Həyat Da Əslində Bu Deyilmi? | Sevgi hekayəsi

Həyat yoldaşımın sakit təbiətIi birisi olması onda ən sevdiyim cəhət idi. Evliliyimizin ilk illəri bir çoxlarının qibtə edəcəyi qədər gözəl və xoş bir şəkildə keçmişdi.

Ancaq iki illik nişan və beş illik evlilikdən sonra bu sakitlik məni yormağa başladı. Bir vaxtlar çox sevdiyim həyat yoldaşımın bu xüsusiyyəti indi mənim ürəyimcə deyildi.

Münasibətə gəlincə, mən çox yeniliksevər və xəyalpərəst, hətta son dərəcə həssas bir qadındım. Şirniyyat istəyən balaca uşaq kimi romantik anlara can atırdım.Monoton bir münasibət məni bir yerdən sonra yorurdu. Yoldaşımın sakitliyi, başqa sözlə desək, sonrakı illərdə romantik olmaması səbəbindən aramızdakı münasibət soyuq idi.


Davamı →

Nigar Rəfibəylinin film kimi həyatı

Nigar Xudadat qızı Rəfibəyli 1913-cü ilin iyun ayında Gəncədə anadan olub. Babası Ələkbər bəy Rəfibəyli tanınmış maarifçi, «Difai» partiyasının yaradıcılarından biriydi. Atası Xudadat bəy Rəfibəyli isə Azərbaycanın ilk ali təhsilli cərrahlarından idi. Xarkov Tibb Universitetini bitirdikdən sonra, 1907-ci ildə təcrübəli həkim kimi Gəncəyə qayıtmışdı.
Nigar Xudadat bəylə Cəvahir xanımın üç övladının sonuncusuydu. Bu dünyadan nakam getmiş bibisi Suğra xanımın adını vermişdilər ona. Amma 4-5 yaşına çatsa da, adı ilə çağırmağa ürək eləmirlər. Bir gün türkiyəli şair Nigar xanımın "Əfsus" adlı şeirlər kitabını oxuyan Cəvahir xanım qayınatasından icazə istəyir: «Bu qızın adını çağırmağa heç birimizə ürək eləmirik. Əgər izn versən, adını dəyişib, Nigar qoyardıq». Ələkbər bəyin xeyir-duası ilə Suğra adı Nigarla əvəz olunur.

Davamı →

Duzlu qəhvə

Qızı bir məclisdə görmüşdü. Çox gözəl idi. O gün arxası ilə gəzən o qədər oğlan var idi… Yaxınlaşdı ona, qırıq-qırıq danışdılar. Məclisin sonunda qızı başqa bir gün qəhvə içməyə dəvət etdi. Təəccüblü olsa da, qız qəbul etdi. Bir gün sonra kafedə əyləşib qəhvə içirdilər. Elə həyəcanlı idi ki, söz tapıb danışa bilmirdi. Qız üçün çox darıxdırıcı gün oldu. «Mən artıq gedim» dedi. Gənc ofisantı çağırıb, «Mənə bir az duz gətirə bilərsiz? Qəhvəmə tökəcəm» dedi. Yan stoldan adamlar maraqla baxdı. Qız gülümsədi:

— Qəhvəyə duz?!
Gənc qıpqırmızı qızardı, amma ofisantın gətirdiyi duzu qəhvəsinə tökdü və içdi. Qız maraqla «Qəribə ağız dadınız var» dedi. Gənc nəql etdi:
Davamı →

Sevgi pilləkənləri

  • Sevgi
20-ci əsrin ortalarında 19 yaşlı çinli oğlan Liu Guojiang 29 yaşlı dul qadına Xu Chaoqin-ə vurulur. Qohumlar və dostlar bu sevginin lənətlənmiş olduğunu deyirlər, təzyiqlər səngimir. Həmin vaxtlar Çində bir kişinin özündən böyük qadınla evlənməsi qəbuledilməz idi və əxlaqsızlıq sayılırdı. Təzyiqdən uzaq yaşam üçün hər ikisi dağa çəkilirlər və 50 il mağarada yaşayırlar.

Oğlan qadını üçün dağlıq ərazidə enib-qalxmaq asan olsun deyə qayalığın və daşların üstündə 6000 pilləkənlik yol salır. 2001-ci ildə aşkara çıxan bu fakt, 2006-cı ildə Çinin sevgi hekayəsi elan edilir, yerli bələdiyyə sevgi pilləkənlərini muzeyə çevirir.
Davamı →

Sevgidə hər zaman ümid var

  • Sevgi

Bir gün bir oğlan başqa bir şəhərə gəlir. O çox yaraşıqlı, tərbiyəli və varlıqlı ailədən idi. Bir gün yüksək mərtəbəli binanın yanından keçərkən həmin binanın ikinci mərtəbəsində sakitcə öz-özünə mahnı oxuyan bir qız görür, həmin qız başını aşağı əymiş və sanki uzaqlarda olan biri haqqında oxuyurdu. Oğlanı qızın gözəlliyi heyran edir. O, uzun müddət yerindən tərpənə bilmir. Nəhayət qızda onu görür və birdən oxumağı dayandırır. Qız utanır və tez qaranlıq otaqda itir. Sonrakı gün həmin oğlanın ayaqları istər istəməz onu həmənki evin qarşısına gətirib çıxardır. Və o, dünən gördüyü qızın yenədə aynaya çıxması ümidi ilə gözləyir. Amma o qızı görmür. Beləliklə o hər səhər həmin yerdə gəlib dayanır və hərdəfə də o gözəl qızı yenidən görəcəyinə ümid edir amma hər dəfəsində də görmədən başı aşağı geri dönur.


