Kayzen

    (Bir müəllimin gündəliyindən)

Məktəblərin açılmasına bir həftə qalmış birinci sinifə gedən oğlumun hər sabah gedəcəyi yolu "ölçməyi" qərara aldım. Təbii ki, oğlumun sürətini nəzərə almağı da unutmadım. Buna baxmayaraq, bu yol, yenə də, ən azı 20 dəqiqə vaxtımı aldı. Ancaq ilk iki gün oğlum evə vaxtından 10 dəqiqə gec gəldi.

Başqa sözlə, onun məktəbdən çıxdığı vaxtla evə gəldiyi vaxt arasında 20 dəqiqə yox, 30 dəqiqə fərq var idi. Buna görə də, üçüncü gün özüm onunla bir yerdə məktəbə getməyi qərara aldım. Əlbəttə ki, bir həftə əvvəlki 20 dəqiqəlik proqnozumda yanılmamışdım. Sadəcə olaraq, oğlum üçün birinci, mənim üçün ikinci dərəcəli olan kiçik istisnaları nəzərə almamışdım:

Bəzi Afrika qəbilələrində bir qadın uşaq dünyaya gətirəcəyini öyrənəndə bir neçə yaxın adamı ilə birlikdə səssiz bir yerə gedirlər və o uşağın mahnısını «eşidənə» qədər orada dua edirlər. Qadın mahnını «eşidəndən» sonra isə hamısı bir yerdə(həm də yuksək səslə) o mahnını  oxuyurlar. Bundan sonra isə onlar qəbiləyə qayıdırlar və o mahnını qəbilədə hamıya öyrədirlər. Ancaq bu mahnının ilk «kütləvi» ifası uşaq doğulandan sonra baş verir. Uşaq doğulan kimi bütün qəbilə bir yerə toplaşır və uşağın mahnısını ona oxuyur.