İki nöqtə

Nöqtə… Durğu işarəsi. 
Cümlənin sonunda gələn bir nöqtə (.) fikrin bitdiyini bildirir.
Nöqtəli vergül (;)  — nöqtə ilə vergül arasında orta mövqe tutan, nöqtədən az, vergüldən çox fasilə tələb edən bir durğu işarəsidir. 
Qoşa nöqtə (:)  — fikri daha da aydınlaşdırmaq məqsədi ilə işlədilir.
Üç nöqtə (...)  — bir tərəfdən vergülə, o biri tərəfdən nöqtəyə yaxındır. Sitatlarda başqasının fikrinin yarımçıq yazıldığı cümlələrdə (sitatın əvvəlində, ortasında və ya sonunda) üç nöqtə qoyulur. Cümlənin ortasında və ya sonunda qoyulan üç nöqtə fikrin bitmədiyini bildirir.

Bir də başqa bir nöqtə var. Hərflərin üstündə olan nöqtə. Hərfi dəyişməklə fikri də dəyişən nöqtə. Bəzən bir şeyə son qoyaraq, yeni başlanğıcı bildirən nöqtə. Olum və Ölüm kimi… O və u hərflərinə nöqtə qoyacaqsınız və yeni bir söz yaranacaq: ölüm
Ardı →

Əl çəkin bu rəqəmlərdən!

Rəqəmlərlə qucaqlaşmanın birinci yaşı...Doqquz ya da yeddi aylıq doğulan insanoğlu heç xilas ola bilməz rəqəmlərədən ömrüncə. Dərhal kilosu deyilər anaya, sonra boyu ataya. Əslində yalnız körpədir əvvəlcə. Əvvəllər neçə günlük olduğu soruşular, sonraları neçə aylıq və sonunda bir yaşındadır.

Rəqəmlərlə qucaqlaşmanın birinci yaşı qeyd olunar həvəslə böyük bir şam işığında. Və bu təkrarlanar bezmədən, usanmadan hər il böyük bir etina və hətta diqqətlə.

Hər an dəyişər rəqəmlər, kilo artar… boy uzanar… ayağın belə bir ölçüsü olar böyüdükcə. Üç yaş Bağça vaxtının yetişdiyini müjdələr, yeddisə çox gecdir məktəbə başlamağa. Yetişər insan on birinə, bu qısa kimi görünən uzun vaxt yenə bir çox rəqəm olar insanın kiçik bədənində...

Dərs saaatı vardır hər səhər, nahar zamanı, günorta, axşam yeməkləri bir də. Və sonunda göz qapaqlarının bağlanacağı saata gələr sıra heç usanmadan hər gecə…
Ardı →

Salam almayanlar arasında yaşamaq

İnsanın ən boyuk rəqibi zaman, onun ucunsə  ən dəyərsiz olan insan duşuncələri.Həyat bir neçə notdan və onun çoxlu təkrarından ibarət, uzun, üzücü bir nəqarət. Bu gün bayram, sabah matəm.

Onları nə vaxt yaşadın ki, indi ildönümləri yaxandan əl çəkmir. Bu yaşadığın həyatın əsli deyil, bəlkə, surətidir, bəs onda hanı bu həyatın əsli?!
Uzun, üzücü bir nəqarət...

Sən yenə solo oxumaq istərdin,  lakin imkansız,  “Bir çayda yalnız bir dəfə çimmək mümkündür”.

Sən özündən ən azı yaşca nə qədər böyük olan fikri  dəyişə  bilməzsən, onunla döyüşə  bilməzsən, ancaq  barışa bilərsən.

Bilirəm, çətindir, çoxdan sözə çevrilmiş, dırnağa (hasara) alınmış bu fikirlərin əhatəsində yaşamaq.

Cəmiyyətdən kənar, xəyali səhralar çoxdan  zəbt edilmiş, “yeni torpaqlar” kəşf olunmuş, dənizlər keçilmiş, göylər ayaqlanmış.

Körpülər dilənçilərin, parklar, küçələr səfillərin.


Ardı →

İnsanın heçi yox,heçin insanlari...