Ardı →

Sevgini daim yaşadacaq 6000 palıd ağacı

  • Sevgi

Onlar 33 il xoşbəxt evlilik yaşamışlar. Vinston Hauiz adlı fermer həyat yoldaşı Janetin xatirəsinə 17 il əvvəl 6000 ədəddən ibarət qeyri-adi palıd meşəsi salmışdır və artiq 17 ildir ki, Vinstona heyatyoladaşı ilə bağlı xatirələrini bu 6000 palıd yaşadır. İndi o, bəzən bura gəlir oturur düşünərək, yada salır.

1994-cü il:


Ardı →

Məhəbbət və Zaman

  • Sevgi

Qədim zamanlarda bütün duyğuların yaşadığı bır ada varımış: Xoşəxtlik, Kədər, Zənginlik və Məhəbbət də daxil olmaqla bütün hamısı.
Bir gün Adanın batmaqda olduğunu duyğulara xəbər vermişlər və duyğular da adadan köçmək üçün gəmilərini hazırlamışlar.
Deyilənlərə görə Məhəbbət, adada ən axırıncı qalan duyğu olub. Cünki mümkun olan ən axırıncı ana qədər gözləmək istəyib. Adanın batmağına az bir zaman qaldığı vaxt Məhəbbət kömək istəməyi qərara alır.
Onların içərisində ən böyük gəmidə Zənginlik olub!
Məhəbbət: -Zənginlik, məni də yanında apara bilərsən?
Zenginlik:- Yox səni yanımda apara bilmərəm.Çünki gəmimdə çoxlu qızıl, gümüş var! Sənə yer yoxdu.
Həmin vaxt Ümidin çox gözəl bir gəmisi varimiş.


Ardı →

Sevgi hekayəsi

      Qadın hər səhər olduğu kimi o gündə ağ dəyənəyi ilə avtobusa minmişdi.

      Şofer:

      — Soldan üçüncü sıra boşdur xanım, dedi. Qadın 32 yaşında gözəl bir qadın idi və yoldaşı da olduqca yaraşıqlı bir adam idi. Bundan bir neçə ay əvvəl səhv bir diaqnoz nəticəsi reallaşdırılan əməliyyatla gözlərini itirmişdi gənc qadın və əsla görə bilməyəcəkdi. Əri əməliyyatdan sonra ağrılı gerçəyi öyrənincə yıxılmış və öz-özünə bir söz vermişdi. Əsla arvadını tək buraxmayacaq, ona sonuna qədər dəstək olacaq, öz ayaqları üzərində dayanana qədər cəsarət verəcəkdi.


Ardı →

Bir həyat hekayəsi

  • Sevgi
Bir avtobus dayanacağında qarşılaşmışlar idi ilk dəfə… Biri tibbdə oxuyurdu, o birisi memarlıqda. O ilk qarşılaşmadan sonra, bir daha, bir daha, bir daha, daha qarşılaşa bilmək üçün, həmişə eyni saatda, eyni dayanacaqdan, eyni avtobusa mindilər. Gənc idilər, çox gənc… Bir-biriləriylə danışacaq cəsarəti tapmaları bir az zaman aldı. Amma nəhayət bacardılar. İkisi də hər səhər avtobusa mindikləri səmtdə yaşamırdılar əslində. Qarşılaşdıqları ilk səhər cavan oğlan dotsugildə qaldığı üçün o dayanacaqdan minmişdi avtobusa, qız isə bacısıgildə qaldığı üçün...
Sırf bir-birilərini görə bilmək üçün, hər səhər tezdən evlərindən çıxıb, şəhərin o biri ucundakı o dayanacağa, onların dayanacağına gəldiklərini, gülərək etiraf etdilər bir müddət sonra...
Universitetlərini bitirdikdən sonra dərhal evləndilər. Xoşbəxt idilər həm də çox xoşbəxt… Bəzən işsiz, bəzən pulsuz qaldılar amma elə möhkəm birləşmişdi ki ürəkləri və əlləri, hər bir şeyi əhəmiyyətsiz hesab etdilər. Ayın sonunu çətin gətirdikləri günlərdə də məşhur bir həkim və məşhur bir memar olduqlarında da həmişə xoşbəxt idilər. Zaman parçalamasına uğrayan, vərdişlərə məğlub olan, bank hesabında pul qalmadığı üçün ya da tam tərsinə o hesabı daha da qabarıq hala gətirmək uğuruna bitib-tükənən sevgilərdən deyildi onlarınki… Heç bir şey onların sevgisini azalda bilmirdi…
Ardı →

Sən mənim eşq adlı dəliliyimsən I Rüstəm Behrudi

«Sen menim eşq adlı deliliyimsen» 
Deyirdim başıma dəlilik gələr , 
Bir gün 27 yaşımda bəlkə .
Otuzu adladım
Xəbərsizəm mən ,
Dəlilik yaşayır başımda mənim . 

Mən ruh adamıyam, ruhumda sənsən ,
Ruhuma qul olan sözdü can, ancaq .
Nəyim var al, götür 
eşqinən gələn 
Dəlilik istərəm Tanrıdan ancaq .

Ardı →