Mus: Habil Əliyev, söz: Süleyman Rüstəm

Sevgisiz gül-çiçək bitməz, ey könül,
İnsan muradına yetməz, ey könül.
Nədəndir bilmirəm getməz, ey könül,
Başımdan sevdası ilk məhəbbətin.

Nəq:

Bu dərdə neyləsin loğmanın əli,
Əlimə dəyməmiş cananın əli.
Döydü qapımızı hicranın əli,
Budurmu vəfası ilk məhəbbətin?

Mən onu sevmişəm bir ilk baharda,
O məni tərk etdi boranda, qarda.
Hər yara sağalıb unudular da,