Kino sevərlər Azərbaycan kinosunda bu filmi Azərbaycan kişisinin  simvolu kimi qəbul edirlər. Bəy, ağa, kişi məhz belə olmalıdır.  Filmdə əsil kişi obrazı Kərbəlayi İsmayılın şəxsində öz əksini tapır. Yəqin bi filmi sevməyən  kişi də az tapılar.
Söhbət “Axırıncı aşırım” filmindən gedir. Film yazıçı Fərman Kərimzadənin  “Qarlı aşırım" romanı əsasında 1971-ci ildə ekranlaşdırılıb. Hadisələr məlum dövrdə ölkəmizdə baş verdiyindən, yəni tarixi faktlara əsaslandığından dəqiq yerin göstərilməsinə önəm verilmir. Önəmli olan film çəkilən vaxtlarda Sovet ideologiyasına xidmət etmək idi. Yəni Kərbəlayi İsmayıl, Qəmlo kimi kişilər Sovetə düşmən qismində qələmə verilməklə bahəm, həm də öz xalqının, qara camaatın bədxahı kimi təqdim olunur.
Davamı →

Sevdiyimiz filmlərimizdən biridir. “Dəli Kür” filmi 50 ildir eyni maraqla baxılır. Əsər İsmayıl Şıxlınındır. Filmin çəkilməsi üçün ssenari yazmaq söhbəti düşəndə İsmayıl Şıxlının yaxın dostu İsa Hüseynov deyib ki, İsmayıl, ssenari yazmaq sənlik deyil.  Hüsü Hacıyev küçəsində bir həyətdə çoxlu yazıçı yaşayırdı. Biri bir hekayə yazan kimi həyətdə oturub onu müzakirə edirlərmiş. Ssenarini kimin yazması da belə müzakirəyə çıxarılıb.  Kinostudiyanın o vaxt baş redaktoru olan və “Nəsimi”, “Tütək səsi ” filmlərindən ssenari təcrübəsi olan İsa Hüseynov  İsmayıl Şıxlını prinsipə salıb. Köhnə dostların bu dialoqu İsmayıl Şıxlının ssenarini tez bir zamanda yazması ilə nəticələnib.  Sonradan İsa Hüseynov deyib ki, İsmayıla qalsa tənbəllik edib yazmayacaqdı, bilə-bilə belə etdim ki, tez yazsın.

Davamı →

Adları teatr və kino tariximizə həkk olunmuş bir çox rejissorlarımızı tamaşaçı kütləsi üzdən tanımır. Bəlkə də çoxlarının adları da artıq yaddaşlardan silinib. Tamaşaçı çox zaman kadr arxasında qalanların əməyi ilə deyil, görünən, üzdə olan aktyorla və onun işi ilə maraqlanır.  Fərqinə çox az varırıq ki, aktyoru da, o işi də ərsəyə gətirən, yetişdirən rejissordur.
Bu baxımdan bütün rejissorları bir araya gətirib, onları yalnız işləri ilə deyil, simaları ilə də tarixə salan bir rejissor var.  Söhbət Ramiz Həsənoğlu və onun televiziya tarixinə yazdığı “Ac həriflər” teletamaşasından gedir.
Artıq 26 ildir ki, o tamaşa ekranlarda sevilərək baxılır və hər baxılanda yeniymiş kimi qarşılanır.

Davamı →

Davamı →

1972-ci il elə 2019-cu il kimi böyük Azərbaycan şairi, filosofu Nəsiminin ili imiş. Bu belə elan olunmasa da şairin 600 illlik yubileyinə ithaf olunmuş “Nəsimi” filminin çəkiliməsi üçün göstəriş verilib.

Davamı →

“Kişi sözü” filmi 1987-ci ildə çəkilib. 32 ildir ki, ekranlardan düşmür, sevilərək baxılır və qəhrəmanlarının sözləri aforizmlərə çevrilib.
Hərçənd, film ekranlara çıxanda birmənalı qarşılanmamışdı. Filmi bəyənməyənlər, alınmadığını söyləyənlər də vardı.
Əməkdar incəsənət xadimi və əməkdar məşqçi (yeri gəlmişkən, ölkədə bu titulları eyni vaxtda daşıyan yeganə adamdır – R.Q.), kinorejissor Cahangir Mehdiyevin gənclik yaşlarında ərsəyə gətirdi “Kişi sözü” necə yarandı?

Davamı →

Əlisəttar Ələsgər oğlu Atakişiyev 1906-cı ilin dekabrın 25-də Bakıda kustar-xarrat ailəsində anadan olub. 8 yaşı olanda valideynlərini itirir, ona həm ata, həm də ana olan qardaşı Əlipaşanın himayəsində yaşamağa başlayır.

Davamı →

Film-tamaşa o vaxtkı Sovet pulu ilə 8972 rubla və çox böyük əziyyətlər hesabına başa gəlib. Məbləğ isə kollektivə gəlib çatıncaya qədər yarıbayarı azalmışdı. Rejissor məcbur olub sədrə müraciət etdikdən sonar kəsilən vasait kollektivə qaytarılıb.
Azərbaycan televiziyasının tarixində ilk dəfə iştirakçılardan ötrü  40-a yaxın kostyum tikdirilmişdi. Çəkilişlər düz 13 pavilyonda aparılmışdı. Rəssam Rafael Əsədov 13 dəfə dekorları dəyişdirmişdi.
Söhbət bir az  “O, olmasın bu olsun”, “Arşın mal alan”ı, bir az da  “Uzuncorab Meri Poppins” bədii filmini xatırladan məşhur “Ordan burdan” muziklından gedir.

Davamı →

“Tütək səsi” Rasim Ocaqovun rejissor kimi ilk və ən çox sevdiyi filmdir. İsa Hüseynovun “Tütək səsi” və “Saz” povestləri əsasında Rasim Ocaqovun çəkdiyi “Tütək səsi” filmi 1976-cı ildə ekranlara çıxıb. SSRİ dövlət mükafatına layiq görülən bu filmin prezentasiyası Moskvada və Berlində olub. Filmin rejissoru Rasim Ocaqov bu filmdən sonra 12 bədii film çəkib, amma özünün də ən çox sevdiyi “Tütək səsi” filmidir. Deyib ki, “Tütək səsi” avtobioqrafik filmdir. Süjet xəttinin onun şəxsi həyatı ilə heç bir əlaqəsi olmasa da rejissor həm də özü yaşadıqlarını lentə aldığı üçün belə qəbul edib.

Davamı →

“Arxadan vurulan zərbə” 1977-ci ilin filmidir. SSRİ Dövlət Təhlükəsizliyi orqanlarının 60 illiyinə həsr olunub. Elçinin «Ox kimi bıçaq» povesti əsasında, onun ssenarisi ilə çəkilib. Arif Babayevin rejissor işidir. Ali kateqoriyalı filmlər siyahısındadır. Sovet filmləri kateqoriyaya bölünürmüş, həm çəkildiyi texniki və yaradıcı göstəricilərinə, həm də prokatdakı “nüfuzuna” görə. O vaxtın statistikasına görə, “Arxadan vurulan zərbə”yə SSRİ-də 17 milyon adam baxıb.
Film Əhməd Qəmərli adlı sovet çekistinin müəmmalı şəkildə qətlə yetirilməsindən və bu cinayət işinin araşdırmasından bəhs edir. Bütün sovet filmləri kimi, quruluşun ideologiyasının təbliğatıdır.

Davamı →