Kayzen

Münasibətlərdə dincliyi qoruya bilmək və ilk günkü həyəcanı yaşamaq üçün hər iki tərəfin də üzərinə düşən vəzifələr var. Bunları edə bilsəniz, münasibətdəki xoşbəxtliyinizi qarşılıqlı olaraq qoruya bilərsiniz.

1. Qarşılıqlı güvən münasibətin əsasını təşkil edir. Sevdiyiniz adama sonuna qədər güvənirsinizsə, eşqiniz şübhə edilməyəcək bir şəkildə möhkəmdir. Tərəf müqabilinzə qarşı sadiq olmaq ən yaxşı yoldur. Xüsusilə bu iki xüsusiyyət münasibətinizi icra edəcək qədər dəyərlərdir.

2. Qarşınızdakının hər şeyi etməsini gözləməyin və münasibətdə siz də təəccübləndirici, çaşdırıcı həmlələr və gözəl hərəkətlər edin. Özünüzə yaxşı davranın, çünki özünüzə davranış formanız tərəf müqabilinizə də təsir edər, mənfilikləri ona da əks etdirmiş olarsınız. Davamlı olaraq qarşı tərəfdən bir şeylər gözləmək bir müddət sonra əlaqəyə zərər verər. Siz özünüzə qarşı müsbət olmalısınız ki, qarşı tərəf də müsbət ola bilsin.
Davamı →

Məşhur məşuqlar – bu ifadə daha çox kişilərə aid edilir. Çünki qadınlar intim münasibətə daha həssas yanaşırlar. Məşhur məşuqlar sevgi yaşayan kişilər deyil. Çünki “məşuq” sözü kişi və qadın arasındakı intim münasibətləri tam ifadə etmir. Məsələyə ciddi yanaşsaq, kimi məşuq adlandırmaq olar? Onlar üçün daimi sevgi münasibətləri bir həyat tərzidir axı… Fəqət bunun adını sevgi qoymaq olarmı?

XX əsrin məşuqları kim olub? – Əlbəttə ki, Cakomo Kazanova, VIII Henrix, kardinal Rişelye və XIV Lüdovik, Viktor Hüqo, Aleksandr Düma, Modilyani, Dali, Çarli Çaplin və Marçello Mastroyanni bu siyahıda mütləq yer almalıdırlar…
Davamı →

Evlənmədən öncə bəzi şeylərə diqqət etməyimiz çox vacibdir. Əgər bir insan qarşısındakı insanı tanımadan evlənmə qərarı qəbul etsə, gələcəkdə problemlərlə üzləşməyi qaçınılmazdır və həmişə diqqət etməli olduğumuz bəzi məqamlar var. Bu dəfəki məqaləmizdə bu məqamlarla yaxından tanış olacaqsız.  Ümid edirik ki, gələcəkdə düzgün seçim edənlərdən olacaqsınız.

...Bir də tez-tez belə bir ifadə işlənilir: “Evlilikdən sonra düzələr”.Psixoloqların fikrincə evlilik problemləri həll etmir, əksinə evlilikdən qabağ bir probleminiz varsa, evlilikdən sonra onların sayı 15 olur. Psixoloqlar heç vaxt evlilikdən sonra həllini tapan problemləri görmədiklərini  deyirlər.
Davamı →

MƏ­HƏB­BƏT GÖZLƏNILMƏDƏN GƏLIR
 
Hər şеy qə­fil və bir­dən оldu: hələ üzünü gör­mə­di­yim аdа­mın səsi nеcə də tа­nış və dоğ­mаy­dı. Bu səsi hаr­dаsа еşit­miş­dim­mi? Bil­mi­rəm… Bəlkə, хə­yа­lım­dа yа­şаt­dı­ğım аğ аtlı оğ­lаn bеlə dа­nı­şır­mış…
Içim­də qə­ribə bir tit­rə­yiş, köv­rək­lik əmələ gəlib, о sə­sin sа­hi­bini gör­mə­li­yəm…
Qа­pını аçıb içəri dа­хil оlu­rаm. Orxan  müəllim   аyаğа du­rub qаr­şımа gəlir. О sə­sin sа­hi­bi­dir, — о səs kimi gö­zəl və əzə­mət­li­dir. Qаrа, nü­fu­zе­dici göz­ləri ilə məni sü­zür və  soruşur
-Zəng  edən  qız — Şəhla  sənsənmi?
Davamı →

Müharibəyə getməyə hazırlaşan əsgər və sevgilisi; New York, 1943.

