Məktəbdə 1- ci sinif şagirdləri, bir ailə fotoşəkili üzərində mübahisə  edirdilər. Fotoşəkildəki kiçik uşağın saç rəngi ailənin o biri fərdlərinin saç rəngindən dəyişik idi. Şagirdlərdən biri, o kiçik kişi uşağının, bəlkə də övladlığa götürülmüş ola biləcəyini söylədi. Onun bu sözünü eşidən  kiçik bir qız şagird, birdən səsini yüksəltdi:
«Mən övladlığa götürmə mövzusunda hər şeyi bilərəm. Çünki məndə övladlığam!»
Sinifdəki bir başqa şagird soruşdu:
«Madam bilirsən, bizə də izah etsənə. Övladliq  nədir?»
Kiçik qiz özünə əmin bir şəkildə, məlumatını yekunlaşdırdı:
«Ananın qarınında deyil, ürəyində böyümüsən deməkdir.»

Ardı →

Uşaq necə tərbiyə olunmalıdır ?
Uşaq, ana-ata əlində bir əmanətdir. Uşaqların təmiz ürəkləri qiymətli bir cövhər olub, şam kimi, hər şəkli ala bilər. Kiçik ikən, heç bir şəklə girməmişdir. Təmiz bir torpaq kimidir. Təmiz torpağa hansı toxum əkilsə, onun məhsulu alınar. Onun üçün Ağac bar verəndə başın aşağı əyər deyiblər. Bunun kimi uşaq da neyə meyl etdirilsə, oraya yönələr. Əgər xeyiri adət edər, öyrənsə xeyr üzərinə böyüyər. Uşaqlara iman, Quran və Allah təalanın əmrləri öyrədilər və etməyə alışdırılsa, din və dünya səadətinə çatarlar. Bu səadətə ana-ata və müəllimləri də ortaq olar. Əgər bunlar öyrədilməz və alışdırılmaz isə, bədbəxt olarlar. Edəcəkləri hər pisliyin günahı, ana-ata və müəlliminə də verilər.
Davamı →

Rüstəm səhər işə getməyə hazırlaşırdı. Maşını qarajdan çıxardarkən qızını, Səbinəni yolla gedən gördü.Əynində gözəl bir don, əlində isə bir məktub var idi. — Hara gedirsən?
— Mən...mən....ata, mən poçta gedirəm.
— Niyə?
— Bu məktubu göndərməliyəm
— Ver mənə mən göndərərəm sənin üçün
Bir an balaca qız çəkindi amma axır ki, məktubu atasına uzatdı.Atası qoydu maşının qabaq oturacağına, qızına əl elədi və yola düşdü. 
İşdə oturarkən məktub Paulun gözünə dəydi. Üstündəki ünvanı oxudu:
Allahım
Cənnət
Səma
Məktubu açdı və oxudu.
Ardı →

Din adamı yeni qazılmış məzarın başında duasını bitirmək üzrə idi. Birdən, 50 illik arvadını itirmiş olan yaşlı adam qalın səsiylə fəryad etməyə başladı:
«Aaah,aaah! Onu nə qədər çox sevirdim!»
Onun bu fəryad-fəğanı cənazə mərasiminin səssizliyini götürüb apardı.
Məzarın ətrafında dayanan digər ailə üzvləri və yoldaşları çaşdılar, utandılar. Üzləri qıpqırmızı olan yetkin uşaqlar atalarını susdurmağa çalışdı:
Ardı →

Kimi yaşadığı bədbəxtliklərdən ötrü qədəri günahkar sayır, kimisi də özündən başqa hər kəsi günahkar görür. Halbuki həyatın yüzdə on qismi başımıza gələnlərdən, yüzdə doxsan qismi isə baş verənlər qarşısında göstərəcəyimiz davranışlardan ibarətdir. Bu məqamda bəlkə də təcrübələrlə sabit olan bir söz çıxır qarşımıza: “Başımıza nə gəldiyi deyil, o anda necə davrandığımız önəmlidir.” Bu sözü dəstəkləyən məşhur bir hekayə var. Burada sizinlə onu paylaşmaq istədik.

