Kayzen

Şeytanın insanları dindən, Allahın yolundan necə çəkindirmək haqqında planları.


İblis, bütün şeytanlarla böyük bir yığıncaq təşkil edir. Nitqinə belə başlayır:
«Biz Müsəlmanları mescidə getməkdən saxlaya bilmirik. Onları Quran
oxumaqdan və doğru işlər görməkdən də çəkindirə bilmirik. Ondan başqa, onları Allahı və Məhəmməd Peyğəmberi (s.a.s) düşünməkdən də saxlaya bilmirik. Allahla bağlantıları çox güclüdür, qıra bilmirik.»
Ardı →

Ardı →

Uca Rəbbimiz Qurani-Kərimdə belə buyurur: "( Ey qullarım!) Siz məni xatırlayın ki, Mən də sizi yada salım! Mənə şükür edin, Məni danmayın (nankorluq etməyin)." (əl-Bəqərə, 152) Allah-Təala bu ayə ilə biz insanları Özünü zikr etməyə və verdiyi sayısız nemətlərə qarşılıq olaraq şükür etməyə dəvət etməkdədir. Heç şübhə yoxdur ki, biz insanlar Allah-Təalaya layiqincə həmd və şükür edə bilmirik. Hətta tam əksinə, Ona qarşı nankorluq edirik. Bu həqiqəti Uca Rəbimiz belə ifadə edir:

Ardı →

Ardı →

Şeytanın insana nüfuz etdiyi iki əsas nöqtə vardır.Bunlar: " İddialar və Şəhvətlərdir«dir.Günah işləyən bir kimsənin günaha girməsinə səbəb olan şey bu iki nöqtədən başqası deyildir.Bu iki ünsür müsəlmanları Allahın rizasını əldə edəcəyi işləri görməkdən,cəhənnəmdən uzaqlaşıb cənnətə  girməkdən məhrum edir.Bu yazıda həmin iddia və şəhvətlərin ən mühümlərini  (qorxunclarını) bəyan etməyə çalışacağam.
Ardı →

* Özün üçün istədiyini başqaları üçün də istəmək,özün üçün arzu etmədiyini başqaları üçün də arzu etməmək.

*Olduğun kimi görünmək və yaxud göründüyün kimi olmaq.

*Kiçiklərə sevgi,böyüklərə hörmət bəsləmək.

*Öz əsəblərinə hakim olmaq.

*Sözünə əməl etmək,əhdə vəfakar olmaq.

Ardı →

O, varkən tənhalıq quruca kəlmədir. Nə qədərki Ona yaxınsan, tənha deyilsən. Ondan uzaqlaşmağın səni həqiqi tənhalığa sürükləyər.

Unutma! Sənə şəfqət bəsləyən rəbbin var. Sən sahibsiz deyilsən. O, səni və başqalarını  şəfqətlə tərbiyə edir. Hər kəsi mərhəmətinin ağuşunda bəsləyir. O, səni sevdiyi üçün yaratdı. Səni sevərək yaratdı. O, sənin var olmağından xoşhaldır. Sənin varlığın Ona yük deyil. Bir fikirləş:
Ardı →

İslam dini övladların valideynlərinə qarşı yumşaq davranmalarına,  xoş və itaətkar münasibət göstərmələrinə böyük önəm vermişdir.     İslamın bəxş etdiyi ədəb-ərkan normaları Qərbdə fərqli başlıqlar altında işlədilir. Məsələn,  analara,  qoca və yaşlılara qayğı və s.  Qurani-Kərim  açıq-aşkar olaraq möminlərə öz valideynlərinin qayğısına qalmalarını əmr edir:  
Ardı →

Uşaqlar bu dünya həyatının gözəlliyi və zinətidirlər. Quranda deyilir: "...övladlar dünya həyatının bərbəzəyidir" (əl-Kəhf, 46).Düzgün tərbiyə ilə boya-başa çatdırmaq isə onları Allah qatında  qiymətli edər.

Həmişə "övladlarımız bizim gələcəyimizdir", «onları indi necə yetişdirsək və əsaslarını necə qoysaq, gələcəyimiz o cür olacaq» kimi sözlər eşidirik. Uşaq dünyaya gələrkən tər-təmiz və Allahın verdiyi fitrət üzrə olur. Sonra ona valideynləri, valideynlərindən sonra qohumları, getdiyi yerlər, ətraf mühit və dost-tanışlar  təsir göstərir. Uşaqlıq illəri insanın ən əsas və ən həssas mərhələsidir.
Ardı →