İki şeytanın söhbəti (ibrətamiz və qısa hekayə)

Bir biri ilə dost olan 2 şeytan uzun müddətdən sonra görüşürlər.Hər ikisi xeyli dəyişmişdi.Biri arıq əldən düşmüş digərisi isə şişman,gözlərinin içi gülürdü.Kefi kök olan şeytan o birisindən soruşur: -Dostum bu nə haldır?Zəifləyib əldən düşmüsən.Əvvəllər heç belə deyildin.Nə dərdin var? O birisi cavab verir: -Heç sorma.Bir dərdə düşmüşəm ki,deyiləsi deyil.Bir adam var nə müddətdir ki, onun dalınca düşmüşəm.
Ardı →

Namaz qılmayan şəxsə şeytanın cavabı

      Keçmiş zamanlarda bir nəfər Ərəbistan çöllərində təkbaşına uzaq bir səfərə çıxıbmış. Şeytan onu yolundan azdırmaq üçün təğyiri-libas olub insan qiyafəsində onun qarşısına çıxır və deyir: 
      — Salam, ey dost. Görürəm, təkbaşına harasa səfər edirsən. İstəyirsənsə, sənə yol-yoldaşı olaram. Mənim də yolum sən getdiyin tərəfədir. 
      Həmin şəxs çox sevinir və şeytanın təklifini qəbul edir. Bu minvalla iki yoldaşı uzun-uzadı yollarına davam edirlər. Nəhayət qaş qaralır, axşam düşür. Birdən şeytan yoldaşına deyir: 
      — Mən səninlə dostluq etmək istəmirəm! 
      Adam bunun səbəbini soruşduqda Şeytan dillənir: 
      — Səhərdən səni müşahidə edirəm. Səni bir dəfə də olsun namaz qılan görmədim. Mən insan qiyafəsinə girmiş şeytanam. Səni yolundan azdırmaq üçün belə etdim. Baxdım ki, səni azdırmağa ehtiyac yoxmuş. Mən Allaha yalnız bir dəfə səcdə etməyib Ona asi oldum. Bu əməlimə görə də Allah məni qiyamətə qədər lənətlədi. Sən isə gündə beş dəfə Allaha səcdə etməyə tənbəllik edirsən. Ona görə də səninlə olmağımla bir daha Allahın lənətinə düçar olmaqdan qorxuram və səninlə dostluq etməkdən imtina edirəm. Sənin vəziyyətin mənimkindən betərmişki!
 
Davamı →

Şeytanın duası

   Gecənin qaranlıq vaxtı idi.Bütün insanlar və qarışqalar yuvalarında yatırdılar.

   İnsansızlıqdan qapısını toz basmış məscid kimsəsiz küçələrin dərin qaranlığında,əbədi sükutunda tənhalıq yuxusunda idi.Qərib bir bürkü var idi.Bu şəhərin yuxusunda qərib bir hürkü var idi.

  Bu şəhərin gündüzləri bər-bəzəklə bəzənən,süslənən,daranan,gecələri isə bütün süni bəzəklərini çıxarıb yataqlarında uyuyan əsl simalarında eybəcər olan gözəlçələrə bənzəyirdi.Bu şəhər çirkin yağışdan sonra qalan gölməçələrə bənzəyirdi.Heç bir canlı bu dərin sükutu pozmağa cəsarət edəməzdi.

  Cəsarətli bir kəs addım səsləri ilə bu sükutu pozdu.


