Bu sualla hər birimiz qarşılaşırıq. Hətta bəzən bu məsələ ailədən asılı olaraq dəyişir. Bəzi ailələrdə bazarlıq işini qadın, bəzi ailələrdə isə kişi öz üzərinə götürür. Təbii ki, bu məsələdə kişinin və ya qadının gündəlik işi də az rol oynamır. Əgər kişi səhər tezdən evdən çıxıb gecə yarısı evə qayıdırsa, təbii ki, burada “əsas iş” evdəkilərin üzərinə düşür. Onsuz da, indi hər həyətdə, hər girişdə bir piştaxta və ya dükan var. 
Əgər evdə şəkər tozunun qurtardığını qəfil öyrənmisinizsə və ya yağı nə vaxt qurtardığınızdan xəbəriniz olmayıbsa, ən doğru seçim bu məhsulları yaxınlığınızdakı dükandan almaqdır. Ancaq yaxşısı budur “topdansatış bazarlıq” üsuluna keçəsiniz. Belə etsəniz, ailə büdcənizə də xeyli qənaət etmiş olarsınız. Əmin ola bilərsiniz ki, hər şey sizə əvvəlkindən ən azı iki dəfə ucuz başa gələcək. Bunun üçün hər şeydən əvvəl aylıq yemək büdcənizi müəyyən etməlisiniz. Məsələn, hesablayırsınız ki, ailənin ay boyu qida büdcəsinə ancaq 200 manat ayıra bilərsiniz. Əmin olun ki, əgər hər şeyi düzgün bölüşdürə bilsəniz, indiki şərtlərlə (yay mövsümünü nəzərdə tuturuq) dörd nəfərlik bir ailəni bu məbləğlə normal təmin etmək olar. Əgər siz gündə iki dəfə ət xörəyi yeyirsinizsə, əlbəttə ki, bu məbləğ kifayət etməyəcək və ümumiyyətlə, onu da qəbul edək ki, hər gün ət xörəyi yemək o qədər də faydalı deyil. 
Qənaət etmək istəyiriksə, əvvəlcə hər şeyi dəqiqləşdirməliyik. Yəni, bilməliyik ki, ay boyu çörəyə, çaya, şəkərə, ətə, yağa, meyvə-tərəvəzə və eləcə də digər ərzaq növlərinə nə qədər pul gedir. Dörd nəfərsiniz və gün ərzində maksimum üç çörək yeyirsiniz. Ona görə də, 27 manatı ayırıb çörəkpulu adı ilə bir tərəfə qoyursunuz. Xanım ailənin həftəlik rasionunu müəyyən edir, ən çox pul, şübhəsiz ki, ətə gedir, 12-15 manat. Sonra da kartof, soğan, düyü, qarabaşaq, makaron, yağ, pendir, şəkər, çay, duz, pomidor, xiyar, göyərti, meyvə-tərəvəz, ədviyyatlar bir sözlə mətbəxdə istifadə ediləcək nə varsa…
Ət məsələsini arada toyuqla və ya balıqla əvəz etmək də məsləhətdir. Sonra da nəyi bazardan, nəyi marketdən alacağınızı çeşidləyirsiniz. Əksər ərzaqları topdansatış yerlərindən, özü də həftəlik alırsınız. Təbii ki, bazardan da eləcə…
Əmin olun ki, belə etsəniz, həm süfrəniz zəngin və bərəkətli olar, həm də qənaətin necə böyük sərvət olduğunu gözünüzlə görərsiniz. 
Unutmayın, varlı olmaq çox şeyə sahib olmaq deyil, əlindəki az şeydən çox şey əldə edə bilməkdir. Qənaət, həm də ailədə böyüyən uşaqlar üçün misilsiz tərbiyədir. Dediklərimizə qulaq verin, faydasını görəcəksiniz..
Davamı →

Həyat yoldaşımıza necə hörmət etməliyik? Həyat yoldaşına hörmət etmək nə deməkdir? 
Əgər istəyirsinizsə, məsələyə bu sualın cavabından başlayaq. Bir çox ailələrdə hörmət məfhumunu düzgün başa düşmürlər. Məsələn, bəziləri hörməti həyat yoldaşı üçün «hər şeyə hazır olmaq» kimi qəbul edirlər. Halbuki, hörmət təkcə qadınlara yox, hər iki tərəfə aiddir. Və təbii ki, bunun üçün tərəflər bir-birilərini tam mənası ilə qəbul etməlidirlər. Hörmət müəyyən vaxtlarda yox, həyatın bütün mərhələlərində olmalıdır. Danışarkən hörmət, dinləyərkən hörmət, münasibətdə hörmət, ünsiyyətdə hörmət və s.

