Dedin:   Səni sevindirim! 

      Dedim:  Necə?

      Dedin:   Ölüb, bu dünyadan köçə-köçə.

                   İcazə ver, gözlərini qəbir seçim,

                   İcazə ver, gözlərindən dolum, keçim.

      Dedim:  Səni itirərəm, gözlərimə dolsan əgər,

                   Səni sənsiz ağlayanda, gözlərimdə olsan əgər.

                   İtirərəm ən qiymətli inci kimi,

                   İtirərəm gözümün sevinci kimi.

      Dedin:   Onda, icazə ver, saçlarında ağa dönüm,

                   Gecə kimi qara teldə, bir yanar çırağa dönüm.

      Dedim:   İtirərəm səni, qara tellər ağaranda,

                   Ağır olar, mənə ağır, səni belə axtaranda.

      Dedin:   Bəlkə ürəyinə dolum sənin?

                   Ömrüm boyu əbədiyyən olum sənin?

                   Susdum, Daha söz tapmadım,

                   Tapdım səni, tapdım bu an.

                   Gör, səni necə, nə yaman

                   Ürəkdən dəyişib zaman!

            Müəllifin kimliyini bilmirəm.