Hamiləlik zamanı dəridə yaranan çatlardan necə xilas olmaq olar?
Ardı →
İnkişaf etmək istəyənlər üçün maraqlı məlumatlar olan kollektiv bloq servisi
Sağlamlığınızın həyat yoldaşınızdan asılı olduğu haqda heç düşünmüsünüz?
Birlikdə yaşadığınız insanın həyat tərzi və xasiyyəti sizə də təsirsiz ötüşmür. Gəlin bu zərərlərə diqqət yetirək:
Hər bir ailədə mübahisələr ola bilər. Bir ailədə az, bir ailədə çox fərqi yoxdur. Ancaq tərəflər arasında «pərdə götürülmürsə» və ya qarşılıqlı təhqirlərə yol verilmirsə, bu, ailə həyatı üçün o qədər də təhlükəyə səbəb olmur. Əksinə, bəzən belə mübahisələr səhvləri görmək baxımından ailənin gələcəyinə müsbət təsir göstərir.
Mübahisələr zamanı yol verdiyimiz ən böyük səhvlərdən biri də qarşılıqlı hədələrə əl atmaqdır. Xüsusilə, bəzi qadınlar həyat yoldaşlarının onları sevdiyini bildikləri üçün boşanma sözünü tez-tez ortaya atır və bununla da qarşı tərəfə təsir göstərməyə çalışırlar.
Bu söz ilk vaxtlar istənilən nəticəni versə də, zaman keçdikcə «qüvvədən düşməyə» və qarşı tərəf üçün «mənasını itirməyə» başlayır. Bu vəziyyətdə ən böyük zərbəyə məruz qalan isə boşanma sözünü ortaya atan tərəf olur. Beləliklə, mübahisələr get-gedə kəskinləşir və hər mübahisə ailənin bir az da parçalanmasına gətirib çıxarır. Digər tərəfdən, bu sözü ifadə edən tərəf əvvəllər ona adi bir şey kimi baxsa da, sonralar dediklərinə özü də inanmağa başlayır. Beləliklə, istər özünüzün, istərsə də həyat yoldaşınızın bu sözün təsiri altında qalmasını istəmirsinizsə, zarafatla da olsa boşanma sözünü dilinizə gətirməyin. Və ən başlıcası, boşanmanın bir ailənin dağılması demək olduğunu unutmayın.
Bu qeydləri söz yığını olsun deyə qələmə almadım. Həqiqətən də, bu gün hər addımbaşı bizi izləyən, psixologiyamıza təsir edən, sağlamlığımızı əlimizdən alan əsəbi mənzərələrlə az qarşılaşmırıq. Lakin bu qanqaralığı evə, əzizlərimizin, doğmalarımızın yanına daşımamağa çalışmalıyıq. Unutmamalıyıq ki, evdə bizi övladımız, həyat yoldaşımız gözləyir və səmimi münasibət gözlədiyini unutmamalıyıq. Çünki sabahın insanı kimi yetişəcək övladlarımızı düşünməliyik. Bunun üçün də bədbinlik, gərginlik yükünü müvəqqəti də olsa, çiynimizdən atmalıyıq. Bir şeyi yadda saxlamalıyıq ki, uşaq körpə vaxtından fiziki baxımdan necə formalaşırsa, mənəvi cəhətdən də o cür formalaşıb, inkişaf edir.
Axır vaxtlar yaman kövrək olmusan: “Yanımda yaxın bir adamım olaydı kaş”, — deyə heyifsilənirsən. Çox qəribsəmisən, bəlkə onu görsən, bağrına basıb, qızılgül tək qoxusunu ciyərinə çəkərsən...
Başını söhbətə qatıb, beynində dolaşan qarmaqarışıq fikirlərdən yayındırmaq istəyirəm səni. Bir az da kövrəlirsən, gözlərin dolur, səsin, dodaqların titrəyir, göz yaşlarını gizlətməkdən ötrü üzünü əllərinlə qapayırsan.
Niyə ağlayırsan axı? Nə olub? Allah istədiyi bəndələrini həmişə sınağa çəkir, bunu birdəfəlik qəbul elə. Həyata açıq, ayıq gözlə bax, ağlamaq acizlikdir.
“Həzrəti Yusif” filminə baxırsanmı? Yusif Peyğəmbərin nə qədər ağır əzablardan keçdiyini, qardaşlarının ona zülm etdiyini görürsənmi? Bütün bu zalımlığın qarşılığında isə o, qardaşlarını sonralar da cəzalandırmaq fikrində olmur, əksinə, onları ən hörmətli qonaq kimi qarşılayır. Çünki bütün varlığı ilə istəyirdi ki, Uca Yaradan zülm və pislik etsələr də, qardaşlarını islah etsin, yanlış düşüncədən, pis niyyətdən daşındırsın. O səbəbdən də Həzrəti Yusif ümidini, ürəyini Allaha bağlayıb, insanlardan deyil, yalnız Uca Yaradandan imdad, mədət, qurtuluş yolu gözləyir, gecə-gündüz dilindən dua düşmür.