Davamı →

Hər bir qadın, hər bir kişini sevə bilər və hər bir kişi də hər bir qadını sevə bilər. Amma bu, o mənaya gəlmir ki tutaq ki bir qadın, dünyadakı 3,5 milyard kişinin hamsını sevə bilər. Xeyr. Sadəcə olaraq əgər bəyənirsə sevə bilər, bəyənmirsə zatən sevmək mümkün deyildir. Bəyənmək, hələ sevmək demək deyil, amma sevginin belə desək yarısıdır, 50 faizidir. Qalan 50 faiz isə düşünməkdir. Yəni istənilən bir kəs, bəyəndiyi bir insan barəsində tez-tez düşünərsə onu sevməyə başlayacaqdır.
Davamı →

Bəzən belə fikirlər eşidirik: «Sevmədən evlənmək olmaz...», «Evləndiyin  adamı mütləq sevməlisən...», «Ondan başqasını sevə bilmərəm...»
 Bu  kimi fikirlər, sevgini fantastik və mistik bir şey hesab etməkdən  qaynaqlanır. Bu düşüncəyə görə, insanın həyatda xoşbəxt ola biləcəyi  yalnız 1 adam vardır və o adam, möcüzəvi şəkildə gəlib səni tapmalıdır  ya da tale sizi qovuşdurmalıdır. Əgər həmin adamı tapmadınsa və ya ona  qovuşmadınsa vəssəlam, daha səninçün sevginin kitabı bağlandı...
Əslində isə sevgi dediyimiz şey, heç də qeyri-adi və insan iradəsindən  kənar bir şey deyildir! Kimisə sevdiyimiz zaman onu sevməyimizin səbəbi  heç də sırf həmin insanın özü deyil! Çünki bizdə, insanlarda bir çox  qabiliyyətlər zatən doğuşdan vardır, yəni insan, dünyaya ağ kağız kimi  gəlmir; ondakı qabiliyyətlər və hisslər, əvvəlcədən var, ilahidən gəlir,  sadəcə əvvəllər kövrək halda olur.  Yəni məsələn aclıq hissi, insanda  doğuşdan mövcud olduğu kimi, eynilə sevgi hissi də doğuşdan var,  sonradan yaranmır. Biz tutaq ki hansısa xörəyi yeyərkən xörəkdən zövq  almağımızın səbəbi, heç də sadəcə xörəyin özü deyil; həm də bizim aclıq  hissimizdir. Məsələn doyduğumuz zaman, ac olmadığımız zaman artıq xörək  bizə o qədər də maraqlı gəlmir. Sevgi də belədir. Biz kiməsə sevgi hissi  duyuruqsa, aclıq hissi kimi, bunun da səbəbi ən əvvəl bizim  içimizdədir, daxilimizdədir; fitrətimiz və yaranışımız belədir; mütləq  kimi isə tapıb sevməliyik. Afrikada dünyaya gəlsəydik bir neqri  sevərdik. Ya da Avstraliyada aborigenlərin qəbiləsində yaşasaydıq, bir qəbilə adamını sevərdik. Yəni kimisə tapıb mütləq sevərdik. Zatən  sevmiriksə demək bizdə problem vardır. Necə ki bəzən iştahasızlıq olur  və insan, yemək istəmirsə və bu normal olmayan bir haldırsa eləcə də  sevgiyə qarşı mənfi münasibət bəsləyənlər də belədir; onlarda sevgi  iştahasızlığı, psixoloji problem var.
 Bəli, sevgini bizdə kimsə  yoxdan yaratmır, sevgi zatən öncədən Tanrı tərəfindən yaradılıb bizim  içimizə qoyulub. Dünyaya gəldiyimiz zaman, içimizə, başqa hisslər kimi,  bu hiss də qoyulur. Sadəcə insan böyüdükcə və şüuru formalaşdıqca onun  başqa hissləri kimi sevgi hissi də inkişaf edir və dolğunlaşır. Beləliklə də böyük, yetişkin bir insan formalaşır və onun zövqünə və səviyyəsinə  uyğun da zehnində, qarşı cins tipi formalaşır. Və o, bu obraza uyğun  olan, yəni zövqünə uyğun hər hansı bir kəsi bəyənə bilər. Hətta  bəyəndiyi insanların sayı, 1 deyil bir neçə nəfər hətta onlarca adam ola bilər. Amma onlardan hansı biri haqqında düşünməyə başlayarsa bax bu  halda həmin şəxs, onun zehnində yer tutmağa başlayır. Zehində yer  tutmağa başladıqca artıq həmin şey səni öz təsiri altına almağa  başlayır.
 Yəni sən öncə beyninə məlumatlar yükləyirsən sonra da o  məlumatlar səni yönləndirir, sənə «filan şeyi et» deyir. Sən məsələn  Culianı öz zehninə yazsan beynin də Culianı sevdiyini sənə bildirəcək.  Sən Nataşanı beyninə yazsan, beynin də Nataşanı sevdiyini sənə deyəcək.  Sən bir zənci qızını beyninə yazsan beynin də sənə o qızı sevdiyini  deyəcək. Sən heç kimi beyninə yazmasan beynin də sənə kimisə sevdiyini bildiriş etməyəcək. (Sadəcə hansısa bir məqam olur ki həmin adam, sənin  diqqətini cəlb edir(məsələn onunla iş yoldaşı olursan ya da sadəcə  hardasa üz-üzə gəlirsən) və onun barədə düşünürsən. Yəni hansısa bir  hadisə sadəcə qığılcım rolunu oynayır).
 Bax bütün məsələ budur; insanda  doğuşdan mövcud olan bir boşluğa, kimisə yerləşdirirsən. Düzdür o boşluğa  hər kəs yerləşməz amma bir çoxları yerləşə bilər. O boşluq, konkret  filankəs üçün nəzərdə tutulmayıb, sadəcə doldurulmaq üçün nəzərdə  tutulub.
 Əsas odur ki bunu biləsən! Bu boşluğun, yalnız və yalnız  filankəs üçün nəzərdə tutulmadığını, o boşluğa uya biləcək 1-dən artıq  insanın, hər zaman mövcud olduğunu və «yalnız onu sevə bilərəm» kimi  şeylərin ancaq filmlərdə və romanlarda olduğunu qəbul edəsən!...
Psixoloq Yunis Dürüst
Davamı →