Bir az əvvəl də qeyd etdiyimiz kimi hörmət tərəflərin bir-birilərini qəbul etməsindən çox asılıdır. Tərəflər bir-birilərini xəbərdarlıq etmək və ya müsbət mənada tənqid etmək hüququna malikdirlər. Bu da çox təbiidir. Ancaq bir tərəfin qarşı tərəfi qəbul edə bilməməsindən irəli gələn mənfi tənqidlər hörmətsizlik səviyyəsinə çata bilər ki, bu da hər iki tərəf üçün təhlükəlidir.
Elə isə həyat yoldaşımıza necə hörmət etməliyik? Hər şeydən əvvəl hər hansı bir hadisə qarşısında özümüzü həyat yoldaşımızın yerinə qoyub o şəkildə reaksiya verməliyik.

Ardı →

Valideyn qocalanda övladına nə qədər əziyyət versə də, ona bircə dəfə də “of” deyə bilmərik. Bu əmri bizə Allah-Təala Quran vasitəsilə verir. Valideyn, övlad, Vətən — bunlar insanın özü tərəfindən seçilmir, bunları bizə Allah seçir. Demək, valideyni sevmək həm də Allah-Təalanın seçimini sevməkdir. Valideynin xətrinə dəyməyi, onunla danışanda səsini qaldırmağı, qəlbini qırmağı Allah bizə yasaq edir. Allahdan və Peyğəmbərimizdən sonra bizim ən çox ehtiram etməli olduğumuz insanlar valideynlərimizdir.

Əgər ata dinsiz, kafir olsa belə, övladın dininə, imanına qarışmırsa, övlad ona qarşı haqsızlıq, hörmətsizlik edə bilməz. Yox, əgər dinsiz ata övladın imanına toxunursa, onu Haqq yolundan azdırmağa çalışırsa, onda övlad ataya itaət etməyə bilər.

Ardı →

Yaxşı övlad böyütmək valideynin borcu olmaqla yanaşı, həm də sabahının zəmanətidir. Yaşlı valideynindən imtina edən, bəzi hallarda isə onu küçəyə atan övladı Allah heç kəsə qismət eləməsin.
Yaxşı övlad böyütmək hər kəsin arzusu olsa da, hər kəsin qisməti deyil. Ola bilsin valideyn övladının tərbiyə işində doğru-düzgün davranır, hər şeyi olduğu kimi yerinə yetirir, amma nəticə istədiyi kimi olmur. Bəziləri isə övlada çəkilən zəhməti gələcəyə verilmiş borc kimi dəyərləndirir, yəni “bu gün mən sənə baxaram, sabah sən mənə baxarsan”. Bu baxış  kökündən yanlışdır. Çünki sabah kimin nə edəcəyi səni düşündürməməlidir, bu gün sən öz boynuna düşən borcu layiqincə yerinə yetirməlisən. Axı övlad əmlak deyil, əmanətdir. Bu həqiqəti dönə-dönə düşünmək və öz ruhuna, duyğularına hopdurmaq çox vacibdir. Əmanətdir dedik, sizə heç təəccüblü gəlməsin. Evləndiniz, heç xərciniz, borcunuz da çıxmadı, bir də gördünüz ki, gül kimi övladınız dünyaya gəldi.
Ardı →

Bəzən elə olur ki, ailədə tərəflərdən biri ən adi bir məsələdə belə inad edir. Əslində ilk addımdan hər şeyə sərt reaksiya verməklə mövcud gərginliyi azaltmır, əksinə, artırır. Mütəxəssislər bildirirlər ki, evliliyin ilk aylarında adi bir şeyin ciddi münaqişəyə səbəb olması o qədər də nadir hal deyil.
 Ona görə də evliliyin ən azı ilk üç ili sınaq müddəti hesab olunur və statistika göstərir ki, boşanmaların 70 faizindən çoxu məhz bu mərhələdə baş verir.Yersiz qısqanclıq da ailənin təməlini sarsıdır. Əgər xanım hər gün “evə niyə gec gəldin?” “Telefonuma niyə cavab vermədin?”, “məni niyə gəzməyə aparmadın?” kimi suallarla həyat yoldaşını bezdirirsə, əlbəttə ki, qısa bir vaxtda hər şeyin təravəti itir.
Əgər kişi evə gec gəlirsə, qadının bütün şübhələrini gizlətməsi və onu gülərüzlə qarşılaması istər-istəməz öz səmərəsini verir. Araşdırmalar göstərir ki, bəzən gənc xanımlar qısqanclıqları ucbatından həyat yoldaşlarını hövsələdən çıxarır və qorxduqları sonluğu özləri gətirirlər.
Davamı →

Hər bir ictimai qurumun müdiriyyətə ehtiyacı var. Ailə də ictimai bir qurumdur. Əgər ailədə düzgün müdiriyyət olmazsa, onun işləri dolaşar, nizam-intizam aradan götürülər. Himayə və müdiriyyətin zəif olduğu ailələr müxtəlif baxımlardan problemə məhkumdurlar. Ailə qadının lətafətinə, hisslərinə, mərhəmətinə ehtiyaclı olduğu kimi, qüdrət, çətinlik, tədbir, müdiriyyət və rəhbərliyə də möhtacdır. Bu xüsusiyyətlər isə təbii və fitri şəkildə kişidə daha güclüdür. Ailədə müdiriyyəti İslam dini kişinin öhdəsinə qoymuşdur. Qadın bu müdiriyyəti təmkinlə qəbul etməlidir ki, ailə işlərinin tənzimində problem yaranmasın.

