Kayzen

Bu suala cavab almaq üçün belə bir eksperiment aparılıb. İştirakçılar 1 saat ərzində mənasız və yorucu bir işlə məşğul olurlar. Vaxtın tamamında iştirakçılardan bunun necə bir iş olduğu soruşulur. Onlar hamısı işin çox mənasız və zəhlətökən olduğunu dedilər. Onlardan xahiş olunurdu ki, otaqdan çıxanda, növbə gözləyən adamlara çox maraqlı bir işlə məşğul olduqlarını desinlər.

Yəni, növbə gözləyən adamları aldatsınlar. Bu yalan müqabilində iştirakçıların bir qisminə 20 dollar, digər qisminə 1 dollar pul verilirdi. Onlar pulu götürmüş və eksperiment aparanların xahişini yerinə yetirmişdilər (dəhlizdə növbə gözləyən adamlara yalan söylədilər).
Davamı →

Sonsuzluq içindəki bir aləmdə yaşayırıq. Doğuluruq, yaşlanırıq və ölürük. Elə bilirik ki, artıq hər şey bitdi. Öldük və son… Lakin elə deyil. İnsanın doğulduğu andan etibarən onun üçün sonsuzluq başlayır. Həyat bu dünyada başlayır və əbədi axirət yurdunda sonsuza qədər davam edir.  İnsan bu dünyada orta hesabla 60-70 il yaşayır. Bundan sonra isə axirət həyatı başlayır. Çoxları axirətin varlığına inanmasa da, bu mövcuddur və axirət həyatının necə olacağı bu dünyadakı həyat tərzimizdən asılıdır. 60-70 illik zaman ərzində insan vicdanının səsini dinləyib-dinləməməsi mövzusunda müxtəlif imtahanlardan keçir.

İnsan bu qısa, lakin çox mühüm zamanı özünü aldadaraq keçirərsə, imtahandan keçə bilməz. Axirət həyatının olmadığına, həyatın təkcə bu dünyadan ibarət olduğuna, güclülərin hər zaman qalib, zəiflərin, məzlumların isə məğlub olduğuna özümüzü inandırmaq nə həqiqəti dəyişdirə bilər, nə də ki, Allah və vicdanımız qarşısındakı məsuliyyətlərdən bizi xilas edər.

İnsanın həqiqətlərdən qaçması onun öz əleyhinədir. Vicdanını örtərək həqiqətləri görməzdən gələn, Allah qarşısındakı məsuliyyətlərdən qaçan insan daha sonra bu ağılsızlığına görə çox peşman ola bilər. Buna görə də, insan şüuru açıq bir şəkildə və diqqətlə bu həyatdakı insanlıq vəzifələrini yerinə yetirməlidir. Bunlar insana çətin gələ bilər. Çünki biz azad və sərbəst, çərçivələrsiz həyat yaşamaq istəyirik. Amma bunu da bilməliyik ki, azad olmaq heç də düşüncəsiz olmaq deyil.

Hər an vicdanımızın səsini dinləməliyik. Hər keçən saniyə ölümə və hesab gününə bir az da yaxınlaşırıq. Bütün davranışlarımızın və ağlımızdan keçən bütün düşüncələrin yox olmadığını, hər şeyi görən Allah tərəfindən yazıldığını bilmək və buna uyğun hərəkət etmək  ən gözəl və ən doğru yoldur.

Bunu da bilməliyik ki, hər insanda vicdan eynidir. Lakin vicdanını istifadə etməsinə görə insanlar müxtəlifdir. Bəziləri vicdanından istifadə edir, bəziləri isə etmir, qulaqlarını tıxayır, gözlərini yumur.

Ardı →

Cürbəcür arzularla böyüyürsən. İstəyirsən ki, böyüyüb məşhur olasan, insanlara faydası olan işlərlə məşğul olasan...
Böyüyürsən, ancaq hər şey istədiyin kimi olmur. Heç ağlından keçməyən bir sənətin yiyəsi olursan və gündəlik qayğılarını, ailənin problemlərini o sənətdən qazandıqlarınla ödəyirsən. O qədər belə qəribə, ağlagəlməz işlər var ki, ətrafımızda. Ancaq əsas məsələ insanın hansı işlə məşğul olmasında deyil, çünki sənət insanı ucaltmır, insan sənəti ucaldır. Əsas məsələ insanın hansı yolda “tər tökməsindədir”, gördüyü işin xeyrə, yoxsa şərə xidmət etməsindədir.