Ardı →

Odunçu ilə Şeytan

Bir odunçu vardı, güzəranını odunçuluqla keçirirdi. Allaha ibadət edər, heç kəsə qarışmazdı. Qonşu kəndin sakinləri dağda müqəddəsləşdirdikləri ağaca ibadət edər, ondan mədəd umardılar. Bir gün odunçu: " Bunların tapındığı ağacı kəsim, həm bazarda satıb pul qazanaram, həm də bir qövmü Allaha üsyandan qurtarmış olaram, " — deyə düşündü.
Ardı →

İlahi dinlərdə iblis və şər qüvvələr


İblis, cinlər, şeytanlar və ümumiyyətlə şər qüvvələrə inanc, onlara münasibət və bu varlıqlarla mübarizə müxtəlif xalqlarda müəyyən şəkillər almışdır. Həmin ruhani varlıqlar barədə məlumatlar İlahi dinlərdə də mövcuddur.
Yəhudiliyə nəzər salsaq «Tövratda İlahi varlılar» adıyla anılan məxluqlardan xəbər verilir. Onların ya mələk, ya da peyğəmbər Şistin (ə.s) nəslindən gələn insanlar olduqları güman edilir. Bu «ilahi varlıqlar»ın qadınlarla əlaqəsindən Nefillər adlanan divlər törədiyi yəhudilərin müqəddəs kitabında qeyd edilir. (Yaradlış 6/4). Həmçinin Tövratda ilanın peyğəmbər və ilk insan olan Adəm (ə.s) ilə Həvvanı aldadaraq cənnətdən çıxarılmasına səbəb olması haqqında ayələr bəyan edilir (Yaradılış 3/1-23).
Davamı →

Şeytan

Məni tanıyırsanmı ?
 Sənin sevgilin .
Şeytan .
Səninlə yaşamaqdayam Adəmoğlu.
Yerkən, içərkən, yatarkən və heç bir şeydən xəbərin yox !
Xatırladınmı sənə güldüyüm günü xatırladınmı !?


Ardı →

Şeytan

Bir yaşlı qadın olduqca dininə,Allaha bağlı bir adam idi. Hər səhər qapısının ağzına çıxar və uca səslə: “Allahım, bizə verdiyin hər şey üçün sənə şükürlər olsun!” – deyə dua edərdi. Hər dəfə də yan qonşusunun səsi eşidilər, qonşusu səsi çıxdıqca: “Allah yoxdur, Allah yoxdur!” – deyə fəryad qoparardı.


Ardı →

Fikirlər

Hər bir insan müəyyən bir hərəkətə keçməzdən  əvvəl həmin hərəkət haqqında onda ilk əvvəl fikir yaranır və formalaşır. Hər birimiz ilk dəfə günah etməmişdən əvvəl o günahı etmək haqqında bizdə fikir formalaşır. Əgər bu fikrin qarşısınıı kəsib özümüzdən uzaqlaşdırsaq demək biz güclüyük. Əgər həmin fikir bizdə davam etsə və həmin fikrin davamına mane olmasaq o fikir hərəkətə və sözə keçəcək. Bizdə yaranan pis fikirlərin qarşısını kəsmək üçün dərhal həmin fikrin bizə düşmənimiz tərəfindən gəlməyinin fərqində olmalıyıq. O fikri özümüzdən rədd etməlyik. Əgər rədd etməsək fikir bizi günah sözə və günah əmələ aparacaq. Məsələn birdən bizim içimizdə belə bir fikir yaranır ki, siqaret çəkək. Sonra bu fikir bizdə tədricən davam edir və bizi narahat etməyə başlayır. Əgər ilk addımda bu fikiri rədd etməsək, həmin fikir bizim qəlbimizdə yetişməyə başlayacaq. O qədər yetişəcək ki, biz artıq o fikiri hərəkətə keçirəcəyik. Ona görə də unutmayaq bu cür günah və pis fikirlər bizə düşmənimiz şeytan tərəfdən gəlir və biz dərhal bunu dərk edib onu özümüzdən rədd etməlyik. Əgər rədd etməsək, onda düşmənimiz bizi tovlayıb yoldan çıxaracaq. Düşmənimizin şərrindən Allaha sığınırıq. Gəlin ehtiyatlı olaq və bütün pis fikirləri və hərəkətləri özümüzdən uzaqlaşdıraq.
Davamı →