Kayzen

Allah Təala ən sevimli bəndəsi və Rəsulu olan Peyğəmbərimiz r haqqında: “Səni də aləmlərə ancaq bir rəhmət olaraq göndərdik.” (əl-Ənbiya, 107) buyurur. Həqiqətən Onun bütün aləmləri əhatə edən «rəhmət» xüsusiyyətini kamil mənada idrak və ifadə edə bilmək bəşər övladının gücünün çatmayacağı bir şeydir.
Çünki Rəsulullah r ilahi rəhmətin müstəsna bir bolluq və bərəkət mənbəyi olaraq insanlığa hədiyyə edildi. O, insanlığın qurtuluşu üçün sanki çırpınış halında idi. Daşlanmağı gözə alaraq Taifə getdi. Çünki bütün insanlığı özünə zimmətli, özünü də bütün insanlıqdan məsul gördü. Ümmətinin dərdləriylə dərdləndi. Məzlumlara təsəlli olan müşfiq bir sığınacaq, döyüşən və yorğun könülləri sevindirən bir rəhmət əsintisi oldu… Bütün bunlar Allah Rəsulu r in rəhmət üfüqünü göstərən fəzilət tablolarından yalnız bir neçəsidir…
Yenə Onun ümmətinə olan mərhəmətini Rəbbimiz belə bəyan edir:
Davamı →

Bu aləmdə hər şey ziddi ilə qaimdir. Məhəbbətin ziddi nifrət olduğu üçün Allahın sevmədiklərinə nifrət etmək də Onu sevməyin ən təbii ölçüsüdür. Necə ki, Allah təala “həbibim” deyə adlandırdığı Rəsuluna əziyyət verən Əbu Ləhəbə lənət etmiş və bu ilahi qəzəbini Qurani-Kərimdə bir surə ilə bütün insanlığa bəyan buyurmuşdur. Dolayısı ilə qeyd edək ki, ziddinə nifrət edilmədən yaşanan bir məhəbbət nöqsandır, ciddiyyət və səmimiyyətdən uzaqdır.
Davamı →

Ağır gəlirsə yaşam,
Qurana sığınacaqsan, paşam!
Bir həyat düşün ki, bütün dəyərlərdən uzaq yaşanır. Bir cəmiyyət xəyal et ki, utanmaq nədir bilmir orda insanlar. Utanmadan yaşanan həyatda bütün çirkinliklər normal qarşılanır cəmiyyət tərəfindən. Qardaş qardaşı aldadır alış-veriş edərkən. Gənclər boş oturacaqlarda oturduğu halda qocalar ayaqda qalır avtobusun qapıları arasında. Analar öz körpələrini ya bətnlərində öldürürür dünyaya gəlməmiş ya da dünyaya gəldikdən sonra küçələrdəki zibilliklərə tərk edir. Oğul atasının mülkünə sahib olmaq üçün baltanın altında ikiyə ayırır atasının başını. Bazardan üç kiloqram adına aldığın soğan evdəki tərəzidə iki kiloqram görsənir. Bir loğma çörək tapa bilməyib acından ölən insanları görməməzlikdən gəlir hər gün yemək hesabına minlərlə manat xərcləyənlər. İnsanlar arasında bərabərlik yoxa çıxıb, güclülər zəifləri öldürüb yaşamalıdır prinsipi ilə yaşanır həyat.
Davamı →

Ucqar bir dağ kəndi. Gecə vaxtı. Köhnə bir kənd evi. Hər kəs nəşəli, hər şey yolunda. Amma qəfildən işıqlar söndü. Bütün kənd, eləcə də ev tamamilə zülmətə qərq oldu.
Evdəki bütün əşyalar təlaşa düşdü. Görəsən, necə olacaq? Hava soyuq, ətraf qaranlıq… işıqlar da söndü… hər kəs düşüncəli… Dərin bir sükut hökmran oldu evə. Ümidsizlik doldu evdəki əşyaların qəlbinə. Otaqdakı şamlardan biri sükutu pozdu. Pıçıltı ilə yanındakı digər şama səsləndi:
Gəl yanaq, dostum. Hər tərəf qaranlıq və soyuqdur.
Düzünü bilmək istəyirsənsə, mənim heç də yanmaq fikrim yoxdur.
Davamı →