"İnsanmı? Bağışlayın! Eşidə bilmədim!"
-İnsanların telefonları yerinə, telefonun insanları var artıq!
-İnsanların televizorları yerinə, televizorun axmaq insanları var artıq!
-İnsanların kompüterləri yerinə, kompüterin pirat insanları var artıq!
-İnsanların kresloları yerinə, kresloların məzar insanları var artıq!
-İnsanların paltarları yerinə, paltarların fikirsiz və zikrsiz insanları var artıq!
-İnsanların mədələri yerinə, mədənin doyumsuz insanları var artıq!
-İnsanların sevgiləri yerinə, sevgisizliyin kölələri qəribə əcaiblər var artıq!
-İnsanların eşqləri yerinə, eşqsizliyin alçaq insanları var artıq!
-İnsanların iş həyatı yerinə, iş həyatının iş beyinli insanları var artıq!
-İnsanların pulları yerinə, pulun insansız insanları var artıq!
-İnsanların evləri yerinə, evlərin ayaqaltı insanları var artıq!
-İnsanların avtomobilləri yerinə, çıxan tüstü insanları var artıq!
-İnsanların kasıblığı yerinə, kasıblığın təcavüzkar insanları var artıq!
-İnsanların zənginliyi yerinə, zənginlərin soysuz insanlığı var artıq!
-İnsanların modası (özlərinə xas) yerinə, modanın rüsvay insanları var artıq!
-İnsanların mədəniyyəti yerinə, mədəniyyətin olmayan insanları var artıq!
-İnsanların ağılı və ağıllıları yerinə, ağılçılığın ağılsız insanları var artıq!
-İnsanların imanı yerinə, bütlərin qapqaranlıq insanları var artıq!
-İnsanların günahları yerinə, günahların tövbəsiz insanları var artıq!
-İnsanların kompleksləri yerinə, komplekslərin axmaq insanları var artıq!
-İnsanların çoxluğu yerinə, kobudluğun və kütlənin insanları var artıq
-İnsanların ədəbsizliyi yerinə, ədəbdən nəsibsizliyin insanları var artıq!
-İnsanların bir sifət olaraq nifrətlərinin yerinə, nifrətin sifətsiz insanları var artıq!
-İnsanların xəstəlikləri yerinə, xəstəliklərin xəstəlik xəstəsi insanları var artıq!
-İnsanların alçaqlığı yerinə, alçaqlığın rüşvətdən alınma insanları var artıq!
-İnsanların şəxsiyyəti yerinə, şəxsiyyətsiz insanların xarakterləri var artıq!
-Kitabların insanları yerinə, insanların kitabları və kitabsızları var artıq!
-Əşyaya ad verən insanlar yerinə, əşyanın adsız və formasız insanları var artıq!


Davamı →

Həndəsi yolla sübuta yetirilmiş və 5 bölümə ayrılmış əxlaq



Spinozanın Etika əsəri qəliz dildə yazılan və anlaşılması çətin olan əsərlər içərisindədi. Bunun səbəbini hərə bir cür göstərir kimsə onun yöntəmində kimsə isə fikirləri arasındakı ziddiyyətdə. Mən Etikanı oxudum asan anlaşıldığını deməzdim amma onun dəhşət çətin bir əsər olduğu fikri ilə də razı deyiləm .Spinozanın tezislərini sübut etmə yöntəmi mənim üçün çox rahat və anlaşılan gəldi, amma təbii ki, Spinozanın dili sadə olmadığına görə bəzi tezisləri anlamaq üçün bir xeyli əziyyət çəkdim. Bundan başqa digər araşdırmaçılardan oxuduğum kimi, mən də Spinozanın bir-birinə zidd gələn fikirlərinə rast gəldim onları burada qey etməyəcəm, çünki o hissələri anlamaq üçün kitabı yenidən oxumağı düşünürəm. Keçək kitaba.
Ardı →

Nəbzsiz insan

Çexiyalı kişi tibb tarixinə adını yazdırıb. Buna səbəb isə onun nəbzi olmadan yaşamasıdır. Türkiyə mətbuatının verdiyi məlumata görə, Çexiyanın paytaxtı Praqada yanğınsöndürən olan 37 yaşlı Jakub Halik dünyada nəbzi olmadan 6 ay yaşayan yeganə insandır.
Ardı →

Ürəksiz insan

Dünyanın ilk ürəksiz insanı ABŞ-da yaşayır. Amerika mətbuatının verdiyi məlumata görə, 55 aşlı Kraiq Levis nəbzi atmadan yaşayan ilk insandır.Məlumata görə, ötən ilin mart ayında ürəyində yaranan problemlə bağlı Levis ölüm təhlükəsi keçirib.
Ardı →

İtirilənlər

Bir gün insan vergülü itirdi; o zaman çətin cümlələrdən qorxdu və sadə ifadələrdən istifadə etməyə başladı. Cümlələri sadələşən kimi düşüncələri də bəsitləşdi.
Başqa bir gün isə nida işarəsini itirdi. Alçaq səslə, səs tonunu dəyişdirmədən danışmağa başladı. O, artıq heç nəyə əsəbiləşmir, heç nəyə də sevinmirdi. Həm də heç nə onda ən kiçik bir həyəcan da yaratmırdı.
Bir müddət sonra isə sual işarəsini itirdi və daha sual vermədi. Artıq heç nə onun üçün maraqlı deyildi… Nə kainatla, nə dünya ilə, nə də özü ilə maraqlanmırdı.
Ardı →