Sevginin kök hüceyrəsi: Simona de Bovuarın eşqi
Sənə məktub yazıram. Yazarkən, barmaqlarımın bu qədər gözəl sözü necə bir araya yığa bilməsinə heyrət edirəm. Sevgini beyinlə bərabər, barmaqların ucunda hiss etmək necə əsrarəngiz hiss imiş. Varlığının möcüzəsi sanki barmağımdan bədənimə işləyib. Yazmaq öpüşmək qədər gözəl deyil, yavan, hətta bir az tənha və olduqca hüzünlüdür. Amma ümidsizliyə qapılmaqdan yaxşıdır.
Simona de Bovuar deyirdi ki: “Eşq məktubu yazmaq böyük axmaqlıqdır. Eşq kağıza köçürülməyəcək qədər alidir. Amma sevdiyin insanla arada Atlantik okean varsa, başqa nə edə bilərsən? Sənə bu qədər məsafədən nə göndərə bilərəm ki? Nə öpüşlərim dodağına yetişər, nə yanağımdan süzülən yaş gözünə görünər. Göndərə biləcəyim sözlərdir!”
Davamı →
Cemal Süreya ciddi bir əməliyyat üçün xəstəxanada yatan həyat yoldaşı Zuhal Akkanata xəstəxanada olduğu 13 gün müddətində hər gün məktub yazır. 1972-ci il 12-24 iyul tarixlərində qələmə alınan 13 məktubu 1990-cı ildə Cemal Süreyanın ölümündən qısa bir müddət sonra yoldaşı Zuhal Akkanat nəşriyyatlardan birinə təqdim etmişdi. Məktublar elə həmin il çap olunub.