Kayzen

Elə bil mən səndən uzaqlaşıram,
Qulaq as, gör sənə nə deyir könül
Yaş ötür mən amma, uşaqlaşıram
Bir ana qucağı istəyir könül.
Ardı →

Təpədən dırnağa hirs içindəyəm
Dönmüşəm dustağa hirs içindəyəm
Bu hasar içində, bu hirs içində
Ürəyim özünə yer tapa bilməz
Bir çiçək qoxusu, bir quş qoxusu
Daha ürəyimə yol tapa bilməz

Ardı →

Yüyürüb, yüyürüb dərə boyunca
Düşüm çəmən üstə qoy üzüqoyulu
Öpüm bu torpağı, öpüm doyunca
Üzümə üz qoysun hər soyuq daşı

Ardı →

Qayıdıb gelmisən gözləri yaşlı,
Deyirsən, bir daha küsən deyilsən.
Hanı o vuqarın, o saymazlığın;
Yox, bu sen deyilsen, bu sen deyilsen.

Ardı →

Bir gün dostum Seymurgilə getmişdim. Şer yazdığını çoxdan bilirdim, bəzilərini də mənim üçün oxumuşdu. ondan bir neçə şeirini verməyi xahiş etdim ki, kayzenə yerləşdirim. Sözümü yerə salmadı. Çünki söz əhli üçün «söz vermək» «söz yerə salmamaq» ağır mövzulardı. Çünki onlar sözün qədrini bilirlər. Şeirlərdən bir neçəsini yerləşdirirəm əgər bəyənsəniz silsilə şəklində yerləşdirə bilərəm. Onu da qeyd edim ki, Bu şeirlər başqa heç yerdə yoxdu yəni Eksklüzivdi. Kitabın özü də hələ çıxmayıb.

Ardı →

Sevərdinmi sən məni?

Yağan bir yağış olub,
Üzərinə tökülüb
Yanağından süzülsəm;
Yazan qələmin olub,
Əllərinə toxunub
Daim səninlə olsam;
Ardı →

Unuda bilmirəm, unutmam səni,
Heç kimə dəyişməm sənin sevgini,
Unutmaq asansa sən unut məni
Getdiyin o gündən səni gəzirəm...

Müəllif barədə fikirlərinizi gözləyirəm...Kim ola bilər?

Davamı →