Kayzen

Arktika, Şimal qütbü, ekspedisiya…. Bu sözlər Sovet dövrünün istənilən yeniyetməsini ovsunlayırdı. Qütbə səfər etmək şərəf sayılır. Planetin “başına”, 90 dərəcə şimal enliyinə çatmaq, əbədi buzları görmək bir çoxlarının arzusudur.
Bu baxımdan mənim bəxtim gətirdi – beynəlxalq Quark Expedition təşkilatından olan köhnə tanışlarım məni Arktikaya, Şimal qütbünə elmi ekspedisiyada iştiraka dəvət etdilər. Ekspedisiyanın məqsədi Arktika ilə tanışlıq və iqlim dəyişkənliyinin planetin ən ucqar şimal nöqtəsinə təsirini öyrənmək idi.
Davamı →

Bir çox yüzilliklər ərzində insanlar qütb ölkələrinə doğru irəliləmək, onları tədqiq etmək və mənimsəməyə çalışmışlar. Lakin mövcud texnika, sərt iqlim şəraiti uzun müddət bunu qeyri-mümkün etmişdir. Buna baxmayaraq cəsur tədqiqatçılar tədricən şimal dənizlərin mənimsənilməsini mümkün etmiş və mərhələ-mərhələ şimal qütbünə doğru irəliləmişdir. Misal olaraq Novqorod dənizçilərini, Skandinaviya ölkələri səyyahlarını, ruas Amudseni, Henri Hudzonu, Vitus Berixqi, Qeorqi Sedovu, Fitiof Nanseni və bir sıra XX əsrin tədqiqatçılarını göstərmək olar.
XVI əsrin birinci yarısında şimal-qərb istiqamətdə Çin və Hindistana dəniz yolunun açılması gündəmə gəldi.

Ardı →

21.06.2008. Bu vaxt Piterdəydim(Sankt-Peterburq). Həmin tarixə fikir versəniz biləcəksiniz ki, o aylar orda BƏYAZ GECƏLƏR olur. Həmin gecə ən uzun bəyaz gecə idi. Dünən kimi xatırlayıram, saat 23:20, gün otağa elə işıq saçır ki, elə bil axşamdır. Sanki axşamlar günortaya, gecələr isə axşama çevrilir. Heyranedici an. Indi də gecələrin bəyazlığı yavaş-yavaş daha da artacaq.

İstəyirəm bəyaz gecələr barəsində bildiklərimi bölüşüm.

Bu şəkli də həmin an çəkmişdim:

Ardı →