Dost-güvəndiyimiz dağ.
Dost-arxasınca gedə biləcəyimiz adam.
Dost-sirrimizi paylaşıb, sevincinə sevinib, dərdinə şərik ola biləcəyimiz yoldaş.
Dost-heç bir zaman üzümüzə bağlanmayan qapı.
Dost-yaxşı gündə də ,pis gündə də yanımızda hiss etdiyimiz nəfəs.
Dost-getdikcə yox olan təkliyimiz.
Dost insana işıqdır.
Dostla düz yolu taparıq.
Dostla birgə bütün çətinliklərdən keçərik.
Dost aynadır.Onda əks olunuruq və onunla kimliyimiz bilinir.
Dostumuz əsl dostdursa, demək,pis gündə də, yaxşı gündə də yanımızdadır.
Dost itirmək tənha qalmaqdır.
Dostsuz qalmaq yıxılanda tutacaq  budaqsız,güvəniləcək dağsız qalmaqdır.
Dostsuz qalsaq bağçamız çiçəkləməz, günlərimiz xoş, firavan keçməz.
Dostsuz qalsaq qapımızın zəngi pas atar.

Bir də gərək bu qaydanı yadda saxlayaq:

Dostunu sevərkən hədd qoy.Bir gün düşmənin ola bilər.
Düşmənlə də qədərində düşmənçilik et.Bir gün dostun ola bilər.