Keçinin balası-çəpiş | Səhər Əhməd
Maşının qapısını açmasıyla əvvəl çantasını, sonra özünü arxa oturacağa atması bir oldu, dalınca da qapını şaqqıltı ilə örtdü. Əsəbi tövrünə, üzündəki pərişan ifadəyə gülməyim tutsa da, qırımından qorxub gülmədim. Güzgüdə baxışlarımız toqquşan kimi qışqıra-qışqıra danışmağa başladı:
— Çəpiş keçinin balasıdı, hə, balasıdı?
Axrıncı sözü həm məntiqi vurğu, həm sual intonisiyasıyla, həm də daha bərkdən qışqıraraq dediyinə görə açar söz o idi. Mən “priçyom tut ya?” ifadəsi ilə key-key baxıb çəpişin keçinin balası olmasında nə boyda günahım ola biləcəyini götür-qoy edirdim ki, oğlum hər iki əlini açıb cütləşdirdi və irəli uzatdı:
Davamı →
— Çəpiş keçinin balasıdı, hə, balasıdı?
Axrıncı sözü həm məntiqi vurğu, həm sual intonisiyasıyla, həm də daha bərkdən qışqıraraq dediyinə görə açar söz o idi. Mən “priçyom tut ya?” ifadəsi ilə key-key baxıb çəpişin keçinin balası olmasında nə boyda günahım ola biləcəyini götür-qoy edirdim ki, oğlum hər iki əlini açıb cütləşdirdi və irəli uzatdı:
Davamı →