Çünki heç vaxt tələyə düşmədi. Əvvəla bunu bildirməliyik ki, onunla eyni dövrdə yaşamış yazarların əksəriyyətindən fərqli olaraq nə etmək istədiyini bilirdi. Məqsədi yazar olmaq idi. Arzuladığı yazarlığın ona gözlədiyi məmnuniyyəti verməyəcəyini anladığı halda, yazmaqdan heç vaxt əl çəkmədi. Ədəbiyyatın onu məyus etdiyini deyə bilmərik. Əlçatan digər məqsədlərlə müqayisədə ədəbiyyat heç vaxt onu məyus etmədi. Vəəd edilən torpaq Musa üçün nə idisə, ədəbiyyat da Kafka üçün o idi.

Azərbaycan istiqlal ədəbiyyatının parlaq simalarından biri Gültəkinin (Əhmədov Əmin Mütəllib oğlu (1898-1937) ədəbi irsini vaxtilə Türkiyədə Məhəmməd Əmin Rəsulzadə, Mirzə Bala Məhəmmədzadə, Əhməd Cəfəroğlu, Hüseyn Baykara, Yakub Kadri Osmanoğlu… kimi görkəmli ədəbiyyat və dövlət xadimləri layiqincə dəyərləndirmiş, mücahid şairin ədəbiyyat tariximizdəki yeri və rolundan məhəbbətlə bəhs etmişlər...

Bəzən taleyimizin öz yolunda getmədiyini hiss etsək də və bu gedişat Sizif əməyinə bənzəsə də bacardığımız qədər onu qaldırmağa çalışırıq. Bu bizə əziyyət versə də, inadına bu yükü daşımağa qərar veririk. Əslində, əzabı elə özümüz yaradırıq. Sonra «taledir» deyib şikayətlənirik də. Halbuki seçim olduğu halda — it hürən tərəfə yox, işıq gələn tərəfə getmişik.

XII yü­zil ədə­biy­ya­tın­da mədh müx­tə­lif li­rik janr­la­rın baş­lı­ca möv­zu ob­yek­ti ol­sa da, əsas eti­ba­rı ilə qə­si­də­lər­də da­ha qa­ba­rıq ifa­də olun­muş­dur. Məd­hə əs­ri­nin par­laq zə­ka­sı, hu­ma­nist sə­nət­kar da­hi Ni­za­mi Gən­cə­vi də mü­ra­ci­ət et­miş­dir. Mə­lum­dur ki, da­hi şai­ri məhz sa­ray­da ol­ma­dı­ğı­na gö­rə, məd­hiy­yə qə­si­də­lə­rə az mü­ra­ciə­ti ba­xı­mın­dan əsr­lər uzu­nu çağ­da­şı ol­du­ğu şa­ir­lər­dən «ayır­mış­lar”. Ni­za­mi Gən­cə­vi­nin di­va­nın­da və „Xəm­sə”si bo­yu məd­hin ma­raq­lı ifa­də­si ilə rast­la­şı­rıq. Təd­qi­qat­çı­la­rın ək­sə­riy­yə­ti Ni­za­mi ya­ra­dı­cı­lı­ğın­dan bəhs edər­kən da­hi şai­rin mədh möv­zu­su­na bi­ga­nə ol­du­ğu­nu xü­su­si vur­ğu­la­mış­lar. Ni­za­mi­nin qə­si­də­lə­ri V.Fey­zul­la­za­də­nin, X.Yu­si­fo­vun, N.Aras­lı­nın və bu sə­tir­lə­rin mü­əl­li­fi­nin təd­qiq­lə­rin­də araş­dı­rıl­mış­dır. V.Fey­zul­la­za­də “Ni­za­mi­nin qə­si­də ya­ra­dı­cı­lı­ğı” ad­lı mə­qa­lə­sin­də onun dün­ya­gö­rü­şün­də az rol oy­na­ma­yan məd­hiy­yə­lə­rin təh­li­li­ni ver­miş­dir.