Ne te qu­a­e­si­ve­ris ex­tra ( Sə­nə hər nə la­zım­dır­sa özün­də ax­tar (lat).)

İn­san özü­nün yol gös­tə­rən ul­du­zu­dur.
İn­sa­nın qəl­bi onu na­mus­lu və mü­kəm­məl edir,
Onu saf­laş­dı­rır, nur­lan­dı­rır və ta­le­yi­nə tə­sir gös­tə­rir.
Heç nə on­dan öt­rü həd­siz tez və ya həd­siz gec ol­mur.
Bi­zim həm yax­şı, həm də pis hə­rə­kət­lə­ri­miz
Fa­tal köl­gə ki­mi, da­im bi­zi iz­lə­yən mə­lək­lər­dir.
Ardı →

Mən hər şeyi bilirəm”, “mən hamıdan ağıllıyam”, “mən hamıdan gözələm”, “sən kimsən eee?”… və s. Belə ifadələr görəsən bizi nəyə və hara aparır?

Psixoloqların dediyinə görə, insan özünü sevməlidir. Razıyam, amma, hər şeydə olduğu kimi bunun da bir qaydası var. Hətta, bu barədə bir kitab (“Öz həyatıvı, öz bədənivi sağalt. Güc bizim daxilimizdədir.”) da oxumuşam, hansı ki, bu kitabda Luiza L.X. yəni, müəllif özü haqda məlumat verir və bildirir ki, o həyatda müxtəlif çətinliklərlə üzləşmiş, həyatın ən ağır zərbələrinə tuş gəlmiş və xərçəng xəstəliyinə belə tutulmuş biri idi. O, öz düşüncələrini, fikirlərini tamamilə dəyişərək xəstəliyi belə yendiyini yazır və bundan sonra bir psixoloq kimi milyonlarla insana da bu yolda kömək edərək onların da sağalmasına bir növ vəsilə olur. Onun tövsiyyə etdiyi dərman budur:

Ardı →

Qəzet müxbiri tibdə yeni ixtira etmiş alimdən, “siz bu ixtiranız üçün ən çox kimə borclusunuz?” — deyə soruşdu.
Alim bu suala: “Anama”, — deyə cavab verdi və davam etdi: “Uşaq vaxtı soyuducudan süd götürmək istəyəndə şüşə əlimdən sürüşüb düşdü. Hər tərəf süd gölünə çevrilmişdi. Anam mətbəxə gəlib məni cəzalandırmaq əvəzinə: “Nə gözəl bir iş görmüsən. Əvvəllər heç belə süd gölü görməmişdim. İndi yəqin ki, südü təmizləməzdən əvvəl onunla oynamaq istəyəcəksən”, — dedi. Sonra mən də, anam da yerə tökülən südlə oynadıq.
Bir azdan anam: “Artıq südü təmizləmək vaxtıdır. De görüm, südü nə ilə təmizləmək istəyirsən? Süngərdən istifadə edək, yoxsa parçadan?” — deyə soruşdu. Mən süngəri seçdim və birlikdə yerə tökülən südü təmizlədik. Sonra anam: “Bilirsən, sən südlə dolu şüşəni qaldıra bilmədiyin üçün bu hadisə baş verdi. İndi birlikdə həyətə gedək və şüşəni su ilə doldurub- götürməyi öyrənək”. Bu hadisə mənim üçün böyük bir dərs oldu. Bundan sonra səhv etsəm də qorxmadım. Əksinə, hər bir səhvin yeni bir şey öyrənmək üçün gözəl bir fürsət olduğunu anladım. Əslində elmi təcrübələrdə də belədir. Bir təcrübədə uğursuzluğa məruz qalırsan, ancaq əvəzində o təcrübədən çox qiymətli məlumatlar əldə edirsən”...

P.S. Dahi olmaq heç də çətin deyil!

