Kayzen

Vyana, 10 iyun 1882-ci il

İstəkli sevgilim, oduna yandığım, gözəl qız!

Mən bunu bilirdim: yolların gətirib çıxardığı bu uzaqlıq, sənin olmadığın bu yerlər, mənə qarşılaşdığım itkinin necə böyük olduğunu anladacaqdır. Ancaq ha çalışsam da, məni saran bu duyğuların dərinliyinə varmağı bacarmıram. Sənin o incə görkəmin, bir an da olsa belə, gözlərimin önündən çəkilmir. Daldığım bu dadlı yuxunun pozulacağı, qapıldığım bu işıqlı xəyalın dağılacağı məni qorxudur. 

Arkadaşlarımın deməsinə görə, gerçək sevgi elə belə də olur. Sənin görkəminin ayrı-ayrı cizgilərini gözümün önündən keçirirəm və bu anlarda yaşadığım duyğuların gözəlliyindən, qeyri-adiliyindən yaranan xoşbəxtliyi doğuracaq başqa bir fantaziyanın olacağına inanmıram. 
Davamı →

İstəkli sevgilim, oduna yandığım, gözəl qız!
Mən bunu bilirdim: yolların gətirib çıxardığı bu uzaqlıq, sənin olmadığın bu yerlər, mənə qarşılaşdığım itkinin necə böyük olduğunu anladacaqdır. Ancaq ha çalışsam da, məni saran bu duyğuların dərinliyinə varmağı bacarmıram. Sənin o incə görkəmin, bir an da olsa belə, gözlərimin önündən çəkilmir. Daldığım bu dadlı yuxunun pozulacağı, qapıldığım bu işıqlı xəyalın dağılacağı məni qorxudur. 

Arxadaşlarımın deməsinə görə, gerçək sevgi elə belə də olur. Sənin görkəminin ayrı-ayrı cizgilərini gözümün önündən keçirirəm və bu anlarda yaşadığım duyğuların gözəlliyindən, qeyri-adiliyindən yaranan xoşbəxtliyi doğuracaq başqa bir fantaziyanın olacağına inanmıram. 
Davamı →

6 iyul — səhər çağı
Mənim mələyim, mənim hər şeyim, mənim özüm. Bu gün yalnız bir neçə söz yazacağam, özü də karandaşla (sənin karandaşınla) — yalnız səhərdən təzə mənzil axtarmalıyam (1), indi bu, necə də yersizdir. Nə üçün bu dərin kədər zəruriyyət olanda danışır. Bizim məhəbbətimiz başqa cür ola bilərdi, qurbansız, heç nədən məhrum olmadan, bəlkə sən elə edə bilərsən ki, sən tamamilə mənim, mən sənin olum. Aman Allah! Gözəl təbiətə bax, ruhunu sakitləşdir, sevgi hər şeyi tələb edir və tamamilə haqlıdır, belə ki, mənə səninlə, sənə mənimlə yaxşıdır. Sən çox tez unudursan ki, mən ikimiz üçün həm sənin üçün, həm də özüm üçün yaşamalıyam, əgər biz tamamilə birləşə bilsəydik, sən məndən daha az əzab çəkərdin. (2) Mənim səyahətim dəhşətli idi.

Mən dünən səhər 4-də bura çatdım. Atlar az olduğu üçün, poçt başqa səyahət yolu seçdi (3), amma necə dəhşətli yol idi, sonuncu stansiyadan əvvəl mənə gecə vaxtı getməməyi xəbərdarlıq etdilər, meşədə baş verə biləcək təhlükələr haqqında danışdılar, bu, məni yalnız qıcıqlandırırdı, amma mən haqlı deyildim: bu dəhşətli yolda, çilpaq torpaq yolda karet sınmalıydı (4), əgər bu 2 poçtalyon olmasaydı, yolun ortasında qalardım. 
Davamı →

«Salam…
Bu gün saat 12-də Kislovodskiyə gəlib çatdım. Bura nədənsə adama tamam başqa cür təsir edir. Hələ tramvay şəhərin kənarına yaxınlaşanda özümdə qəribə bir hal hiss etdim. Elə bil ki, vağzalda siz məni qarşılayacaqdınız. Məndə belə bir hiss var idi. Tramvaydan düşüb elə vağzalın yanındaca «Kurbüro»ya (Kurort bürosu — red.) getdim. Çemodanı orada qoyub narzan vannalarına tərəf endim. Ürəyim elə darıxır, elə darıxırdı ki!.. Hər yerə baxıram, balasını xatırlayıram. Nəhayət, maşın gəldi və sanatoriyaya getdim. Bu, «Qırmızı daşlar» (Krasniye kamni) deyilən yerdədir; bilmirəm xatırlayırsanmı? Mənə balaca, lakin yaxşı bir otaq verdilər. Vanna təklif etdilər. Gördüm yox, evdə otura bilməyəcəyəm (yenə haman səbrsizlik!). Tez bir tikə çörək yeyib aşağı endim.

Davamı →

1941-ci ilin oktyabrında Rusiyanın Vyazma şəhəri yaxınlığındakı meşədə alman ordusunun mühasirəsini yarmağa çalışan tank ekipajının üzvləri həlak oldular. Yaralanmış kiçik leytenant İvan Kolosov sevgilisi Varyaya son məktubunu yazdı. Tankı 25 il sonra tapdılar. Ordan İvan Kolosovun da meyiti çıxdı. Onun üzərindən göndərilməmiş məktub və foto tapıldı. Varvara Juravlyova bu məktubu 25 il sonra oxudu...

