1. Həyatınızla bağlı sualların cavabları əslində əlinizdədir.
Varlığınızın mərkəzində cavablarınız gizlidir. Kim olduğunuzu və nə istədiyinizi əslində bilirsiniz. Başqalarına hakim olmaq qüvvətdir, özünüzə hakim olmaq isə həqiqi gücdür.

2. Hər şeyi olacağına buraxdığın an azad olacaqsan.
Bəzi şeyləri olacağına buraxdıqda hər şey qaydasına düşməyə başlayır. Olacağına buraxa bilən insanlar qazanırlar. Ancaq daim şansınızı sınamağa davam etməlisiniz. Əgər hər şeyə sahib olmaq istəyirsənsə, hər şeydən əl çəkə bilməlisən. Palçıq çöküb su şəffaflaşanadək gözləməyə səbrin varmı?
Davamı →

“Amma” əvəzinə “və” istifadə edin. Məsələn, “Siz bunu düz etmisiniz, amma…” əvəzinə “Siz bunu düz etmisiniz, və… “ deyin. Çünki “amma” özündən əvvəl deyilən hər şeyin üzərindən xətt çəkir.

“Buna baxmayaraq” əvəzinə “və” istifadə edin. Məsələn, “Mən sizin üçün bunun nə qədər çətin olduğunu bilirəm, buna baxmayaraq…” əvəzinə ““Mən sizin üçün bunun nə qədər çətin olduğunu bilirəm və …” deyin. Çünki “buna baxmayaraq” ifadəsi sizin həmsöhbətinizə açıq-aydın bildirir ki, onun hiss, arzu və gözləntiləri sizin heç vecinizə də deyil.

Kobud “yox” deməkdən çəkinin, çünki bu ifadə müəyyən intonasiyayla deyildiyində, həmsöhbətinizdə böyük neqativ təəssürat yarada bilər.
Davamı →

«Məncə qadınların özlərini kişilərlə müqayisə etməyi ağılsızlıqdır. Çünki qadınlar onlardan xeyli yüksəkdədir və bu, hər zaman belə olub.

Qadına nə verirsinizsə verin, əvəzində verdiyinizin mislini sizə qaytaracaq. Qadına nütfə verirsiz, o sizə uşaq qaytarır. Ev verirsiz, o, sizə ailə ocağı qurur. Ərzaq verirsiz, sizə yemək bişirir. Üzünə gülürsüz, qəlbini sizə açır. Bir sözlə, verdiyiniz hər şeyin əvəzini artıqalaması ilə qaytarır. Yəni, deməyim odur ki, qadının ürəyini murdarlasaz, o zaman tonlarla zibil qəbul eləməyə də hazır olun!»

«Qəflətən başa düşdü ki, bu həyatda salınmış cığırları yenidən salmaq və dayanmadan öz addımlarını izləmək nə qədər cansıxıcıdır.»

«Bir nəfərdən qorxursansa, ona nifrət etməyə başlayırsan və hər zaman onun haqqında düşünür, onu ağlından çıxara bilmirsən.»
Davamı →

Abadan kənd tüstüsündən bilinər.

Ağac dibindən su içər.

Ağacı içindən qurd yeyər.

Ağac meyvəni dəyənə qədər böyüdər.

Ağac olan yerdə budaq sınar.

Ağac səmtinə yıxılar.

Ağac sınanda budaq nəyə gərəkdir?!
Davamı →

Ağıllı düşmən nadan dostdan yaxşıdır.

Arxalı köpək qurd basar.

Baş-başa verməyincə daş yerindən qalxmaz.

Birisi minə bağlıdır, mini də birə.

Bir gün düz yediyin yerə, qırx gün salam ver.

Birlik harada, dirilik orada.
Davamı →

Ağalıq verimlədir, igidlik vurumla.

Ağac əyildi, sındı, igid əyildi, öldü.

Aydan arıyam, sudan duru.

Alıcı quş dimdiyindən bilinər.

Alnım açıq, üzüm ağ.

Araba qoş, çarxa dur,
Mərd igidə arxa dur.

Aslanın nə erkəyi, nə dişisi.
Davamı →

Yanan yerdən tüstü çıxar.

Yeddi ayda bir qarış, bir ayda yeddi qarış.

Yeməyə kömək, işləməyə də kömək.

Yeməyin qulu, işləməyin xəstəsi.

Yüyürək at özünə qamçı vurdurmaz.

Yüz sənəti pis bilməkdənsə, bir sənəti yaxşı bilmək yaxşıdır.
Davamı →

Xoşbəxtlik
Tolstoydan soruşurlar:
– Xoşbəxtliyinizin sirri nədədir?
O belə cavab verir:
– Olanlara şükür edirəm, olmayanlarısa dərd eləmirəm.

Söz
Fərabidən soruşurlar:
– Çox danışan adamlarla necə davranmaq məqsədə uyğundur?
Fərabi cavab verir:
– Çox danışana az qulaq asmaq lazımdır.
Davamı →

Bir çox mükafatların sahibi, şair, yazıçı, publisist və filosof Xorxe Luis Borxes həyatının ikinci yarısında dünya işığından məhrum olsa da, bu görmə qüsuru ona dünyanı və insan ruhunu anlamağa mane olmayıb.

Hər kəs cənnəti özü üçün başqa cür təsəvvür edir, mən isə uşaqlıqdan cənnəti kitabxana kimi xəyal edirdim.

Bir-biri ilə sağollaşmaq – ayrılığı qəbul etməmək və bu fikri düşünməkdir: bu gün biz sadəcə ayrılıq rolunu ifa edirik, sabah isə yenidən görüşəcəyik.

Mənim sənə məsləhətim: insanlar nə deyər və artıq səni istəməyən qadın üçün çıxmaz küçəyə girmə.

Həqiqət bundadır ki, yaxın və həqiqətən sevdiyimiz insanlardan başqa heç kəs bizi incidə bilməz.

Davamı →

Sevgisiz dünya qapalı pəncərənin arxasındakı külək kimidir. Nə toxuna, nə içinə çəkə bilirsən.

Əvvəllər belə düşünürdüm ki, insanlar illər keçdikdə, müntəzəm olaraq qocalır… Sən demə belə deyilmiş. İnsan ani olaraq qocalır.

Dünyada səhv fikir deyilən bir şey yoxdur. Bizim fikirlərimizlə üst-üstə düşməyən fikirlər vardır. Bu qədər bəsit.

İnsan nə qədər böyükdürsə, onun həyatında artıq düzəldilə bilməyəcək şeylərin sayı da bir o qədər çoxdur.

Bir-birimizi qucaqlamaqla öz qorxularımızı bölüşürük.

Hər bir kəs “hər şeyin yaxşılıqla” bitəcəyinə inansa, dünyada qorxulacaq bir şey qalmayacaq.
Davamı →