Davamı →

Hər kəs qazanmaqdan bəhs edir. Halbuki itirmək də qazanmaq qədər təbii haldı. Üstəlik hər itgi əslində bir qazancdır. Yaxşı, itgi necə qazanca çevrilir bilirsiniz?
Bu da  cavabı… İtirmək qazanmaq qədər təbiidir. İtirməyi bilmək qazanmağı bilmək qədər əhəmiyyətlidir. Çox kitablar necə qazanacağımız haqda yazır. Həmişə qazanmağı öyrədirlər. Doğrudur. Qazanmaq üçün oynarıq, işləyirik həmişə. Kimsə itirmək üçün heçvaxt öyrənməz, çalışmaz, yaşamaz. Halbuki itirmək həyatın axışı içində var olan və var olacaq bir vəziyyətdir. Hər zaman qazana bilmərik. Itirdiyimiz an da olar, olacaq. 
Davamı →

1. Öz güclü və zəif cəhətlərinizi etiraf edin və buna uyğun olaraq məqsədlərinizi dəqiqiləşdirin.
2. Nəyin sizin üçün qiymətli olduğunu, nəyə inandığınızı, öz həyatınızı necə görmək istədiyinizi qətiləşdirin. İrəliləyiş olanda bundan yararlanmaq üçün planlarınızı analiz edin və onları bu günün nöqteyi-nəzərdən qiymətləndirin.
3. Hər bir şeyin kökünə varın. Keçmişinizi təhlil edərək sizi bu vəziyyətə gətirib çıxaran halları araşdırın. Sizi əzab çəkməyə məbur edən və ya kömək göstərə biləcəyi halda etməyən adamları anlamağa və bağışlamağa çalışın. Keçmiş səhvlərinizi, yanlışlıqlarınızı, günahlarınızı özünüzə bağışlayın. Əzablı xatirələrinizdən faydalı nəsə əldə edəndən sonra onları birdəfəlik yaddaşınızdan silin və bir daha onlara qayıtmayın. Pis keçmiş yaddaşınızda siz onu xatırlayana qədər yaşayır. Yaxşısı budur ki, yaddaşınızı başvermiş ən kiçik uğurlarla bağlı xatirələn üçün başaldın.
Davamı →

Charles Schwabın istədiyi qədər səmərə ala bilmədiyi bir fabriki var idi. Bir gün usta ilə danışırdı:

— Sənin kimi bacarıqlı biri necə olur ki, fabrikdən istədiyi qədər səmərə ala bilmir.

— Bilmirəm. Bütün işçiləri çox çalışdırdım. Bir çoxunu işdən atmaqla təhdid etdim. Amma müvəffəqiyyətli ola bilmədim. Schwab yaxınında dayanan bir işçini soruşdu :

— Bu gün neçə qazan polad əritdilər ?

— Altı.

Ardı →

Səhər yeməyi üçün süfrə arxasındasınız.Qızınız qəhvə fincanına toxunur və qəhvə köynəyinizə tökülür.Bu hadisəyə qədər sizin heç bir rolunuz yoxdur.Ancaq bundan sonra baş verənlər artıq sizin rolunuzdan asılıdır...

Şikayət etməyə başlayırsız.Və qəhvəni köynəyinizə tökdüyü üçün qızınızı məzəmmətliyirsiniz.Təbii ki,qızınız da pərt olur və ağlamağa başlayır.Qızınızdan sonra qəhvə fincanını masanın kənarına yaxın qoyduğu üçün həyat yoldaşınızı danlayırsınız.Mübahisə başlayır.Əsəbləriniz bir az da gərilir.

Ardı →

1983-cü ilin 4 dekabrı Avstaliyanın Brisben şəhərinin xəstəxanaların birində bir oğlan uşağı dünyaya gəlir. O doğulanda həkimlər təşvişə düşmüşdülər. Bu xəbəri valideyninə necə çatdıracaqlarını düşünürdülər. Doğuş stolunda olan ananın hələ ki, heç nədən xəbəri yox idi. Həkimlər atanı çağırıb hər şeyi dedilər və uşağı ona göstərdilər. Şoka düşən ata arvadına nə deyəcəyini düşünürdü. Onun yanına gəldi. Gözlərinə baxmağa cəsarət etmədən yalnız bir söz deməyə gücü çatdı: «Bizim oğlumuz çox gözəldir...»

