Səni gündüzlərin qısaldığı və gecələrin uzandığı bir zamanlardan, bir gecədən SALAM`lıyıram. <cut>


Əsilndə bilmirəm AYRILIQdan sonra neçə zaman keçib, bəlkə real zamanla bir ay ama mənim daxili zamanımla heç bir gün də keçmiyib. Çünkü sənnən sonra zaman donub . Günlər bir-birini əvəzləsə də nəsə çatışmır və bu çatışmazlıq həyatımı iflic edib. Həyat davam edir ama nəsə başqa cür. Çox qəribədi. Əvvəllər belə olmamışdı. Niyə bu belədi?! Yəqin bunu sən bilirsən. Bəlkə də bilmirsən ama mən bilməni istiyirəm.

Həyatımda çox səflər və səfehliklər eləsəmdə yəqin ki, heç vax belə təsir eləməmişdi.

SƏNi kırmamalıydm! bunu əminliklə deyirəm indi. Səndən öncəki boşluğa qayıtmışam ama bunu istəmirdim axı...

Və sevgilim sonda bunları duymanı istərdim:

“ Yəqin məni eşitmirsən və yəqin bu sözləri eşitmən də imkansızdı. Ama mən inanıram ki, bu yəqinləri - YƏQİN adlı sərhədi uçuracam. Ən azınnan bunun üçün çalışacam, mübarizə aparacam. Axı sən və əksər dostlarım tez-tez mənim bu sitatımı məndən eşitmisiz: “Hər zaman bir şey eləmək olar!” razıyam ama artıq imkanlarım tükənib. Sənsiz özümə yadlaşıram. nəysə əsas mətləbdən uzaqlaşmıyım:

BİLMİRƏM OXUYURSAN, OXUMURSAN, BU SÖZLƏR SƏNİN ÜÇÜN NƏSƏ İFADƏ EDİR YA YOX, HƏR HALDA

BAĞIŞLA MƏNİ ! SEVİRƏM SƏNİ ! ♥

© SeTa