Kayzen

Bizim Başkəsən kəndində, dərənin bax o dibində uçuq bir daxma vardı. O daxmada kəndin sevimlisi Abır müəllimlə Həya xanım yaşayırdılar. Bir-birinə dərin sevgilərlə bağlıydılar. Qoşa gəzib-dolanardılar. Kəndin kamil adamları bu xoşbəxt cütlüyə Abır-Həya adı vermişdilər. Nə isə, gözəl və xoşbəxt  ailəydi. Ailənin bir  oğlu, bir də qızı vardı. Uşaqlar yetkinlik yaşına çatar-çatmaz Başkəsənin başçısı Zamanı dəyişib yerinə Hürriyyət bəyi qoydular.
Ardı →

Azərbaycan qədim türk yurdudur. Türklərdə isə ta qədimdən bəri ismət,abır,həya üstün tutulmuşdur.Zaman keçdikcə islam amilinin meydana gəlməsi ilə bu proses daha da sürətlənmişdir. 

Lakin zaman keçdikcə elm və texnikanın inkişafı,Avropa xalqları ilə qaynayıb qarışmaq nəticəsində görünür artıq bu dəyərlər yavaş-yavaş tarixə qərq olmaqdadir. Məqsədim sizi yormaq deyil,ona görə də gəlin keçək mətləbə keçək. Mən indi bir qadının həyatindan  dsnişacam.O Azərbaycanin indi adını çəkmək istəmədiyim rayonunda yaşayırdı. Məktəbdə müəllimə idi. Həyat yoldaşı vəzifəli idi. Lakin həyat yoldaşı  başqa rayonda işlədiyindən gec-gec onun yanına gəlirdi. Lakin onun  heç bir sıxıntısı  yox idi. Vəziyyət o yerə gəlib çatmışdı ki,onun işlədiyi məktəbdə belə şagirdləri ona pis gözlə baxirdilarşbu bir neçə il belə davam etdi.Onun atası isə rayonda tanınmış insan idi.Səhbət gəlib onun atasına çatdı.atsinin bundan sonra bu xəcalətdən yaxa qurtarmaq üçün yalnız bir yolu qalırdı. Oda ki öz namusunu təmizləmək. Və o bunu  da etdi. Həmin qadın indi o biri dünyadadır.



İndi söz sizindir.sizin fikrinizcə buna dəyərdimi?


Davamı →