Xəsis

Xəsis bir adam bütün mal varlığından əmin olmaq üçün hər şeyini satıb, qızıla çevirir. Qızılları yerin altına basdırıb, arada bir nəzarət etmək üçün yoxlayır.

Bu hərəkəti işçilərindən birinin diqqətini çəkir və orada xəzinə olduğundan şübhələnir. Gecə həmən yerə gedib o qızılları oğurlayır.

Ertəsi günü xəsis qızılların yerində olmadığını görür. Aglayır, fəryad qoparmağa başlayır. Onu belə pərişan halda görən qonşusu səbəbi öyrənincə belə deyir:

— Özünü üzmə artıq. Bir daş alıb eyni çuxura qoy və o daşın qızıllar olduğunu düşün. Çünki heç istifadə edə bilmədiyinə görə daş da eyni işi görəcəkdir.


Əlimizdəkilərin sahib olmaqla deyil, onları Allah rizası üçün və doğru yerdə istifadə edə biləndə dəyəri artır.
Heç bir şey mənimdir demə, əmanətdir de. Çünki nə mal, nə mülk, nə gənclik, nə sağlamlıq, nə yoldaş, nə də övlad daim səninlə qalmaz.
 
Davamı →