Burada zəruri bir nöqtəyə işarə etmək lazım gəlir: ailədə müdiriyyəti təhkim, zor, sərtliklə eyni tutmaq olmaz. Bütün ictimai qurumlar, o cümlədən ailədə müdiriyyət işlərin daha yaxşı idarə olunması və ixtilafların qarşısının alınması üçündür. Təəssüf ki, bəzi kişilər özünü ailə-övladın mütləq hakimi kimi aparır və onların heç bir haqqını tanımır. Adətən, belə kişilər rəftarını dəyişmək istəmir. Onlar eqoizmə, kobudluğa o qədər yer vermişlər ki, bütün tövsiyələri qulaqardına vururlar. Etiraf edək ki, bu sayaq qaba fərdlərlə birlikdə yaşamaq olduqca çətindir.

Ardı →

Psixoloqlar ailə xoşbəxtliyinin şərtlərini təsnifatlara ayırıblar 
Hegel deyirdi: “İki müxtəlif cinsin nümayəndəsi arasında nikah adlanan əlaqə sadəcə olaraq, təbii heyvani əlaqə və hətta mülki müqavilə də deyildir. O, hər şeydən əvvəl ər ilə arvadın ikisini bir şəxsə çevirərək, qarşılıqlı sevgi və inam əsasında yaranan mənəvi ittifaqdır”. 
Təbii ki, bu ittifaq – ailənin əsasını təşkil edən nikah qarşılıqlı sevgi və inam hissinə arxalandıqda daha möhkəm olur. Ailə də öz növbəsində sağlam olmalıdır ki, cəmiyyət də sağlam olsun. 
Psixoloqlara görə ailə xoşbəxtliyinin səkkiz şərti var.  Onlar ailə xoşbəxtliyinin şərtlərini belə təsnifatlara ayırıblar. 

1. Ailə həyatı ilə yaşamaq lazımdır. Bu sözlər ər və arvada eyni dərəcədə aiddir. Onlardan heç biri özünü həyat yoldaşından, uşaqlarından ayırmamalı və öz ömründə onların ömrünü yaşamalıdır. Ər-arvad ailənin sevinc və kədərini birlikdə yaşamalı, bir-birinin zövqünü, marağını və arzusunu nəzərə almalı, bir-birinin qayğısına qalmalı, asudə vaxtlarını bir yerdə mənalı keçirməli, öz xoşbəxtliklərini uşaqların səadətində axtarmalıdır.

2. Ər-arvad özlərinə övladlarının gözü ilə baxmalıdır. Ər-arvad bir-birinə təkcə ər-arvad kimi deyil, birinci növbədə, ana və ata kimi yanaşmalı, özlərinə övladlarının gözü ilə baxmalıdır. Bu yolla, eyni zamanda uşaqlarımızın psixi sağlamlığını qorumuş oluruq. Çünki onların əhvalı ana və atanın ovqatından asılıdır.

Ardı →

İslam dinində qadın və kişiyə insan yönümündən yanaşılır. 

Bu barədə Nisa surəsinin 32-ci ayəsində yazılır: 

“ Allahın birinizi digərinizdən üstün tutduğu, birinizə digərinizdən artıq verdiyi şeyi arzulamayın. Kişilərin öz qazandıqlarından öz payı, qadınların da öz qazandiqlarından öz payı vardır “.

Ardı →

Bir çox ailələr ona görə bədbəxt olurlar ki, qadın sadə ailə həyatının adi ev işlərindən ikrahla öz çevirir. İş və qayğılar onun xoşuna gəlmir, sevinc, məmnunluq və maraqla yerinə yetirmək mümkün olan və onun özü üçün də faydalı olan şeylər ağır və darıxdırıcı yük kimi görünür.


      Əlbəttə, ev həyatı həmişə yaxşı olmur.
Ardı →

Ananın fəaliyyət sahəsi məhdud ola bilər, lakin onun atanın təsiri ilə birləşmiş təsiri əbədiyyət kimi dəyişməzdir. Xeyirxah təsir bağışlayan ananın qüvvəsi ALLAHIN qüvvəsindən sonra dünyada ən böyük qüvvədir. O, həyatın çətinliklərindən və fəlakətlərindən keçərək, gələcəyə, əbədi həyata doğru can atır.
 

      Ana və övladları incə həyat bağları ilə bir-birinə bağlıdırlar. Övlad atasının deyil, anasının həyatını və nümunəsini daha asanlıqla qəbul edir, çünki onları güclü hisslər birləşdirir.
Ardı →