Kayzen

            
İnsanlarımızın nitq və düşüncələrində, hər zaman bir “təcrübə”, “yaş” «faktoru» müşahidə olunur; onlar, hər zaman “təcrübə”dən və “yaş”dan danışırlar. Bu durum, az qala bütün sosial status, peşə, kateqoriya və demoqrafik və gender xüsusiyyətlərə sahib insanlara aiddir: istər müəllimi olsun, istər həkimi, istər fəhləsi olsun istər jurnalisti, istər alimi olsun, istər siyasətçisi olsun ya da başqa bir sahənin nümayəndəsi olsun və ya istər qadını olsun istər kişisi olsun, istər yaşlısı olsun istər cavanı olsun; hər kəsin dilində və şüurunda bir “təcrübə”, “yaş” və ya “görmək“, “duymaq”, “eşitmək” fenomeni” var...
Bəs bu nə anlama gəlir?.. Doğrundanmı “yaş” və ya «təcrübə», ya da “görmək”, “duymaq”, “eşitmək”, belə avtomatik, həlledici və xüsusi bir anlama sahibdir?..
Davamı →

1) Sizə onu veriblər və indidə o sizə məxsusdur. Siz onu heç vaxt heç kəsə verməmisiniz, ancaq ondan sizin bütün tanışlarınız istifadə edirlər. Sual belədi: O nədir?

2) Antoni ve Kleopatra yunan villassında döşəmədə ölmüş halda uzanmışlar.Yaxınlıqda sınmış akvarium var.Lakin onların bədənində heç bir zədə yeri yoxdur və onlar zəhərlənməmişlər.

Sual belədi: Onların ölümünü necə izah edə bilərsiniz?

Qeyd edək ki ölməzdən əvvəl hər ikisinin də 1 yaşı var idi.

Ardı →

«Mənim cavan bir nökərim vardı. Bir dəfə səyahət zamanı tanışımla birgə nahar elədim. O, gedəndən sonra nökərim dedi ki, bu adam çox ağıllıdır. Soruşdum ki, o, hansı əlamətlərə görə bu qərara gəlib?

— Ağıllı adam həmişə düz danışır!

Ardı →

Deyirlər ki, şairlər, yazarlar otuzundan (30 yaşından) sonra daha gözəl əsərlər yaradırlar. İndi bilmirəm bu nə dərəcədə doğrudur, nə dərəcədə yox, hər halda bir fikirlə razılaşmamaq mükün deyil ki, insan yaş ötürdükcə həyatdan daha çox şey öyrənmiş olur. Bilik qazanır, dünya görüşü artır, maraq dairəsi genişlənir və beləliklə insan daima öz zövqünü də tərbiyələndirmiş olur.

Keçənlərdə 3-4 il bundan öncə getdiyim bir toyun video çəkilişinə baxırdım və özümü görəndə istəyirdim ki, o kaseti tez dayandırıb, yox edim. Halbuki həmin toy anbaan xatirimdədir. O taya elə hazırlaşmışdım ki… Geyimim, saç düzümüm- bunların hamısına zövqlə, xüsusi həvəslə yanaşmışdım və o vaxt elə zənn edirdim ki, çox gözəl görünürəm. Amma indi o görüntülərdən dolayı özümə o qədər gülürəm ki…

Ardı →