Azərbaycan dilində olduğu kimi, türk dilində də sifətin üç dərəcəsi var: adi dərəcə; azaltma dərəcəsi; çoxaltma dərəcəsi.
Adi dərəcənin xüsusi şəkilçisi yoxdur. Bu, sifətlərin əsas formasıdır; başqa formalar bundan yaranır:
beyaz, sarı, yeşil, siyah, mavi, lacivert, iyi, kötü.

Azaltma dərəcəsi adi dərəcədəki sifətin əlamət və keyfiyyətinin azlığını göstərir və aşağıdakı şəkilçilər vasitəsilə düzəlir:

a) -(ı) mtrak: mavimtırak, yeşilimtırak, siyahımtırak;
b) -ımsı, -ismi, -umsu, -ümsü; yeşilimisi, morumsu, mavimsi;
c) -rak, -rek: acırak, ekşirek; küçürek, ufarak;

Ardı →

TASLAK(-ğı) — eskiz, cizgi, maket
TASVİP(-bi) — beyenme, teqdir etme
TAŞIT(-tı) — neqliyyat, neqliyyat vasiteleri; taşıt uçağı — sernişin teyyaresi; uzay taşıtları — kosmik gemiler
TAŞRA — eyalet
TATARSI, TATARIMSI — tam bişmemiş, alaçiy
TATMİN: tatmin etmek — temin etmek, qane etmek
TATMİNKAR — qenaetbexş
Ardı →

İMRENDİRMEK — qibte oyatmaq
İMRENMEK — qibte etmek
İN — yuva; ayı ini — ayı yuvası
İNANCA — zemanet
İNANÇ(-cı) — inam, etibar
İNCELEMEK — öyrenmek, tedqiq etmek, araşdırmaq
İNÇ — düym
Ardı →

ABANMAK — söykenmek, dirseklenmek
ABARTMAK — mübaliğe etmek, şişirtmek
Ardı →

Azərbaycan dilində olduğu kimi, türk dilində də feli bağlama formaları çoxdur. Bu formalar xüsusi şəkilçilər vasitəsi ilə düzəlir:

1) -ip, -ıp, -up, -üp
Kapıyı açıp içeri girdim.
Arabaya binip gittiler.
Biraz konuşup ayrıldılar.
Akşama kadar gülüp eğlendik.

Ardı →

Azərbaycan dilində olduğu kimi türk dilində də zərfin mənaca dörd növü var.
1) Tərzi-hərəkət zərfləri: yavaş, çabuk, hızlı, ansızın, hemen, birden, sessizce, acele və s.
2) Zaman zərfləri: dün, bugün, demin, akşamleyin, şimdi, yarın, er geç, erken, öbür gün və s.
3) Yer zərfləri: aşağı, yukarı, ileri, geri, orta, ön, yan və s.
4) Miqdar zərfləri: az, çok, kısmen, kıt, dar, eksik, fazla və s.
Dilimizdə olduğu kimi, türk dilində ayrı-ayrı nitq hissələri adverbiallaşaraq zərf funksiyasında çıxış edir:
yüksekten, alçaktan, çoktan, zaman zaman və s.
Davamı →

Azərbaycan dilində olduğu kimi, türk dilində də felin mənaca beş növü var: Məlum növ; Məchul növ; Qayıdış növ; Qarşılıq növ; İcbar növ.
1) Dilimizdə olduğu kimi, türk dilində də felinməlum növünün xüsusi şəkilçisi yoxdur:
Türk dilində də məlum növ fellər iki yerə bölünür:
a) təsirli fellər: okumak, yazmak, bilmek, sevmek
b) təsirsiz fellər: gitmek, bakmak, gülmek, koşmak.
Davamı →

Türk dilində vaxtın saatla bildirilməsi üçün aşağıdakı söz və ifadələrdən istifadə edilir:

saat	saat
dakika	dəqiqə
saniye	saniyə
ibre	əqrəb
akrep	kiçik əqrəb; saat göstərən əqrəb
yelkovan	böyük əqrəb; dəqiqə göstərən əqrəb
çeyrek	on beş dəqiqə, dörddə bir
buçuk	yarım
geçiyor	işləyir
kalıyor; var	qalır (var)
kaç?	neçə?

Ardı →

Müasir türk dilində aşağıdakı qoşmalar var:
için, ile evvel; önce; sonra; kadar; gibi; dolayı; dek (değin); üzere (üzre); göre; başka; doğru; karşı; beri; ait; rağmen və s.

Azərbaycan dilində olduğu kimi, türk dilində də qoş­malar adlara qoşulub həmin sözlərlə başqa sözlər arasında sintaktik əlaqə yaradır. Məsələn:
Davamı →

Azərbaycan dilində olduğu kimi, türk dilində də feli si­fətin həm felə, həm də sifətə aid xüsusiyyətləri var. Felə məxsus inkarlıq, növ, təsirlilik, zaman kateqoriyaları, sifətə məxsus əlamət bildirmə, cümlədə təyin rolunda çıxış etmə, substantivləşmə, kəmiyyət şəkilçisi qəbul etmə, hallanma, mən­subiyyət şəkilçisi qəbul etmə və s. xüsusiyyətlər türk dilində də feli sifətin səciyyəvi cəhətlərini təşkil edir.
Feli sifət özlüyündə zaman bildirməsinə baxmayaraq, onun konkret olaraq hansı zamana aidliyi cümlənin xəbərində ifadə edilən zamana görə, ümumiyyətlə, kontekst daxi­lində müəyyənləşir. Məsələn, indiki zaman feli sifəti qəbul edilən -an, -en mətnə görə indiki, keçmiş və geniş zamana aid ola bilər.
Davamı →