“Adını mən qoydum, yaşını Allah versin”. Yəqin ki, bu ifadəni eşitməyən az adam tapılar. “Dədə Qorqud” dastanından sitat gətirməkdə məqsədimiz var. Deyirlər, körpəyə qoyulan ad gələcəkdə onun xarakterinin, hətta taleyinin formalaşmasına təsir edir. Məlumdur ki, insan doğulandan sonra, hətta hələ ana bətnində ikən onun valideynləri və yaxınları arasında gələcək körpənin adı ətrafında mübahisələr başlayır. Qız olsa,… oğlan olsa… Nəhayət, “Adı ilə böyüsün” deyibən, doğulan körpəni öz adı ilə çağırırlar.
Davamı →

Övladlarınızı yaxşı yetişdirin.
Hər zaman sadəcə doğruları dedirdin.
Ürəyi istəmədiyi üçün dərsini oxumadığında «işıqlar yanmırdı» deməsin.
«Vazanı kim qırdı?» dediyinizdə «mən qırdım» deyə bilsin.
Məsuliyyətli olmağı öyrədin.
Birini əzmədən də yuxarılara çıxa biləcəyini öyrədin.
Birini nümunə götürsün istiyirsinizsə; Hz. Mühəmmədi (s.ə.s) tanıdın ona...


Ardı →

Rüstəm səhər işə getməyə hazırlaşırdı. Maşını qarajdan çıxardarkən qızını, Səbinəni yolla gedən gördü.Əynində gözəl bir don, əlində isə bir məktub var idi. — Hara gedirsən?
— Mən...mən....ata, mən poçta gedirəm.
— Niyə?
— Bu məktubu göndərməliyəm
— Ver mənə mən göndərərəm sənin üçün
Bir an balaca qız çəkindi amma axır ki, məktubu atasına uzatdı.Atası qoydu maşının qabaq oturacağına, qızına əl elədi və yola düşdü. 
İşdə oturarkən məktub Paulun gözünə dəydi. Üstündəki ünvanı oxudu:
Allahım
Cənnət
Səma
Məktubu açdı və oxudu.
Ardı →

Hər bir ailə — yad həmlələrdən qorunması lazım olan müqəddəs yer, qaladır. Ər və arvad bir-birləri üçün hər şey olmalıdırlar. Qadın başqaları ilə bölüşdüyü sirləri ərindən gizli saxlamalı deyil, eləcə də kişinin yad adamlarla danışdığı, lakin arvadından gizli saxladığı sirri olmamalıdır. Ərinin çatışmayan cəhətləri qadının, qadının çatışmayan cəhətləri isə, ərinin ürəyində dəfn olunmalıdır. həyat yoldaşları heç vaxt qarşı tərəfin qəlbinə toxuna biləcək zarafatlara yol verməməlidirlər. Ər və arvad hətta zarafatla da olsa, bir-biri haqqında tanışlara şikayətlənməməlidirlər, çünki bu, tamamilə zarafatyana görünsə də hər iki tərəf üçün xoşagəlməz hal yarada, hətta onları yadlaşdıra bilər
Davamı →

      Ailə səmanın yer üzündəki kiçik hissəsi olmalıdır.

      İlk valideynlərimizin yaşadıqları Eden bağını ALLAH Özü onlar üçün hazırlamışdı. ALLAH insanın arzulaya biləcəyi hər şeyi o bağda yerləşdirərək dedi: "Öz surətimizə və bənzərimizə görə insanı yaradaq".

      ALLAH Özünün ən axrıncı və ən gözəl yaratdığından məmnun qalmışdı və istəyirdi ki, insan kamil dünyanın kamil sakini olsun. Lakin O, insanın tək yaşamasını istəmirdi. ALLAH dedi: "İnsanın tək olması yaxşı deyil: Mən ona münasib olan köməkçi yaradacağam".

