Sənsiz qalmışam.Sən mənim bir dənəmdin.Səninlə sənsizliyi düşünə bilmirdim.O kövrək,nurani üzünə baxdıqca doymurdum.Sənin bir gün nə vaxtsa yanımda olmayacağını düşündükdə qəhər boğur,ağlamaqdan gözlərimin yaşı sanki bitirdi.Bir anlıq duruxur,öz-özümü qınayırdım.«Axı niyə bucür düşünürəm,o həmişə bizimlə,mənimlə olacaq».
12 yaşından namaza başlamışdın.O gün bu gün namazlarını gecikdirmədən qılarsanmış.Mənə də 12 yaşıma gəlincə öyrətdin namazı.Hər Namazda o nurani çöhrən gözlərim önümdə durur.Sən namazı buraxmazdın,mənsə...mənsə sən aramızdan gedəndən namaz qıla bilmirəm.
Bilirsən?Yazılası deyiləsi çox sözüm var sən barədə.Lakin,göz yaşlarım,acı hönkürtüm imkan vermir davam etməyə.Nənəncan,yerin rahatdırmı?Ruhun rahatdırmı?Bilirəm,nigaransan.Sağlığında da belə idin.Ancaq nigaran.Balaların,nəvələrin,qohum,qonşulardan,hətta küçədə ac qalmış sahibsiz heyvanlardan nigaran.
O qədər təmiz ürəyin vardı ki,heç kəs barədə pis düşünməzdin.Pis fikirli insanlara da mərhəmətlə yanaşardın.Mənim nənəm....Sənə nənə demirdim.Bu kəlmə səni mənə yadlaşdırardı sanırdım.Kanfetim deyirdim.Çox fərəhlənir,sevinirdin səni elə çağıranda.....Cavabında «Ay caannn mənim şokoladım deyərdin!!!»
--«Sənə qurban olum ay nənəm!!!!»
--«Allah eləməsin ay bala,elə demə.Mən qurban olum sizə»
Hər gün səsini telefonla da olsa eşitməliydim.İndi....indi...dəstəyi başqaları götürür.Daha yoxsan.Daha nəfəsin,səsin gəlmir.O nurani çöhrəni çox axtarıram,tapmıram.Tapmayacam...Çünki,səndən bir də olmayacaq.
Allah sənə rəhmət etsin əzizim...Torpağın nurla dolsun.Sənin simanda NƏNƏM kəlməsinə layiq bütün nənələrə Rəhmət diləyirəm..
Müəllif:Cahandar Həsənli.
Davamı →