Hz. Nizami «Sirlər хəzinəsi» dastanında оlan üçüncü nətin altıncı beytində İslam Peyğəmbərinin (s.ə.s) insanlıq üçün gətirdiyi mübarək merac nemətini şərh edib. Şair hz. Mə­həm­mədin (s.ə.s) merac gecəsi qоnaqlıq süfrəsinə dəvət edildiyini, Оnun bu ilahi süfrədə ilahi nemətlərə qоnaq edildiyini, Оna ilahi azuqə verildiyini bədii bir biçimdə gözəl ifadə edib. Bunun üçün şair iki vasitədən yararlanıb. Hz. Nizami bu ilahi dəvətin önəmini, əzəmətini, bu dəvət zamanı verilən nemətin dəyərini хurma оbrazı ilə simvоl­laşdırıb.
Davamı →

 Uca Allah (c.c) Qurani-Kərimdə belə buyurur: “Bilin ki, qəlblər yalnız Allahı zikr etməklə rahatlıq tapar”.(ər-Rad, 28)
Aləmlərin Rəbbi olan Allaha şükürlər, Onun Rəsulu Hz. Muhammədə salətu-salam olsun.
İnsan, haqqı olan qurtuluş istəklərinə biganə münasibəti ilə əbədi səadət sərmayəsini dünyanın  qəflət dəyirmanında üyüdərək heçə çıxartma təhlükəsi ilə qarşı-qarşıyadır. Bəs insan övladı onu gözləyən bu fəlakətin fərqindədirmi? İlahi muradın kainatı idarə edən rəhmət əsintilərinə qarşı etinasız olan, qəlbi əbədi həqiqətlərə qarşı buz bağlayan insan övladı, təbiidir ki, bu durumda çox acizdir.
Davamı →

Bu gün çağımızın insanlarında nə isə bir təlaş və yarış gözə çarpmaqdadır.Yolda, bazarda, metroda, avtobusda, bir sözlə hər yerdə insanlar elə bil harasa tələsir, sanki bir-biri ilə yarış halındadırlar.
Elmin, texnikanın sürətlə dəyişməsi və inkişafı sanki insanları da dəyişimə və sürətli yaşamağa sövq etməkdədir. Sanki onlar da mobil telefonları kimi, internet kimi sürətlə hərəkət etməyə can atırlar. Sürətlə yaşayır, sürətlə qocalır, sürətlə ölür, hətta sürətlə dəfn olunurlar. Bəşər övladı Yaradanından, dindən və mənəviyyatdan xəbərsiz, qəflət içində Uca yaradanın onlara bəxş etdiyi ömür sərmayəsini sürətlə başa vurmaqdadır. Bundan daha böyük ziyan ola bilməz.
Davamı →

Davamı →

İlk insan və ilk peyğəmbər olan Adəm (ə.s)-la başlayan insanlıq heç bir zaman ilahi təlimatlardan uzaq olmamışdır. Hər bir peyğəmbərdən sonra yeni bir peyğəmbər gəlmiş və ehtiyac olduqca Allah (c.c) tərəfindən suhuflar (səhifələr) və kitablar göndərilmişdir. Göndərilmiş bu peyğəmbərlər və kitablar insanlara ən doğru yolu göstərmiş, cəmiyyətlərin qorunması, insanların bir-biriləri ilə sosial münasibətlərin daha sağlam və adil olması üçün bir sıra qaydalar qoymuşdur. Bu ilahi nizama və təlimatlara tabe olub, o yolda məsafə qət edən  cəmiyyətlər daim azad, firavan və xoşbəxt yaşamış, tabe olmayıb başqa yollar axtaran toplumlar da yollarını azıb fəlakətə düçar olmuşlar.
Davamı →

Uca Rəbbimiz kainatı mükəmməl bir nizamla yaratmışdır. Heç bir canlı təsadüfən var olmamışdır. Bütün varlıqların öz nizamı və öz vəzifəsi vardır. Toxumlar, çəyirdəklər, ağaclar, quşlar, heyvanlar, yer və göylər möhtəşəm bir nizam-intizam içində çalışmaqda və öz vəzifələrini layiqincə yerinə yetirməkdədir. Milyonlarla ulduz fəza boşluğunda, öz yollarından heç çıxmadan, bir-birləriylə toqquşmadan hərəkət etməkdədirlər.
İşığında yaşadığımız, istisindən faydalandığımız günəş, hal-hazırda olduğu yerdən dünyaya bir az daha yaxın olsaydı, bütün yer üzü alışıb yanar və buxar halına gələrdi. Əgər bir az daha uzaq olsaydı bütün yer üzü buzla örtülər və heç bir canlı yaşaya bilməzdi.
Davamı →