Ardı →

   Məktəbə gedən uşağımızın həyatı bizim gözümüzlə başqa cür görünür, uşağımızın gözü ilə başqa. Biz: " Artıq böyüdü, mütləq yaxşı oxumalıdır " deyir, bunun üçün əlimizdən gələni edirik. Öz aləmimizdə fədakarlıq edir, yeməyib yedirir, içməyib içiririk. Yeganə istəyimiz isə övladımızın bu fədakarlıqların qiymətini bilməsi və canını dişinə tutaraq oxumasıdır. Ancaq nə fayda! Oğlumuz dəcəl, qızımız tənbəl… Beş gözlədiyimiz dərsdən dörd alırlar və üstəlik bunu heç özlərinə dərd də etmirlər!
Ardı →

Qanun-qaydaya sövq edilməyən uşaq azadlığın mahiyyətini dərk edə bilməz. Təəssüf ki, bəzi valideynlər qanunları azadlıq hissinə zidd hesab edirlər. Onlar uşaq üçün çərçivəsiz bir mühit yaradırlar. Çərçivəsiz mühitdə yaşayan uşaq valideynin diqqət və sevgisini dəyərləndirə bilməyəcək. Bu isə böyük faciədir. Qayda-qanunsuz mühitdə yaşayan uşaq özünü idarə edə bilmir və öz ətrafına dağıdıcı münasibət göstərir. Bu tip uşaqların cinayətə, vəhşiliyə daha çox meyli olur. Fitrətən mərhəmətli olan bir varlıq yanlış tərbiyə nəticəsində amansızlaşa bilər.

Bəzən elə adamlarla rastlaşırıq ki, uşaqlığını tam azad mühitdə keçirdiyindən gələcəyini təyin etmək qabiliyyətini itirmişdir. Onlar valideynin əvəzində özləri üçün qanunlar tətbiq etmiş və bu yetərsiz qanunların nəticəsində yaradıcılıq istedadından məhrum olmuşlar.

Ardı →

Öz qadınına necə sevinc bəxş etməli?

1. Gül-çiçək mağazasına girin və bir buket qızılgül, yaxud başqa çiçəklərdən alın. Çiçəklərin arasına «Səni düşündüm və ürəyimdən keçdi ki, səni nə qədər çox sevdiyimi söyləyim» sözləri yazılmış açıqca qoyun və buketi qapının kandarında və ya nahar vaxtı təqdim edin.

Ardı →

Uşaqlara oynayarkən tamaşa etmək çox maraqlıdır. Bir də görürsünüz ki, oxlovunuzun ucuna dəsmal bağlayıb özünə bayraq düzəltdi. Ya da plastik qılıncı əlində, balaca qazandan " dəbilqəsi " başında, uzaqlara baxarkən görürsünüz oğlunuzu. Halbuki balaca qəhramanınız uzaq dənizlərə yelkən açmış və gəmisini quldurlardan qorumağa hazır igid bir kapitandır öz xəyalında… Bəs qızlar? Hərəsi özünə bir ev qurub bir-birinə qonaq gedir. Oyuncaq gəlinciklərini elə əzizləyirlər, onlara elə qulluq edirlər ki, sanki əsl anadırlar.
Uşaqlar oyun oynamağa başlayanda həqiqi həyatda görüb bəyəndikləri rolları canlandırırlar.
Ardı →

Yəqin ki qadınların çoxu bir neçə il nikahda olarkən heç də hər şeyin onların istədiyi şəkildə getmədiyini və daxilən nəyinsə onları bezdirdiyini seziblər. Amma ola bilər ki, bu ərəfədə ailənizdə uşaq peyda olur və bütün diqqət onun üzərində cəmlənir. Uşaqlar səadətdir! Əsl səadət! Amma uşaqlar da böyümə xüsusiyyətinə malikdirlər. Onlar böyüyürlər, amma siz yox. Və nəhayət övladlarınızı irəlidə sərbəst həyatın gözlədiyini başa düşərək, diqqətinizi onun üzərindən bir az da olsa çəkdikdə görürsünüz ki, tək qalmışsınız. Xeyr, sözün əsl mənasındakı tənhalıq deyil bu. Ər var axı! Bəli, o var.
Ardı →