Səhrada avara-avara gəzən bir filosof, dəvəsi ilə səfər edən bir kəndliyə rast gəldi. Haradan gəlib hara getdiyini öyrəndikdən sonra, dəvənin iki yanına sallanmış çuvallarda nələr olduğunu soruşdu. Kəndli:

-       Onların birinə buğda, digərinə qum doldurdum, -deyə cavab verdi.

Filosof:                                                                                                              

-       Buğdanı anladım, amma qumu nə üçün doldurdun? deyə soruşduqda kəndli:

-       Ikinci çuval boş qalsaydı tarazlıq pozulardı!- dedi. Filosof gülməyə başladı:

-       Tarazlıq təmin etmək üçün buğdanın yarısını da o birisinə doldursaydın hər halda daha ağıllı hərəkət etmiş olardın, -dedi.

Kəndli çaşmış, bu müdrik adama heyranlıqla baxmağa başlamışdı.

-       Sən, - dedi, padşah, yaxud vəzir olmalısan! Bu qədər ağıl ancaq onlarda ola bilər.

-       Xeyr, -dedi filosof, mən nə padşaham, nə də vəzir.

-       Elə isə dükan sahibi zəngin bir adamsan...

-       Nə gəzər, cibində qəpiyi belə olmayan bir adamam mən! Bu qədər məlumat və hikmətin əvəzində əlimdəki bu dəyənək və cındır paltarlarla gəzib dolaşıram səhralarda...

Kəndli bu cavab qarşısında heç məmnun olmamışdı:

-       Çəkil get yanımdan!-deyə qışqırdı. Sənin məlumat və hikmət dediyin şeyin bir faydası olsaydı, əvvəlcə özünə fayda verərdi. Torbanın birində qum, digərində buğda olması, sənin içiboş məlumat və fəlsəfəndən daha yaxşıdır!