PR üzrə mütəxəssis ictimaiyyətlə əlaqələri necə qurmaq barədə məsləhət verən ekspertdir. O öz müştərisinin (rəhbərinin) və ya hər hansı layihənin ictimaiyyət üçün maraq kəsb edən cəhətlərini müəyyənləşdirməyə çalışır. PR-men öz müştərisinin davranışı ilə ictimaiyyətin ümid və arzuları arasında uyğunluq və ziddiyyətləri  aşkara çıxararaq,  müvafiq tədbirlər planı hazırlayır. O, müştərisinə məsləhət görür ki, ictimaiyyətin tələb və arzularına güzəştə getmək üçün davranış modelini dəyişsin. Əgər müştəri onun məsləhətlərinə əməl edib davranış modelini dəyişməyə razı olursa, PR-men hazırladığı plan əsasında müxtəlif üsullarla ictimaiyyətdə müştərisinin müsbət imicini yaradır. Plüralist cəmiyyətlər rəqabət cəmiyyəti olduğundan PR mütəxəssisi ictimaiyyəti inandırmağa çalışır ki, məhz onun müştərisi və ya onun layihəsi cəmiyyətin maraqlarına daha dolğun cavab verir. PR mütəxəssisi şəxsiyyət, təşkilat və ya ideya ilə ictimaiyyət arasında harmonik münasibətləri qurur, onları idarə edir və nəzarətdə saxlayır.Şübhəsiz ki, pablik rileyşnz jurnalistika ilə bağlı peşədir. İlk peşəkar PR-menlərin çoxu da jurnalistikadan çıxmış adamlar olublar. Bu gün ABŞ-da PR ixtisasını öyrədən tədris kurslarının 75%-i jurnalistika fakültələrinin nəzdində fəaliyyət göstərir. Bütün bunları nəzərə alaraq bir çoxları iddia edirlər ki, PR-men jurnalist olmalıdır. Lakin son zamanlar bir sıra PR nəzəriyyəçiləri bu fikrin əleyhinə çıxış edirlər. Onların fikrincə, PR daha çox sosiologiya ilə bağlı olan fəaliyyət sahəsidir. Bu tezislə razılaşmaq olar, lakin onu da inkar etmək olmaz ki, PR mütəxəssisi jurnalistikanın sirlərinə yaxından bələd olmalıdır.

PR üzrə peşəkar mütəxəssislər Qərbdə adətən çox yüksək qiymətləndirilirlər və heç vaxt işsiz qalmırlar. ABŞ Prezidentinin  mətbuat katibi Di Di Meyers Klintonun tənqidinə cavab olaraq işdən  çıxdıqdan sonra müxtəlif yerlərdən mətbuat katibi, PR direktoru vəzifələrini tutmaq üçün təkliflər almışdı. Hollivud studiyası işsiz qalmış mütəxəssisə bir milyon dollara yaxın illik məvacib təklif etmişdi.

Nəyə görə keçmiş sovet məkanında PR qərb ölkələri ilə müqayisədə gec yarandı (DTK strukturunda əhalidə ictimai fikri və ona təsir yollarını öyrənən şöbələr istisna olmaqla) və zəif inkişaf etdi? XIX əsrin sonu XX əsrin  əvvəllərində Qərbdə güclü monopoliyalar yaranmağa başladı. Onların işləri yaxşı gedirdi, lakin bu monopoliyaları narahat edən bir məsələ var idi: daxildə nəzarəti yaxşı qursalar da, ümumən ictimaiyyətin onlar haqqında fikri monopoliyalara, demək olar, məlum deyildi. Bu inhisarların taleyi isə bir çox məqamlarda ictimai fikirdən asılı idi. Məhz həmin fikri öyrənmək və ona təsir etmək üçün monopoliyalar PR deyilən müvafiq fəaliyyətlə məşğul olmağa başladılar.

Sovetlər ölkəsində isə belə deyildi. Kommunist Partiyasının Siyasi Bürosundan  tutmuş zavod və kolxozlara qədər hər yerdə çoxpilləli tabeçilik sistemi mövcud idi ki, bu sistemdə yuxarıdan aşağıya kimi bütün həlqələrdə kommunist ideologiyası hökm sürürdü. Bundan əlavə, unutmayaq ki, reklama olduğu kimi, PR-nə də ehtiyac iqtisadi və ideoloji rəqabət mövcud olan cəmiyyətlərdə yaranır. Bunların heç biri sovet sistemində yox idi. Hərçənd, sovet  ideologiyasının kütlə psixologiyasına yeridilməsində Lenin və Stalindən tutmuş son sovet rəhbərlərinə qədər hamı böyük «uğurlar» qazanmışdı. Son sovet rəhbəri Qorbaçovu isə Qərbdə ən dahi PR-men adlandırırlar. Cəmi iki sözün (aşkarlıq və yenidənqurma) köməyi ilə bu adam Sovet İttifaqının bütün dünyada imicini dəyişə bildi.