Nik adını qoyduqları bu oğlanı gənc ana dörd ay qucağına ala bilmir, əmizdirməkdən imtina edir. Ancaq uşaq böyüdükcə həyata «dördəlli» sarılırdı. Hətta yeriməyə cəhd edirdi. Sadəcə bir balaca dayaq rolunu oynayan ayağı sayəsində. Sonralar o, bu ayağını əl kimi istifadə edir, hətta hovuzda belə üzə bilirdi. Nikin bu inkişafı ailəsinin onunla bağlı ümidsizliklərini tamamilə unutdururdu. Evdəki bir çox texnikalar, hamamda tuş, demək olar ki, hər şey Nikin onlardan rahat istifadə edəcəyi vəziyyətdə quraşdırılmışdı. O, yazmağı bacarır, kompüterdən istifadə edir, ağlı ilə hamını heyrətləndirirdi.

Ancaq məktəbdə hər şey o qədər də asan olmadı. Nik uşaqlarla dil tapmaq, onlara özünü qəbul etdirmək üçün çalışırdı. Təbii ki, bir gün ümidləri tükəndi. Və bu dünyada hamıya yük olduğu qərarına gəldi. Vannada çimərkən suyun altına girib, özünü boğmağa cəhd etdi. Amma son anda fikrindən daşındı. Axı atası, anası, bacısı, qardaşı onu çox sevirdilər. Onlara bu acını yaşatmağa dəyərmi?!
Məhz bundan sonra o, gələcəyi barədə düşünməyə başladı.
Ardı →

«IBM”in qurucusu Tom Vatsonun köməkçilərindən biri, şirkətə 10 milyon dollara başa gələn böyük bir səhv edir. Onu dərhal müdirin kabinetinə çağırılar. Hər kəs onun işdən qovulacağından son dərəcə əmindir və adamın özü belə, otağa girər-girməz başına nə gələcəyindən əmin bir şəkildə, „Bilirəm ki, istehfamı istəyirsiniz“- deyir.

Ancaq Vatson, edilən səhvlərdən alınan dərslərin ən yaxşı bilik olduğunu izah edən və hər kəsi şoka salan bu cavabı verir: „Zarafat edirsən? Sənin 1 dərsin üçün 10 milyon dollar xərclədik və təhsilinə bu qədər pul xərclədiyimiz birinin işdən ayrılmasına əsla icazə verə bilmərəm...“  
Ardı →

Öyrənmək üçün istəkli və qabiliyyətli olmaq müvəffəqiyyətə təsir edən ən əsas faktordur. Bəzən qabiliyyətli şagirdlər kifayət qədər çalışdıqları halda gözlədikləri nəticəni əldə edə bilmirlər. Bu vəziyyət dərs oxumaq üsullarını bilməməkdən irəli gəlir. Dərs oxuma və öyrənmənin ən başlıca şərti şübhəsiz ki, istəkli və qərarlı olmaqdır. Bunlar dərs oxuma və qavrama qabiliyyətimizi müsbət yöndə dəyişəcək. Bunun üçün şərtlərimizə uyğun dərs oxuma sistemi qurmalı və buna uyğun vərdiş qazanmalıyıq.

Hər insanın qavrama qabiliyyəti müxtəlif olduğundan, quracağınız sistemi özünüzə uyğun formalaşdırmalısınız. İnsan hansı limana gedəcəyini bilməsə, heç bir külək onun üçün əhəmiyyətli ola bilməz. Uğur əldə etmək üçün mütləq hədəfə ehtiyacımız var. Müvəffəqiyyət qazanmaq üçün hədəf seçilməlidir. Zamanın qənaətlə istifadə olunmasının əsas şərti dərs oxuma saatlarının nizamlı proqrama salınmasıdır.  Məktəbdə keçən saatlar xaricində qalan saatlar ayrılmalıdır. Çalışma, əylənmə və istirahət vaxtlarını nizamlı bir proqrama sala bilməyən şagird vaxtının çoxunu dostları ilə gəzərək, əylənərək keçirməyə meyil edə bilər.

Dərs oxuma vaxtını müəyyənləşdirmək ən başlıca şərtlərdən biridir. Məsələn, hər gün saat 15-dən 18-ədək nizamlı şəkildə dərs oxuyan şagird nüvbəti gün həmin vaxt gələndə bunu xatırlayacaq. Hətta bu vərdiş halını alandan sonra günün həmin saatı gəlib çatan kimi, dərs oxuma vərdişi özünü biruzə verməyə başlayacaq.

Araz dərgiləri

Davamı →