərb ədəbiyyatının yaratdığı bir əfsanə, yoxsa ümumbəşəri möhtəşəm bir fenomen? İnsan niyə aşiq olur? İnsan necə sevir? Sevgi zəruridirmi? Sonunda elmin əldə etdiyi nəaliyyətlərlə bu suallara dolğun cavablar vermək mümkündür.

Dilimizdə sevgini ifadə edə bilən bir neçə söz var: eşq, məhəbbət, sevda. Bu sözlər bir çox halda eyniyüklü kimi qəbul edilsə də, əslində eyni mənaları ifadə etmirlər. Ona görə belə qərara gəldik ki, yazımız boyunca sevginin müxtəlif mərhələlərindən və növlərindən bəhs etdikcə bu anlayışlara da aydınlıq gətirək.

Əgər biz insanın təkamül yolu ilə yarandığını düşünürüksə, bəs necə oldu ki, sevgi yarandı? Sevginin insan təkamülündəki yeri haradır, hansı səbəblərdən qaynaqlanır? Şübhəsiz, təkamül boyunca dəyişikliklər mövcud hansısa zəruriyyətlərdən yaranır. Məhz sevgi də belə bir zəruriyyət idi.
Davamı →

Ən yaxın dostunuzun sizin üçün daha böyük əhəmiyyət kəsb etdiyini anladığınız an demək, vəziyyət dəyişib. Onunla bir çox məqamları paylaşmaq, dostunuza nəsə danışmaqdan daha çox sanki ona nəsə izah etməyə çevrilir. Deməli, siz artıq ən yaxın dostunuza aşiq omusunuz. Sözsüz ki, burada söhbət oğlan və qız dostluğundan gedir.

1. Onun nə düşündüyünü bilirsiniz
Onun düşüncələrini bildiyiniz üçün hər hansı mövzu haqqında fikirlərini öyrənməyə çalışmaq lazım deyil. Buna görə həddindən artıq analiz, bir-birini tanımağa istiqamətlənən cəhdlərə ehtiyac yoxdur.

2. Seks əyləncəli bir hal alır
Bir-birinizə cinsi həyatınız daxil hər şeyi danışdığınız bir insanla sekslə məşğul olmağa başlayanda bunun gerçək olduğuna təəccüblənib gülə bilərsiniz. Sonra bir də görəcəksiniz ki, cinsi həyatınız mükəmməldir.

3. Günün 25 saat olmasını istəyərsiniz
Onunla artıq dostluğun tələb etdiyindən daha çox sevgili olmanın verdiyi üstünlükləri də paylaşmağa başlayacaqsınız. Dost olan zaman etmədiklərinizi və qaçırdığınız fürsətləri kompensasiya etmək istəyərkən, həyatınızdakı digər insanlara laqeyd yanaşmayın.
Davamı →

Məşhur məşuqlar – bu ifadə daha çox kişilərə aid edilir. Çünki qadınlar intim münasibətə daha həssas yanaşırlar. Məşhur məşuqlar sevgi yaşayan kişilər deyil. Çünki “məşuq” sözü kişi və qadın arasındakı intim münasibətləri tam ifadə etmir. Məsələyə ciddi yanaşsaq, kimi məşuq adlandırmaq olar? Onlar üçün daimi sevgi münasibətləri bir həyat tərzidir axı… Fəqət bunun adını sevgi qoymaq olarmı?

XX əsrin məşuqları kim olub? – Əlbəttə ki, Cakomo Kazanova, VIII Henrix, kardinal Rişelye və XIV Lüdovik, Viktor Hüqo, Aleksandr Düma, Modilyani, Dali, Çarli Çaplin və Marçello Mastroyanni bu siyahıda mütləq yer almalıdırlar…
Davamı →

Hər bir qadın, hər bir kişini sevə bilər və hər bir kişi də hər bir qadını sevə bilər. Amma bu, o mənaya gəlmir ki tutaq ki bir qadın, dünyadakı 3,5 milyard kişinin hamsını sevə bilər. Xeyr. Sadəcə olaraq əgər bəyənirsə sevə bilər, bəyənmirsə zatən sevmək mümkün deyildir. Bəyənmək, hələ sevmək demək deyil, amma sevginin belə desək yarısıdır, 50 faizidir. Qalan 50 faiz isə düşünməkdir. Yəni istənilən bir kəs, bəyəndiyi bir insan barəsində tez-tez düşünərsə onu sevməyə başlayacaqdır.
Davamı →

