Kayzen

Çal dünyadan xoş günü,
Çala bildiyin qədər.
Verəcəksən, unutma,
Ala bildiyin qədər.

Quzu kimi mələrsən,
Min-min arzu dilərsən.
Sən boşala bilərsən
Dola bildiyin qədər.

İdrak yolu qorxulu,
Gülündən çoxdur kolu.
Gedəcəksən bu yolu,
Gələ bildiyin qədər.

Nəyə gərək gileylər?
Bu çabalar, bu səylər?
Bildiklərin bəs eylər,
Elə bildiyin qədər.

Bu dünyanın min donu,
Min rəngi, min oyunu...
Dərk edərsən sən onu,
Bilə bildiyin qədər.

Sevinc dağına çıxsan,
Sanma dərddən uzaqsan.
Bir gün ağlayacaqsan,
Gülə bildiyin qədər.
Davamı →

• SƏHVLƏRİM, SƏHVLƏRİM!
  
  Şübhələrim, gümanlarım,
  Səhvlərim, nöqsanlarım,
  Fəryadlarım, əzablarım, amanlarım!…
  Mən qaçdıqca əlinizdən,
  Əməlimə
  Yağış kimi yağırsınız
  Neyləyim ki,
  Siz özümdən ağırsınız.
  Salıb məni əzablara
  Mənə gendən baxırsınız
  bir yad kimi.

Ardı →