Kayzen

Əşyaların adlarını bildirir, kim?, nə?, hara? suallarından birinə cavab verir.
Əşya dedikdə bütün varlıqlar nəzərdə tutulur. Varlıqlar isə iki cür olur:

1. konkret varlıqlar — onların gözlə görülməsi mümkündür: çörək, qapı, dağ, dəniz, iynə, duman
2. mücərrəd varlıqlar: xəyal, yuxu, məqsəd, məna, fikir, tarix, uğur, elm

İsimlər cüilədə, əsasən, mübtəda və tamamlıq olur, həmçinin digər cümlə üzvləri də ola bilər.

Davamı →

İsimlər cümlədə başqa sözlərlə əlaqəyə girərkən müəyyən qrammatik şəkilçilər qəbul edərək dəyişirlər. İsmin belə dəyişməsinə ismin hallanması deyilir. İsmin altı halı var və həmin hallar suallara görə müəyyənləşir.

1) Adlıq hal

Bu halda olan isimlər əşyanın adını bildirir, şəkilçisi olmur, kim? nə? hara? suallarından birinə cavab olur. Bütün lüğətlərdə isimlər adlıq halda (başlanğıc formada) verilir. Məs: dəmir, dəmirçi, dəmirçilik, ev, evcik, daş, dağ, dağlıq, yazı, yazıçı, yazıçılıq və s.
İsimlər adlıq halda cəm və mənsubiyyət şəkilçiləri ilə də işlənə bilir. Məs: bacı (başlanğıc formada); bacılar (cəm şəkilçisi ilə); bacım (mənsubiyyət şəkilçisi ilə); bacılarım (cəm və mənsubiyyət şəkilçisi ilə).

Davamı →

İsimlər cümlədə asılı olduğu sözlərin tələbi ilə formaca dəyişir, yəni müəyyən qrammatik şəkilçilər qəbul edir.
Isimlərin əlaqəyə girdiyi sözlərin tələbi ilə dəyişməsi hallanma adlanır. Dilimizdə ismin altı halı var. Hər bir hal özünəməxsus sualları və xüsusiyyətləri ilə seçilir.

Ardı →

İsimlər cümlədə asılı olduğu sözlərin tələbi ilə formaca dəyişir, yəni müəyyən qrammatik şəkilçilər qəbul edir.
Isimlərin əlaqəyə girdiyi sözlərin tələbi ilə dəyişməsi hallanma adlanır. Dilimizdə ismin altı halı var. Hər bir hal özünəməxsus sualları və xüsusiyyətləri ilə seçilir.

Adlıq hal
İsimlərin başlanğıc formasıdır. Adlıq hal kim? nə? hara? suallarına cavab olur. Məsələn: şagird (kim?), kitab (nə?), Bakı (hara?) və s. İsimlər adlıq halda cəm, mənsubiyyət və xəbərlik şəkilçiləri ilə işlənə bilir. Məsələn: atam (kim?), kitabım (nə?), evlər (nələr?), kəndimiz (hara?), qələmdir (nədir?) və s.

Ardı →

Rusca düzgün danışmağın vacib şərtlərindən biri sözlərin (hallanan isimlərin, sifətlərin, sayların, əvəzliklərin) tələb olunan şəkildə, yəni halda işlədilməsidir. Bildiyiniz kimi, Azərbaycan dilindən fərqli olaraq rus dilində üç tip hallanma, habelə xüsusi hallanan sözlər vardır.

Sözləri hallara görə dəyişdirərkən ən çox çətinlik adlıq halla təsirlik halın (əsasən, ikinci hallanmada) işlədilməsində müşahidə olunur və bu düzgün nitqə maneçilik törədir. Məsələn, belə deyilməlidir: Мама видит сыna. Bu cümlədəki сына ismi təsirlik halda işlənib (видит кого?— сына). Əgər desək: Мама видит сын—bu düzgün olmaz. Lakin qədim rus dilində belə demək mümkün olurmuş. Baxmayaraq ki, bu sözlər müxtəlif hallardadır (мама-adlıq halda, сын təsirlik halında), formaları eynidir. Müasir rus dilində də elə cümlələr, ifadələr var ki, onlarda da iki söz müxtəlif hallarda olur, lakin formaca biri digərindən fərqlənmir. Məsələn: Мать видит дочь. Весло (авар, күрәк) задело платье.
Bütün bunlar qarmaqarışıqlıq yaradır. Ona görə də kişi cinsli isimlər canlı əşyaları bildirirsə, bu halda təsirlik halın şəkilçisi (sonluğu) yerlik halla eyni olur. Biz belə deməliyik: Я вижу человека (друга, брата, Сабира, Вагифа). Брат встретил гостя. Он видел коня və s.

