Bir dəfə bir ruhi xəstəxanaya getdim, ziyarət üçün. Oradakı xəstələrdən biri məni tanıdı "Çarlz Bukovski sən deyilsənmi?" deyə soruşdu. Kitablarımı oxumuşdu. Bəlkə də bu səbəbdən ordaydı. (Çarlz Bukovski)

Çarls Bukovski 16 avqust 1920-ci ildə Almaniyada doğulub. Əsl adı Henrix Bukovskidir. Atası Henry Çarlz Bukovski bir amerikan əsgəri idi və anası Katerina Fett isə qadın dərzisi idi. Birinci dünya müharibəsi əsnasında Almaniyada tanış olmuşdular.

1923-ci ildə Bukovski 3 yaşındaykən Amerikaya getdilər və Los Ancelesə yerləşdilər. Bukovskinin çətin uşaqlıq keçirməsi onun özünə «xas üslubunun» meydana gəlməsini təmin etmişdir. Uşaqlıq dövründə atasından gördüyü zoraklıq və anasının bu işgəncələrə göz yumması onun ailəsinə və insanlara olan nifrətinə yol açmışdır.

1941-ci ildə atasının hekayələrini küçəyə atmasıyla 18 yaşında evdən ayrıldı və müxtəlif işlərdə işə başladı, lakin tamamilə pulsuz qalınca təkrar evə qayıdır. Los Anceles Şəhər Kollecində bir il jurnalistika və ədəbiyyat təhsili aldı, lakin ilin sonunda buradan ayrıldı.

İkinci dünya müharibəsi dövründə Amerikanın müxtəlif şəhərlərini gəzməyə başladı və bu vaxt bir çox işə girib çıxdı. Bukovskinin ilk hekayəsi 24 yaşındaykən çap olundu və şeir yazmağa 35 yaşından sonra başladı. Çarlz Bukovski 1952-ci ildə poçt idarəsində işə başladı, ancaq bu işdə 3 il işlədi.

1957-ci ildə kiçik bir şeir jurnalının sahibi olan zəngin Barbara Fryelə evləndi. Barbara Bukowskinin şeirlərini jurnalında nəşr etməyə başladı. 1959-ci ildə boşandılar. Bukovski Poçt idarəsindəki işinə geri qayıtdı. 1970-ci ildə poçt idarəsindəki işindən ayrıldı və bütün zamanını yazmağa ayırdı bu isə «Black Sparrow» Nəşrlərinin sahibi Con Martının ona ömür boyu hər ay yüz dollarlıq bir çek verməyi təklif etməsiylə başlamışdır.

Bukovski ömürünün böyük bir hissəsini Los Ancelesdə keçirdi. 1976-cı ildə Bukovski, Linda Lee Beighle ile tanış oldu. İki il sonra birlikdə Los Angelesdə bir liman şəhəri olan San Pedroya köçdü. Bukovski və Beighle 1985-ci ildə evləndilər.

Charles Bukovski 9 mart 1994-cü ildə 73 yaşında San-Pedroda öldü. Məzarının üzərinə bu sözlər həkk olunmuşdur: «don't try». Cənazə mərasimini buddist rahiblər idarə etmişdir.

Amerikalı underground yazıçı — Bukovski hekayələr, şeirlər və bir neçə roman yazmışdır. Hekayələrnin bəziləri uydurmadır amma başından gəlib keçmiş bir hekayə kimi yazmışdır. Hekayələrində özünü «Henry Chinaski» deyə qələmə verirdi.

 

Bukovskidən fəqli fikirlər şərhsiz:

— Kütlələrin axmaqları zəngin qəhrəmanlara çevirdiyi bir dünyaya gedirik. Belə gəldik, belə yaşamaqdayıq. Buna görə ölməkdəyik, bəziləri çalışır. Digərləri Tanrıya sığınmış; Bu gecə qədəhimi vecinə almıyanlara qaldırıram..

— Mən insanlara elə böyük maraqla baxmıram. Bu mənə mane olur. Əgər nəyəsə uzun müddət baxsan, ona bənzəməyə başlayırsan. İnsanlar… Əksər həyat məsələsində onlarsız da keçinə bilərəm. Onlar məni zənginləşdirmir, əksinə düşkünəşdirir. Mən heç bir insana hörmət etmirəm. Buna görə də mənim onlarla çoxlu problemlərim olur. Mən yalan danışmıram, inan mənə dediklərim hamısı doğrudur.

— Allaha inam haqqında

İnam ona sahib olanlar üçün yaxşıdır. Amma bunu ətrafdakılara, mənə, sənə sırımağa çalışmaq lazım deyil. Məndə öz sidik kanallarıma inam, əbədi həyata inamdan daha çoxdur. Sidik kanalları yaxşı işlə məşğul olur, mənim bədənimdə toplanmış zir-zibili bayıra çıxarmağa mənə kömək edir.

— İnsanlar yorğun, həyat tərəfindən cəzalandırılmış, ya sevgiylə ya da sevgisizliklə şikəst olmuş.

Yeni hökumətlərə ehtiyacımız yox.
Yeni inqilablara ehtiyacımız yox.
Yeni qadınlara ehtiyacımız yox.
Yeni yollara ehtiyacımız yox.
Şəfqətə ehtiyacımız var!

— Qadınla evlənərkən onun bütün ailəsiylə də evlənərsən.
 

— Başıma qorxunc bir şey gəldiyində ümumiyyətlə sevincimin həddi-hüdudu olmaz. Mazoxistliklə filan əlaqəsi yoxdu; başına gələnə layiq olduğun duyğusu daha çoxdu; gəlməsi qaçınılmazdır və gəldiyinə görə onu bilvasitə bir məmnuniyyətlə qarşılayarsan -ardından yaxşı şeylərin gəlməsinin qaçınılmaz olduğunu hiss edərək..."

— Həyatın çəkilməz olduğu doğru idi. İnsanların çoxuna elə deyilmiş kimi davranmağı öyrətmişdilər. Arada sırada biri özünü öldürür ya da dəli olurdu, amma digərləri hər şey yolundaymış kimi yaşamağa davam edirdilər.

— Fahişələr haqqında yazmaq asandır, yaxşı bir qadın haqqında yazmaqsa çox daha çətin.

— Heç dəli olmayan insanlar nə qədər bərbad həyatlar yaşayırlar.

— Qızlar uzaqdan yaxşı görünür, günəş paltarlarında və saçlarında parlayırdı. Amma yaxınlaşıb ağızlarından axan beyinlərini dinləyincə silahlanıb yeraltına gizlənmək istəyirdim.

— Demokratiya ilə diktatorluq arasındakı fərq: Demokratiyada səs verib sonra əmrlərə itaət edərsiniz, diktatorluqda isə zamanınızı səs verməklə itirərsiniz.

— Bəzən elə birini sevərsən ki, getdiyində ağlayarsan; mahnılara, filmlərə, ona-buna, hər şeyə ağlayarsan. Ağlın başına gələndə də boşa xərclədiyin zamana ağlayarsan.

— Qadınlar kişilər üçün deyil, yenə qadınlar üçün bəzənərlər. Çünki əsl duyğu digər qadınlardan daha gözəl olma arzusudur.

— Nə vaxt ki ən çox sevdikləriniz yanıldar sizi,
Nə vaxt ki bir-bir endirər hər kəs maskasını,
Nə vaxt ki yalnızlıqdakı o möhtəşəm gücü kəşf edərsiniz,
Bax o zaman başlarsınız həqiqətən yaşamağa...