Həyat aldığınız nəfəslərin cəmi deyil, nəfəsinizi kəsən anların cəmidir.

 

Yaxşı şeylər asan əldə edilmir.

 

Birlikdə olmağa layiq olmayan milyonlarla insan yan yanaykən, mən niyə hələ də səndən ayrı nəfəs alıram?!...

 

Bir tərəfim onu unutmaq istəyir amma digər tərəfim onun məni xoşbəxt edəbiləcək tək nəfərin o olduğunu bilir..

 

Unutmaq deyil amma xatırlamamaq bәlkә mümkün.

Barmaq izlərimiz toxunduğumuz həyatlardan silinməz...

 

Küləyin səsini eşidirsən ata? Anam küləklə bağlı nə deyərdi, xatırlayırsan? Güclü kökləri olan bir ağaca külək qalib gələ bilməz..

 

Dizim üstə uzandın, nağıl danışdım, və sən böyüdün

 

— Atan Alzheimer xəstəsidi, oğlu olduğunun belə fərqində deyil

—Olsun, mən ki, onun Atam olduğunu bilirəm.

 

Əslində heç bir şey yaxşı və ya pis deyil.Hər şey bütün onlar haqqında nə düşündüyümüzə bağlıdır.

 

Ölü insanlar görürəm, ölü olduqlarını bilmirlər.

 

Tanrıya inanırsan? Əslində bu çox səhv bir sualdır… Görəsən Tanrı bizə inanır?

 

Həyat bizi yerə sərə bilər, ancaq ayağa qalxıb-qalxmamaq bizdən aslıdır...

 

Zamanın, havanın, məsafənin təsir etmədiyi dostlara sahib olmaq mənim üçün şərəfdir.

 

Küləyi üzündə hiss edə bilmədikdən sonra, qanadlarının olmasının heç bir mənası yoxdur...

 

Keçmiş özümüzə dəfələrlə danışdığımız hekayədir.

 

— Yaddaşını tamamilə itirdikdən sonra xəstənin yaxşılaşması mümkün deyil.

— Doktor, elm bir yerə kimidir, sonra məsələyə Tanrı qarışır.

 

Bəlkə də, krallar müharibəni görməyəcək qədər uzaqdaydılar. Müharibəni əsgərlər qazandı...

 

Ürəyim deyir ki, hər insan doğulduğu andan şanslı olur. Amma təcrübəm göstərir ki,bu Afrikada doğulanlara aid deyil.

 

Günah cəzasız qaldığında dünyanın tarazlığı pozular. Yalnışın intiqamı alınmadıqda cənnətlər bizə utancla baxar.