Belə bir sual meydana çıxır: bəs, axı yiyəlik hal da, təsirlik hal kimi, canlı əşyalar bildirdikdə кого? sualına cavab verir. Indi haradan bilək ki, söz (isim) hansı haldadır? Eyni formada işlənmiş canlı kişi cinsli sözlərin yiyəlik və təsirlik hallarını qarışdırmamaq üçün aşağıdakıları bilmək lazımdır:
Yiyəlik halda кого? sualına нет sözü (inkarlıq mənasında) əlavə etsək cavabında yiyəlik halın (родительный падеж) forması olaçaqdır. Məsələn: нет кого?—человека, друга, брата, коня;
təsirlik hal isə кого? что? suallarına cavab verir və adından bəlli olduğu kimi, bir qayda olaraq, təsirli fellərdən sonra işlənir. Müqayisə edək: нет кого?—человека, коня, друга, брата (yiyəlik hal—родительный падеж); вижу кого? встретил кого?—человека, коня, друга, брата, солдата, товорища və s. (təsirlik hal—винительный падеж).
мать любит дочь və ya дочь любит мать; весло задело платье və ya платье задело весло tipli cümlələrlə, ifadələrlə əlaqədar belə qayda mövcuddur; birinci söz (isim) adlıq haldadır—mübtədadır, ikinci isim isə—təsirlik haldadır; cümlə üzvlərinə görə tamamlıqdır (vasitəsiz).
Rus dilində elə sözlər vardır ki, onlar canlı əşyaların adlarını bildirsələr də, həmin isimləri qrammatik cəhətdən canlı kateqoriyaya aid etmək heç də həmişə düzgün olmur. Məsələn: утопленник (suda batmış, boğulmuş adam), удавленник (özünü asmış, boğulmuş adam) canlı isimlərə aid edilirsə, труп (meyit, çənazə, nəş, çəsəd, çəmdək, leş) sözü cansız isimdir. Урод (eybəcər, çirkin, kifir, bədheybət) və птенец (quş balası, ətcəbala) sözləri də canlı isimlərdir. Lakin толпа (yığın, dəstə, izdiham, güruh, camaat, xalq), молодёжь, молодняк (çavan heyvanlar; cavan meşə; cavanlar, cavan kadrlar), стадо (sürü, naxır), стая (sürü, dəstə, qatar) cansız isimlər kimi işlədilməklə что? sualına cavab verirlər.
Davamı →

Azərbaycan dilindən fərqli olaraq rus dilində isimlər cinslərə bölünür. Bunların da hər biri özünə məxsus üslubda hallanır. Ona görə də hər hansı bir ismi hallandırmazdan əvvəl onun hansı cinsə aid olduğunu müəyyən etmək lazımdır.
Bu mövzunun öyrənilməsində əsas məqsəd müxtəlif hallanma quruluşuna malik olan isimlərin cümlə tərkibində tələb olunan formada (yəni halda) işlədilməsidir. Rus dilində hallanmaya məruz qalan isimlərin üç tipi vardır.
Birinci hallanmaya adlıq halda axırında a və я sonluqları olan kişi və qadın cinsli isimlər daxildir. Родина, бабушка, земля, дедушка, Ваня.
Ikinci hallanmaya adlıq halda şəkilçisi olmayan kişi cinsli isimlər daxildir: дом, дождь, словарь, трамвай və axırı о, е, ё sonluqları ilə bitən orta cinsli isimlər daxildir: зеркало, море, ружьё.
Üçüncü hallanmaya əsası incə samitlə bitən: мать, площадь və cingiltili səslə qurtaran: дочь, помощь və s. isimlər aid edilir.

Rus dilində fikri düzgün ifadə etməyin birinci və ən əsas şərti məhz hallanan sözün cümlənin tələbinə müvafiq formada işlədilməsidir.
Azərbaycan dilində «Mən kitab oxuyuram» cümləsini əgər sözbəsöz rus dilinə tərcümə etsək belə olar: «Я читаю книга». Amma читать sözü təsirlik hal tələb edir. Ona görə də bu cümlə «Я читаю книгу» yazılmalı və işlədilməlidir.
Rus dili cümlələrinin əksəriyyətində isim vardır və bu isimlərin çoxu hallanır. İşlətdiyiniz cümlələrdə, söz birləşmələrində isimlərin hər üç hallanma tipinə aid nümunələr əsasında adlıq, yiyəlik, yönlük, təsirlik, yerlik, çıxışlıq hallarının qəbul etdikləri şəkilçiləri bilməlisiniz.Həmin məqsədlə sinifdə yerinə yetirdiyiniz çalışma və təmrinlərlə kifayətlənməyib, isimlərin hallanmasına dair digər tapşırıqlar da yerinə yetirməyi unutmamalısınız. Bir məsələ xüsusilə yaddan çıxarılmamalıdır. hər hansı bir söz onda mənimsənilmiş sayıla bilər ki, həmin söz cümlədə müxtəlif formada, yəni hallarda işlədilə bilsin. Əks təqdirdə dərsdə keçilmiş söz və onun mənası tez unudula bilər.
Əgər hər hansı bir ismi hallandırsanız, çalışın ki, həmin isimlə (müxtəlif hallarda) cümlə qurulsun və nitqdə işlədilsin.
Davamı →