Bəzən belə fikirlər eşidirik: «Sevmədən evlənmək olmaz...», «Evləndiyin  adamı mütləq sevməlisən...», «Ondan başqasını sevə bilmərəm...»
 Bu  kimi fikirlər, sevgini fantastik və mistik bir şey hesab etməkdən  qaynaqlanır. Bu düşüncəyə görə, insanın həyatda xoşbəxt ola biləcəyi  yalnız 1 adam vardır və o adam, möcüzəvi şəkildə gəlib səni tapmalıdır  ya da tale sizi qovuşdurmalıdır. Əgər həmin adamı tapmadınsa və ya ona  qovuşmadınsa vəssəlam, daha səninçün sevginin kitabı bağlandı...
Əslində isə sevgi dediyimiz şey, heç də qeyri-adi və insan iradəsindən  kənar bir şey deyildir! Kimisə sevdiyimiz zaman onu sevməyimizin səbəbi  heç də sırf həmin insanın özü deyil! Çünki bizdə, insanlarda bir çox  qabiliyyətlər zatən doğuşdan vardır, yəni insan, dünyaya ağ kağız kimi  gəlmir; ondakı qabiliyyətlər və hisslər, əvvəlcədən var, ilahidən gəlir,  sadəcə əvvəllər kövrək halda olur.  Yəni məsələn aclıq hissi, insanda  doğuşdan mövcud olduğu kimi, eynilə sevgi hissi də doğuşdan var,  sonradan yaranmır. Biz tutaq ki hansısa xörəyi yeyərkən xörəkdən zövq  almağımızın səbəbi, heç də sadəcə xörəyin özü deyil; həm də bizim aclıq  hissimizdir. Məsələn doyduğumuz zaman, ac olmadığımız zaman artıq xörək  bizə o qədər də maraqlı gəlmir. Sevgi də belədir. Biz kiməsə sevgi hissi  duyuruqsa, aclıq hissi kimi, bunun da səbəbi ən əvvəl bizim  içimizdədir, daxilimizdədir; fitrətimiz və yaranışımız belədir; mütləq  kimi isə tapıb sevməliyik. Afrikada dünyaya gəlsəydik bir neqri  sevərdik. Ya da Avstraliyada aborigenlərin qəbiləsində yaşasaydıq, bir qəbilə adamını sevərdik. Yəni kimisə tapıb mütləq sevərdik. Zatən  sevmiriksə demək bizdə problem vardır. Necə ki bəzən iştahasızlıq olur  və insan, yemək istəmirsə və bu normal olmayan bir haldırsa eləcə də  sevgiyə qarşı mənfi münasibət bəsləyənlər də belədir; onlarda sevgi  iştahasızlığı, psixoloji problem var.
 Bəli, sevgini bizdə kimsə  yoxdan yaratmır, sevgi zatən öncədən Tanrı tərəfindən yaradılıb bizim  içimizə qoyulub. Dünyaya gəldiyimiz zaman, içimizə, başqa hisslər kimi,  bu hiss də qoyulur. Sadəcə insan böyüdükcə və şüuru formalaşdıqca onun  başqa hissləri kimi sevgi hissi də inkişaf edir və dolğunlaşır. Beləliklə də böyük, yetişkin bir insan formalaşır və onun zövqünə və səviyyəsinə  uyğun da zehnində, qarşı cins tipi formalaşır. Və o, bu obraza uyğun  olan, yəni zövqünə uyğun hər hansı bir kəsi bəyənə bilər. Hətta  bəyəndiyi insanların sayı, 1 deyil bir neçə nəfər hətta onlarca adam ola bilər. Amma onlardan hansı biri haqqında düşünməyə başlayarsa bax bu  halda həmin şəxs, onun zehnində yer tutmağa başlayır. Zehində yer  tutmağa başladıqca artıq həmin şey səni öz təsiri altına almağa  başlayır.
 Yəni sən öncə beyninə məlumatlar yükləyirsən sonra da o  məlumatlar səni yönləndirir, sənə «filan şeyi et» deyir. Sən məsələn  Culianı öz zehninə yazsan beynin də Culianı sevdiyini sənə bildirəcək.  Sən Nataşanı beyninə yazsan, beynin də Nataşanı sevdiyini sənə deyəcək.  Sən bir zənci qızını beyninə yazsan beynin də sənə o qızı sevdiyini  deyəcək. Sən heç kimi beyninə yazmasan beynin də sənə kimisə sevdiyini bildiriş etməyəcək. (Sadəcə hansısa bir məqam olur ki həmin adam, sənin  diqqətini cəlb edir(məsələn onunla iş yoldaşı olursan ya da sadəcə  hardasa üz-üzə gəlirsən) və onun barədə düşünürsən. Yəni hansısa bir  hadisə sadəcə qığılcım rolunu oynayır).
 Bax bütün məsələ budur; insanda  doğuşdan mövcud olan bir boşluğa, kimisə yerləşdirirsən. Düzdür o boşluğa  hər kəs yerləşməz amma bir çoxları yerləşə bilər. O boşluq, konkret  filankəs üçün nəzərdə tutulmayıb, sadəcə doldurulmaq üçün nəzərdə  tutulub.
 Əsas odur ki bunu biləsən! Bu boşluğun, yalnız və yalnız  filankəs üçün nəzərdə tutulmadığını, o boşluğa uya biləcək 1-dən artıq  insanın, hər zaman mövcud olduğunu və «yalnız onu sevə bilərəm» kimi  şeylərin ancaq filmlərdə və romanlarda olduğunu qəbul edəsən!...
Psixoloq Yunis Dürüst
Davamı →