Q.Poçepsov «Peşəkarlar üçün Pablik Rileyşnz» kitabında PR mütəxəssislərinin dörd vacib keyfiyyəti haqqında danışır:

1. Onlar adətən bacarıqlı, ağıllı olurlar və hər bir vəziyyətdən çıxış yolu  tapırlar. Düzgün sual qoya bilirlər. Ən başlıcası isə onlar az bir zamanda etibar qazana bilirlər.
2. Onlar adamlarla dil tapa bilirlər. Həm rəisləri, həm də əməkdaşları ilə çox gözəl işləyirlər. Bu mütəxəssislər təşkilatın partnyorları ilə, müştərilərlə, mətbuatla yaxşı
   münasibətlər qurmağı bacarırlar. Onlar həmişə, hətta onlara təzyiq edildikdə belə təmkinli olurlar. Təşkilatı təmsil etdiklərini nəzərə alaraq,  çox zaman «mən» deyil, «biz»
   deyirlər.
3. Onlar həmişə işə yaradıcı yanaşırlar. PR-menlər nə etmək  lazım olduğunu instinktiv olaraq qabaqcadan duyurlar.
4. Onlar yaza bilirlər: öz fikirlərini inandırıcı şəkildə ifadə edirlər.

PR mütəxəssisinin yiyələnməli olduğu biliklər arasında sosiologiyanı, kommunikasiya nəzəriyyəsini, konfliktologiyanı, danışıqlar nəzəriyyəsini, təbliğat və əks təbliğat metodlarını göstərmək olar.

Bütün bunlarla yanaşı, PR arsenalında ən vacib bilgilərdən biri də AUDİTORİYADIR. PR fəaliyyəti adətən konkret auditoriyaya yönəlir və bu fəaliyyətin səmərəli olması üçün auditoriyanı öyrənmək lazım gəlir. Bu məqsədlə PR təşkilatları mütəmadi olaraq sosioloji sorğular keçirir və ya sosioloji mərkəzlərə bu cür sorğular sifariş edir. Peşəkar səviyyədə keçirilmiş sorğu kifayət qədər bahalı bir işdir və PR şirkətlərinin əsas xərclərini bu cür sorğular təşkil edir. PR mütəxəssisi öz fəaliyyətində sosioloji sorğuların nəticələrinə əsaslanır və müştərisini inandırmaq üçün konkret rəqəmlərdən, statistik göstəricilərdən istifadə edir. Adətən PR kampaniyası aparmaq istəyən şirkətlər (hökumətlər) yerli PR təşkilatlarının xidmətlərindən istifadə edirlər, çünki bu şirkətlərin PR üzrə öz  mütəxəssisləri nə qədər peşəkar olsalar da, onlar xarici auditoriyanın xüsusiyyətlərini, ona təsir yollarını kifayət qədər yaxşı bilmirlər.

Müasir dövrdə cəmiyyətin şirkətə münasibəti daha çox onun sıravi işçiləri tərəfindən formalaşdırılır. Minlərlə, on minlərlə, bəlkə də yüz min və  milyonlarla istehlakçı adətən şirkətin rəhbəri ilə deyil, onun müxtəlif  səviyyəli əməkdaşları ilə təmasda olur. Bu mənada demək olar ki, korporativ fərdilik yalnız rəhbər şəxsin hesabına yaranmır; öz imici haqqında ciddi  düşünən rəhbər kadr siyasətini elə qurur ki, TƏŞKİLATIN BÜTÜN ƏMƏKDAŞLARI İCTİMAİYYƏTLƏ ƏLAQƏ ŞÖBƏSİNİN ÜZVLƏRİ OLURLAR. Bu işdə PR üzrə mütəxəssisin  böyük rolu olur. PR-men kadr seçimində iştirak edir, təşkilatın  ictimaiyyətlə əlaqə konsepsiyasını hazırlayır və yalnız rəhbər şəxsləri  deyil, həmçinin bütün əməkdaşları bu konsepsiya ilə tanış edir. Təşkilatı müxtəlif partiyaları ifa edən xora bənzətsək, PR-meni dirijorla müqayisə etmək olar; o,  bütövlükdə təşkilatın  «səs»i»nin ahəngdar çıxmasını təmin edir.

Müəllif: Rafiq İsmaylov
Mənbə: İctimaiyyətlə Əlaqələr: BÜTÜN YOLLAR KİV-DƏN KEÇİR kitabı