Psixologiya ilə bağlı bilməli olduğumuz 6 qayda
Davamı →
İnkişaf etmək istəyənlər üçün maraqlı məlumatlar olan kollektiv bloq servisi
Bir çox insan özünü sevmənin məncillik olduğunu düşünür. Özünü sevməyi, özündən razılıqla qarışdırır. Özündən razı insan məncildir, mən mərkəzlidir. Əslində, gerçək anlamda nə özünü sevə bilər, nə də başqalarını. Çünki təkəbbürün olduğu yerdə sevgi ola bilməz.
Məncillik və sevgi bir yerdə ola bilməz. Çünki sevən insan məncil olmaz. Çünki özünü sevən insan nəfsinə qalib gəlməyi bacarmışdır. Özünü sevmək, narsizmdən fərqlidir. Narsizm bir xəstəlikdir, özünə müsbət olmayan bir şəkildə vurğunluqdur. Halbuki, özünü sevmək, özündən başlayan bir sevgi ilə ətrafa açılmaqdır. Onda qarşılıq yoxdur. Özdən gəldiyi üçün təmənnasızdır. Özünü sevən insan özü ilə barışıq olan insandır.
Özünü sevən insan, sadəcə öz içindəki yaxşını yox, başqalarının içindəki yaxşını ortaya çıxara bilən insandır.
Müsbət və mənfi tərəflərini obyektiv bir təvazökarlıqla dəyərləndirə bilən və davamlı olaraq inkişaf etmək arzusu duyan insandır. Ancaq özümüzdə olanı başqalarına verə bilərik. Özümüzə sevgi duyduğumuz zaman bu sevgini başqalarına da verə bilərik. Özünü sevən insan, sadəcə öz içindəki yaxşını yox, başqalarının içindəki yaxşını ortaya çıxara bilən insandır. Özünü sevən insanın yanında başqa insanlar da özləri kimi olar və özlərini daha çox sevərlər.