Kayzen

Хоşdu ki, siz mənə vurulmаdınız,
Хоşdu ki, mən sizə vurulmаmışаm.
Nəhəng yеr kürəsi аyаqlаrımız
Аltındаn qаçmаdı, mən bunа şаdаm.
Хоşdu ki, məzəli, sərbəst оlmаq vаr,
Sözlərl əylənib оyun qurmаmаq.
Yüngülcə tохunsа pаltаrdаn qоllаr,
Mеhindən bоğulub, hеç qızаrmаmаq.
 
Хоşdu ki, yаnımdа bir özgəsini
Rаhаtcа охşаyıb, qucursuz hər gün.
Davamı →

Cahanә gәlmәdә mәqsәd nәdir insanә, bilmәm ki?
Hәqiqәtmi bu xilqәt, yoxsa bir әfsanә, bilmәm ki?

Mәn idrak etmәdim dünyayә gәlmәkdәn nәdir hikmәt,
Yaratmaqdan nәdir hikmәt bizi sübhanә, bilmәm ki?

Mücәssәm bir xәyalә bәnzәyir timsalı imkanın,
Neçin dildadeyi-şövqüz xәyalistanә, bilmәm ki?
Davamı →

Daş qəlbli insanları neylərdin, ilahi?!
Bizdə bu soyuq qanları neylərdin, ilahi?!

Artdıqca həyasızlıq olur el mütəhəmmil,
Hər zülmə dözən canları neylərdin, ilahi?!

Bir dövrdə kim, sidqü səfa qalmayacaqmış,
— Bilməm belə dövranları neylərdin, ilahi?!

Məzlumların göz yaşı dərya olacaqmış,
— Dəryaları, ümmanları neylərdin, ilahi?!

Səyyadi-cəfakardə rəhm olmayacaqmış,
— Ahuləri, ceyranları neylərdin, ilahi?!

Bağın, əkinin xeyrini bəylər görəcəkmiş,
— Töxm əkməyə dehqanları neylərdin, ilahi?!
Davamı →

1
Könül, uca Dosta – Ona bir yol var,
Ya gizli, ya açıq… Sına, bir yol var.
Lap altı yöndən də qapansa yollar,
Yar bağının qapısına bir yol var.

2
Haqq bilgisini seç, gəl,
Yara sığın! Əcəllə sovrulma, divara sığın!
Var kimi görünən yoxu tərk eylə,
Yox hesab etdiyin o vara sığın!

3
Nə mən – mənəm, nə sən – sənsən, nə sən – mən,
Həm mən – mənəm, həm sən – sənsən, həm mən – sən.
Eşqinlə doluyam, Hötənli gözəl,
Bilmirəm: əkizik, yoxsa sənsən mən?!
Davamı →

Boşaldı dünyanın sən olan yeri…
Dünyanın
sən olan yerindən indi
Tozlana-tozlana maşınlar keçir,
Nazlana-nazlana xanımlar keçir,
Cavanlar keçir
tüpürüb siqaret kötüklərini.
Davamı →

Yaddaşımda sancı verər əzgilər,
içimdə bir ruh ağlayar, üz gülər.
Daha mənə tanış gəlmir güzgülər,
— güzgülərdən baxan başqa adamdı.
 
Vəd edirəm öz-özümlə görüşə,
gözləyirəm üfüqlərdən gün düşə.
Eyni olmur nə o yorğan, nə döşək,
— döşək başqa, yorğan başqa adamdı.
Davamı →

Məni qara torpaqdan
yığıb-yaratdı tanrı.
Azacıq can verməyi
unutdu, intəhası...
 
Mən sənə sarılardım,
mən səni sevərdim e,
bütün sevən yerlərim
buz tutdu, intəhası…
Davamı →

Mən düşdüyüm bu çuxurdan
necə çıxım, İlahi?
Bəs səni görməkdən ötrü
hara baxım, İlahi?
 
Bir ömürdü sürüdüyüm,
daha bəsdi çürüdüyüm.
Bəxtimə vurduğun düyün
nədir axı, İlahi?
Davamı →

Cəhənnəmdir tənhalıq,
yandırmaz ki, üşüdər.
Qışqırarsan, səsini
nə göy, nə yer eşidər.
 
Elə soyuqlayarsan
çürüyər içalatın.
Əsərsən küləyinə
bir avara həyatın.
Davamı →