Bir-birimizdən küsmək nə lazım,
Yaxşılıq yaxşıdı, pislik nə lazım.

Bunu demədimi atalar bizə,
Gələr bəd əməldən xətalar bizə!

Qoysan bu dünyada yaxşı əməllər,
Ruhuna min rəhmət söyləyər ellər.
Ardı →

Məni candan usandırdı, cəfadan yar usanmazmı?
Fələklər yandı ahimdan, muradım şəmi yanmazmı?

Qamu bimarinə canan dəvayi-dərd edər ehsan.
Nəçin qılmaz mənə dərman, məni bimari sanmazmı?

Ardı →

Düzü şeir yarı Türk dilində yazılıb ancaq çox gözəl və mənalı şeirdir oxumağınızı və öz fikirlərinizi bildirməyinizi istərdim.
 — Quzum, yavrum! Adın nədir?
— Gülbahar.
— Pəki, sənin anan, baban varmı?
— Var.
— Nasıl, zənginmidir baban?
— Əvət, zəngin, bəyzadə...
— Öylə isə, geydiyin geyim neçin böylə sadə?
Yoxmu sənin incilərin, altun bilərziklərin?
Söylə, yavrum! Heç sıxılma...
— Var əfəndim, var… lakin
Ardı →

Bilmirəm heç nəyi, lələ, bilmirəm,
Mən kiməm, nəçiyəm, hələ bilmirəm.
Getmişəm, özümə gələ bilmirəm,
Dəli olmağıma bir addım qalıb.

Ömrümün bu yaşda nağılına bax,
Nağıldı, ay Allah, nağıl, ona bax!
Ağılsız eşqimin ağılına bax,
Dəli olmağıma bir addım qalıb.
Ardı →

Deyirlər, çox azdır yüz il, əlli il,
İnsana bir ömür kifayət deyil.
Hələ isitməmiş öz yerimizi
Ölüm cəllad olub haqlayır bizi.

Deyirlər, şirindir dadı dünyanın,
Kaş iki olaydı ömrü insanın.
Nola, çalışsaydıq ömrün birində,
Sonra əylənəydik biz digərində.
Ardı →

Qapını döymüşəm gecəyarısı,
Saçımda bir əlin təması gəlib.
Isti dodağımda bir öpüş izi,
əlimdə bir saçın xınası gəlib.
Ardı →

Dünyanı dərk edib, duymaq çətindir,
Dünyanın işini yozmağa nə var?
Həyatdan zövq alıb doymaq çətindir,
Həyatı zay edib pozmağa nə var?
Ardı →

Həər səhər,hər axşam,hər axşam hər səhər
Çox zaman sərsəri küləklər bixəbər
Bir yaxın dost kimi qapımı döyərlər,
Küləklər,küləklər,bəstəkar küləklər,
Dünyanı dolaşan bəxtiyar küləklər!

Bəziniz qorxulu,bəziniz qorxusuz,
Bəziniz duyğulu,bəziniz duyğusuz,
Bəziniz uyqulu,bəziniz uyqusuz,
Küləklər,küləklər,ey sərin küləklər,
Sizdə var qorxusu hər yerin,küləklər!

Ey çəlğın küləklər,nəşəniz daşarkən,
Bağların şehindən mey sorub coşarkən,
Nalqıran dağları atlayıb aşarkən,
Məni də alınız,uçayım dağlara,
Könlümdə nə varsa,açayım dağlara!

Gurlayın,ilhamım,sənətim gurlasın!
Fırtınam,qasırğam,qüdrətim gurlasın!
Şimşəyim parlasın,zülmətim gurlasın!
Ey məni sərazad bəsləyən küləklər,
Bir dağın başından səsləyən küləklər!

Mikayil Müşfiq
Davamı →

Bəlkə bu yerlərə bir də gəlmədim,
Duman, salamat qal, dağ, salamat qal.
Dalımca su səpir yoxsa buludlar?
Leysan, salamat qal, yağ, salamat qal!

Qıy vuran qartallar yox oldu çəndə,
Nərgizlər saraldı şehli çəməndə.
Ey qaragöz pəri, dalımca sən də
Boylan, salamat qal, bax, salamat qal!
Ardı →

Mən belə esrarı qana bilmirəm,
Qanmaz olub da dolana bilmirəm!..

Axtaxana, sağda dana böyüdü,
Mən böyük ollam haçana, bilmirəm!..

Derlər utan, heç kəsə bir söz demə, -
Həq sözü derkən utana bilmirəm!..
Ardı →