 
Gün kimi gah çıxıb, gah batanımsan,
Mənim mühitimi yaradanımsan.


Gün kimi çıxdınsa, dönərəm günə,
Batdınsa, bataram zülmət gölünə.


Sən varsan, dünyamda hər şey var mənim,
Yoxluğun dünyamı boşaldar mənim.


Sən varsan, baxaram dost tək düşmənə,
Sənin rəqibin də əzizdir mənə.


Sən varsan,
                dünya var
                        orda varam mən.
Sən yoxsan, varlıqla barışmaram mən.


Varsansa, daşlar da açar gül-çiçək,
Yoxsansa,
               çiçək də daşa dönəcək.


Sən varsan, özümə möçüzəyəm mən,
Sən yoxsan, özümlə üzbəüzəm mən.


Qəlbindən asmışam mən öz qəlbimi
Sən gözə görünməz bir ətir kimi
Ruhuma, könlümə səpələnənsən,
Mənim ovqatımın iqlimi sənsən.

B. Vahabzadə



Davamı →

Gözümü yumuram, görürəm səni
Vaxtında doyunca baxmadım sənə
Ya sən ürəkdən sevmədin məni
Ya da mən biganə yanaşdım sənə.

Ani bir qasırğa ayırdı bizi
Əlini qopardı mənim əlimdən
Sovrulub silindi sevginin izi
Get sözü daş olub düşdü dilimdən.

Gözümü yumuram, görürəm səni
Həmən o dodaqlar, həmən o gözlər
Ya sən ürəkdən sevmədin məni
Ya da öz sehrini itirdi sözlər.

Günəş tək qüruba çəkildi, itdi
Sanki buludlar gizlədi ayı
Bir səhər başlayıb, bir gecə bitdi
Heç kəsə qalmadı məhəbbət payı.

Gözümü yumuram, görürəm səni
Həmən o sözləri eşidirəm mən
Ya sən ürəkdən sevmədin məni
Ya da sevgini görmədin məndən

Ardı →

Sevgi mənim üçün çox şeydir, hətta hər şeydir. Ən dəyərli olan varlıqdır sevgi. Həyatdan əbədiyyətə aparan bir yol, ya da duyğudur sevgi…

Yağmurlu havada yağış torpağa döyərkən kiçik bir qarışqanın qaçıb bir daşın altına sığınması kimidir sevgi. Daşın istisinə sığınıb, onu qoruyacağına əmin və inamlı, etibarlı, güvənli bir duyğu kimidir sevgi…

Ya da soyuq bir havada çırpınan kiçik bir quşun ağzında öz balasına yem daşıyarkən yuvasına çatdığında qonub sevinərək qanadlarını çırpa-çırpa yağmurdan qalan nəm damlacıqları ətrafa səpələyən o minicik quşun şükür duyğusudur sevgi…

Sevgi bahara tələsən qaranquşlardakı həsrətdir.
Sevgi günəşin çıxmasını gözləyən torpaqdakı həsrətdir.
Sevgi ümiddir insanı yaşatmağa çalışan.

Sevgi mənim üçün çox şeydir, ən uzaq olan yerdə mənə hər kəsdən yaxın olandır sevgi, əlin çatmadıqda, toxunmadıqda belə varlığını hiss etməkdir…
Sevgi, xəyalında canlandırdığın mümkünsüz olandır.

Sevgi, hər şeye rəğmən sevməkdir, əzabına dözmək, çətinliyini hədiyyə bilməkdir.
Sevgi qışın bahara, baharın qışa tələsməsidir. Dilsiz, ağızsız danışmaqdır sevgi…

Sevgi qarşılıq istəmədən ardınca getməkdir. Sevgi bir tək ürəkdədir ki, yalansız və ixtiyarsız.
Sevgi ölçülməzdir, dəyəri axtarılmaz və qədərsizdir.

Mənim üçün sevgi, uca Allahın Yaradıcı adı altında hər şeyi sevməkdir, sevə bilməkdir.
Sevgi insanın dünyada tərkinə öz Yaradıcısını axtardığı halda, gözlə görüb, əllə tuta biləcəyi varlıqda tapdığı duyğudur həm də…

Müəllif: Vüsalə Vətənxan

Davamı →