Dünyada o qədər varlı və məşhur insanlar var ki, gördükləri iş insanlığı fəlakətə sürükləməkdən başqa bir şey deyil. Belələri həm məşhur, həm də güclü göründükləri üçün onlara bənzəmək istəyənlərin sayı da çoxdur. Bəs sən nə işlə məşğulsan? — Xeyir qapılarını açmaqla, yoxsa şər qapılarını?
Deyəcəksiniz ki, bu sual haradan çıxdı. Ancaq oturub ciddi düşünəndə görəcəksiniz ki, bu sual heç də əsassız deyil.
Ardı →

İçimizdəki ən böyük hakimin adı vicdandır.   (Naməlum)
Vicdan əzabı itirilmiş ləyaqətin əks-sədasıdır.   (Eduard Corc Bulver-Litton:İngilis yazıçısı və siyasi xadimi)
Vicdan məhkəməsi ən ali məhkəmədir.   (Viktor Mari Hüqo:Fransız yazıçısı)İradənə hakim ol,lakin vicdanına əsir ol!   (Aristotel:Qədim Yunan filosofu)
İnsanlar qəribədir!Pis bir iş görmək istədikdə əvvəlcə mütləq vicdanlarını susduracaq bir səbəb tapırlar.   (Xalid Ziya Uşaqlıgil:Türk ədibi və yazıçısı)
Ardı →

İnsanın mahiyyəti, özünü qavraması və dərk etməsi mənalarına gələn vicdan əslində insan ruhunun iradə, zehin və hisslərdən ibarət mexanizmidir.
İnsan məhz bu mexanizm vasitəsilə ağı qaradan, yaxşını pisdən ayırır, ən çətin və ziddiyyətli məqamlarda ən doğru qərarı verir. İnsan vicdanı sayəsində özünü dərk edir və Haqq yolunun yolçusuna çevrilir.
Vicdan subyektiv bir analizçidir. Ancaq bu subyektivlik ciddi əsaslara dayanır. Vicdanın səsi ilə verilən qərar ya doğru olur, yaxud da doğruya maksimum yaxınlaşır. Çünki hər kəsi aldatmaq mümkündür, ancaq vicdanı əsla.
Davamı →

Tərəddüddə idim...Bir ağırlıq çökmüşdü ürəyimə. Unutmaq istəyirdim. Zamanın axışına buraxmaq istəyirdim özümü. Ancaq alınmırdı… Vicdan əzabı deyəsən bu idi. İştaham qaçmışdı. Yemək belə yeyə bilmirdim. Düşüncələr və xəyallar gedərək məni əsir etmişdi. Artıq ruhumun düz ortasında məhkəmə salonu qurulmuşdu.
Nəfsim vəkil, vicdanım hakim, müttəhim mən, zərərçəkən bir Qırıq Qəlb...

Ardı →

1993-cü ilin mart ayında Cənubi Afrikalı fotomüxbir Kevin Karter Sudanda vətəndaş müharibəsinin gətirdiyi aclığı çəkmək üçün bu ölkəyə getdi. İlk şəkillərini Ayod adlı bir kənddə çəkdi. Mənzərə həqiqətən də çox dəhşətli idi. Hər saatda orta hesabla 20 adam ölürdü.

Kevin Karter şəkil çəkəndə birdən bir kolluğun dibində yatan balaca qız gördü. «Qarnı kürəyinə yapışan» bu balaca qız ölümünü gözləyirdi. Bu əlbəttə ki, bir fotomüxbir üçün «qeyri-adi» fürsət idi.

Ardı →

Bir gün od, su və vicdan dost olurlar. Aralarından su sizmır.
Bir gün od soruşur:
-Dostlar əgər bir-birimizi itirsək necə tapa bilərik?
Sonra özü cavab verir:
-əgər məni itirsəniz, harda isti yuva, isti qucaq görsəniz, orda tapa bilərsiniz.
Su deyir:
— məni harda çiçəklər, ağaclar, həyat görsəniz orda tapa bilərsiniz.
Vicdan səssiz oturub qulaq asır. Su və od vicdanın bu səssizliyinə çox narahat olur. Bir qədər sonra vicdan cavab verdi:
-Dostlar məni itirməyin. çünki məni itirsəniz, bir də tapa bilməyəcəksiniz.

Davamı →