Kayzen

Hər bir almanın içində Hitlerə və faşizmə gizli rəğbətin, sevginin olduğu haqda ümumi rəyin haradan qaynaqlandığını uzun illər düşünmüşəm. Burada hansısa arqumentlər işləmir, rasional dəlillərin də əsla mənası yoxdur. Total savadsızlıq hökm sürən cəmiyyətdə ehkamlar və yalnız ehkamlar çalışır. Bizim cəmiyyət bir ucdan yaradılan ehkamlarla aşıb-daşır.
Yaxşı bəs nədən məhz Hitler? O, sanki bir arxetip kimi, hardan daxil olub bizim kifayət qədər qapalı cəmiyyətimizə? Nədən bu haqda yazmaq ehtiyacı yaransın ki?

Davamı →

1855-ci ildə Londonda Bethovenin iki simfoniyasına dirijorluq edən Vaqner konserti əzbər, yəni əsərin partiturasına baxmadan keçirir. Belə üsula adət etməyən dinləyicilər bəstəkarın çıxışını bir qədər soyuq qarşılayırlar. Növbəti konsertdə Vaqner artıq partituraya baxa-baxa orkestri idarə edir və nəticədə gurultulu alqışlarla mükafatlanır. Bəstəkar səhnəni tərk etdikdən sonra çoxları fikir verir ki, pultun üzərindəki… Rossininin «Sevilya bərbəri» operasının partiturası imiş. Özü də baş ayaq vəziyyətdə…
Ardı →