Bir səhər ailənizlə süfrə arxasında oturmusunuz. Qızınızın təsadüfən stəkana toxunması nəticəsində üstünüzə çay dağılır, köynəyiniz islanır. Əslində bu hadisənin sizin iradənizlə heç bir əlaqəsi yoxdur. Lakin sonra olacaqlar tamamən sizin hadisəyə necə reaksiya verməyinizdən asılıdır.
Davamı →

İngiltərəli elm adamlarının araşdırmaları maraqlı nəticə vermişdir. Buna əsasən ailədə xoşbəxtliyin təmin olunması üçün kişi özündən beş yaş kiçik qadınla evlənməlidir.Bath universitetində evli olan və ya münasibətlərində ciddi olan 1500-dən çox cütlüklə görüşlər keçirilmiş və onlara müxtəlif suallar ünvanlanmışdır.

İlk görüşdən 5 il keçdikdən sonra həmin cütlüklərdən 1000-i ilə yenidən görüş təşkil edilmişdir.
Ardı →

Allah bütün həyatda olan analara cansağlığı,uzun ömür versin. Analarınızın qədrini bilin. Qədrini bilsəydiniz ona lazımınca təşəkkür edərdiniz:

1 yaşınızda sizi əlləri ilə bəslədi və yudu. Bütün gecəni ağlayıb onu oyaq saxlayaraq təşəkkür etdiniz.
2 yaşınızda olarkən sizə yeriməyi öyrətdi. Sizi çağıranda otaqdan qaçaraq təşəkkür etdiniz.
3 yaşınızda ikən sizə xüsusi qayğı ilə yeməklər hazırladı. Boşqabınızı masanın altına tökərək təşəkkür etdiniz.
4 yaşınızda əlinizə rəngli karandaşlar tutuzdurdu. Evin bütün divarlarına şəkillər çəkərək təşəkkür etdiniz.
5 yaşınızda ikən sizi sevimli geyimlərlə bəzədi. Gördüyünüz ilk palçıq yığınına yıxılaraq təşəkkür etdiniz.
Ardı →

İnsan münasibətlərində qaçılmaz bir hal olan ailə məsələsinə baxanda təbiətcə skeptik olan deyərdi ki, sevginin gözü kordu. Optimist onun sözünü ağzında qoyub «Amma gör necə də gözəldi!» deyərdi. Pessimist isə boynunu büküb nəticə çıxarardı: «Hər bir halda nikah və məişət onun işinə baxacaq». Əgər sevgi uğurlu nikaha aparan yol deyilsə, deməli, başqa yollar da var. Alimlər belə şeyləri ortaya çıxarmağı sevir. Müxtəlif qan qruplarını və onların nikaha münasibətini dərindən öyrənəndən sonra məlum olub ki, qruplar biri o birindən çox fərqlənir.
Davamı →

Psixoloqlar evlilik üçün təkcə sevginin olmasını kifayət saymırlar. Öncə bir-birinizə psixoloji baxımdan uyğun gəlib-gəlmədiyinizi müəyyənləşdirməlisiniz. Psixoloji uyğunluq bir neçə əsas parametrlə ölçülür. Uyğunluğun ilk göstəricisi biolojidir. Doğulduqdan hamımız fərqli temperamentə sahib oluruq. Bu keyfiyyət insana göz və ya saç rəngi kimi ömürlük verilir, yəni onu dəyişmək qeyri-mümkündür. Əlbəttə, müxtəlif növ temperamentin ahəngi nigahın birləşməsinə böyük təsir göstərir.

Ardı →

Nikah insan həyatında ən əlamətdar hadisədir. Bu da təbiidir. O, ailənin hüquqi əsasıdır. Nikahı vətəndaşlıq aktlarının dövlət qeydiyyatı orqanı (VADQ) qeydə alır.
Hər gün respublikamızda neçə-neçə gənc nikah bağlayır, neçə ailənin təməl daşı qoyulur. Hər dəfə nikahı qeyd edən təşkilatın nümayəndəsi- vətəndaş aktlarının dövlət qeydiyyatı orqanının müdiri gənc ər-arvadı belə xoş sözlərlə təbrik edir, onlara ailə xoşbəxtliyi arzulayır. Cəmiyyətimizdə nikah iqtisadi mülahizələrdən azad olub kişilərin və qadınların məhəbbətə, sədaqətə, uşaqların olması arzusuna əsaslanan könüllü, bərabərhüquqlu ittifaqıdır.

Ardı →