 25 oktyabr 1941-ci il

Ardı →

Sevgilim, sadəcə mənim olarsanmı?

Əlini tutarkən ürəyimdə qopan fırtınanı duyan olarsanmı?

Sevdiyim tərəfindən sevilən olmaq istəyirəm. Səni bərk-bərk qucaqlayıb pıçıltı ilə qulağına «Mən səni sevirəm» deyəndə, «Mən də səni sevirəm» deyən olarsanmı?

Hər zaman yanımda hiss etmək istəyirəm səni. Hər zaman məndə olmağını istəyirəm. Bir ömür ürəyimdə bağlı qalan olarsanmı?

Hər dəfə baxışdıqda gözümdə hər dəfə eyni şiddətdə olan qığılcımı görən olarsanmı?

Bizə qarşı olanlarla sən, mən ayrı-ayrılıqda yox, sevgimiz mübarizə aparsın istəyirəm. Mənə belə bir sevgi verən olarsanmı?

Utanmaqdan qızarmış yanaqlarıma ovucunun içi ilə toxunaraq, Məni öpmək isteyen olarsanmı?

Başını sinəm üstə qoyaraq qəlbimin səsini dinləyən olarsanmı?

Sevgimizin və sənin qarşında diz çöküb həyatının qalan hissəni mənimlə bölüş desəm, həyatının qalan hissəsini mənimlə birləşdirən olarsanmı?

Hər gün yuxu görürəm. Bəzən səni də görürəm… Hər gün yuxumu bəzəyən mələk olarsanmı?

Yuxusuz gecələrimdə səmada yan-yana iki ulduz görürəm, biri mən olsam, digəri olarsanmı?

Bütün bu dediklərimi dildə deyil, ürəkdən dediyimi hiss edən olarsanmı?

Bütün bu istəklərimi istəyən olarsanmı? İndi nə deyirsən, sevgilim? Mənim olarsanmı?

Sevgilim, sadəcə mənim olarsanmı?

 

Davamı →

Mən səndən xoşbəxt bir son deyil… xoşbəxt sonsuzluq istəmişdim. Alınmadı..! Bəlkə də səni gözəlləşdirən həyatın çirkinliyi idi… Bunu da mən anlamadım. Görəsən mənimlə xoşbəxt olduğun üçünmü birlikdə idik yoxsa mən xoşbəxt olduğum üçün? Bu sualı da cavabsız qoydun. Yalnızca… getdin! Səninlə eyni deyilmiş sevgi baxışımız. Mən səndən qüsursuz bir eşq istədim, sən məndən yaşana bilər bir eşq. Bəlkə də bu əsrin insanı deyilsən deyəcəksən mənə, amma məncə eşq qarşındakı insan lüm-lütkən belə gözlərini onun gəzlərindən ayırmamaqdır. Bu qədər təmiz sevərkən səni böyük bir həyatı kirlədib, tərk etdin məni. Bu həyat səni unuda biləcəyim qədər uzun deyil...

Acımmı..? Keçmədi… Alışdım sadəcə

 

 

 

Davamı →

Sözlərin bəziləri termin olduğundan ingilis dilində olduğu kimi qalıb ancaq asanlıqla başa düşülür, çox maraqlıdır buyurun oxuyun.
Əzizim… Artıq içimdə saxladığım duyğuları unzip etməyimin vaxtı gəlib çatdı. Səni RAM-ının götürə bilməyəcəyi qədər çox sevirəm. Sənə qarşı bütün protect-lərim disable vəziyyətdədir. Səni ilk gördüyüm anda formatlandım. Bütün cache-lərim dayandı, shadow RAM-larla ayaq üstə dayanıram.



Mənə elə bir sistem transfer etdin ki, heç bir əmr artıq məni səndən ayıra bilməz. Səndən başqa hər şey mənim üçün bad command or file name-dir. Səninlə çoxlu mühitlər daxil olmaqla, hər mühitdə xoşbəxt ola biləcəyəmi bilirəm. Sənin megahertz-in məni də odlayır. Baxışların məni dərindən scan edir.
Ardı →

Mənim sənə yazığım gəlir.Necə də zavallı,necə də acizsən.Sən məni deyil,qəlbimi qazandın.Sevdirdin özünü.Afərin sənə.Səni elə sevdim ki,sənə elə aşiq oldum ki,bu sevgi məni məndən aldı.Çox bacarıqlısan.Sevməkdə,sevdirməkdə…      Bəs bu «bacarığını» niyə axıradək nümayiş etdirə bilmədin?Niyə?Nişanlısan!!Səni başqasına nişanladılar.Sən...sənsə....sevgimiz uğrunda mübarizə apara bilmədin.Acizcəsinə valıdeyinlərinə tabe oldun.Yəni,sevginin gücü bura qədərmiş?....Nişanlandığından xəbər tutanda nələr çəkdiyimi düşündünmü?Nə acılar çəkdim,yuxusuzluq,göz yaşlarım......Hətta intihara əl atdım
Ardı →