Рейтинг
+262.52

Düşündürücü hekayələr

204 üzv, 570 topik

İki qardaş

İki qardaş atalarından qalan torpaqlarda taxıl əkirdilər.Qardaşlardan biri evli idi.Üstəlk,ailəsi də böyük idi.O biri qardaş isə evlənməmişdi.Onlar hər gün axşama qədər əkində işləyir,yığdıqları taxılı yarı bölürdülər.


Ardı →

Verə bilərsənmi?!

Yaşlı bir şəxs çayın kənarında gəzərkən qiymətli bir daş tapmışdı.Səhəri gün o, bir səyyahla qarşılaşdı. Səyyah çox ac idi. Qocadan yemək üçün bir şey istədi. Qoca ona yemək vermək üçün çantasını açanda səyyah qiymətli daşı gördü. Mütləq o daşa sahib olmaq istəyirdi. Qocadan o daşı ona verməyi xahiş etdi. Qoca ona diqqətlə baxdı və heç bir tərəddüdsüz daşı götürüb səyyaha verdi.


Ardı →

Qırılmış qəlb

Tərəddüddə idim...Bir ağırlıq çökmüşdü ürəyimə. Unutmaq istəyirdim. Zamanın axışına buraxmaq istəyirdim özümü. Ancaq alınmırdı… Vicdan əzabı deyəsən bu idi. İştaham qaçmışdı. Yemək belə yeyə bilmirdim. Düşüncələr və xəyallar gedərək məni əsir etmişdi. Artıq ruhumun düz ortasında məhkəmə salonu qurulmuşdu.
Nəfsim vəkil, vicdanım hakim, müttəhim mən, zərərçəkən bir Qırıq Qəlb...

Ardı →

5 dollarlıq həqiqət

May ayı idi.Bir gilassatandan gilas alırdım.Bu vaxt yanımıza yaşlı bir qoca gəldi.Əynində köhnə bir paltar var idi.Qoca yarısına qədər dolu torbanı gilassatana uzatdı və: “Oğlum,dünən axşam bu gilasları səndən aldım.Gözümün qarşısında yaxşılarını qoymuşdun,ancaq evə aparanda yarısı çürük çıxdı”,-dedi.


Ardı →

Balaca itdən alınacaq dərs

Günlərin bir günü təcrübəli ovçu Afrikada ov etməyə gedərkən yanında balaca ov itini də aparmışdı. Balaca it bir gün ovçunun yanından ayrılıb, meşədə gəzib qaçarkən itdiyini fərq etmişdi. Nə edəcəyini düşünərkən bir də baxıb görmüşdür ki, qarşıdan böyük bir bəbir gəlir. Bəbir çox ac idi və gündəlik yeməyini axtarırdı. Bunu görən it “Başım bəlada”  deyə düşünmüşdü.


Ardı →

Elan

Xorxe İspaniyanın kiçik bir qəsəbəsində yaşayırdı.Bir gün Xorxe kiçik oğlu Pako ilə mübahisə etdi.Ertəsi gün yuxudan oyananda oğlunun yatağının boş olduğunu gördü.Bəli,Pako evdən qaçmışdı.Xorxe vəziyyətdən çıxış yolu tapmaq istəyirdi ki,birdən ağlına parlaq bir fikir gəldi.



Ardı →

Təkəbbür,səmimiyyət,sevgi

Bir çəlləyin içinə bir qarışqa düşür...
Bir insan gəlir bu çəlləyin yanına.Qarışqanı görür. “Nə işin var sənin burada”,-deyir və qarışqanı öldürür...
Bir insan gəlir bu çəlləyin yanına.Qarışqanı görür. “Onsuz da heç kimə bir zərərin yoxdur.İstədiyin qədər bu çəlləkdə yaşa...” deyir...
Bir insan gəlir bu çəlləyin yanına.Qarışqanı görür.Və yesin deyə çəlləyin içinə bir çimdik şəkər tozu tökür…
Ardı →

Vicdan əzabı...

1993-cü ilin mart ayında Cənubi Afrikalı fotomüxbir Kevin Karter Sudanda vətəndaş müharibəsinin gətirdiyi aclığı çəkmək üçün bu ölkəyə getdi. İlk şəkillərini Ayod adlı bir kənddə çəkdi. Mənzərə həqiqətən də çox dəhşətli idi. Hər saatda orta hesabla 20 adam ölürdü.


Kevin Karter şəkil çəkəndə birdən bir kolluğun dibində yatan balaca qız gördü. «Qarnı kürəyinə yapışan» bu balaca qız ölümünü gözləyirdi. Bu əlbəttə ki, bir fotomüxbir üçün «qeyri-adi» fürsət idi.


Ardı →

İnsanlıq dərsi

Sinif səs-küydən dağılarkən, bir sərt görünüşlü müəllim içəri girir, sinifə bir qaş-qabaqlı baxış keçirib kürsüyə keçir. Təbaşirlə löhvəyə «1» rəqəmi yazır.
«Baxın» — deyir: «Bu insanlıqdır. Həyatda sahib ola biləcəyiniz ən dəyərli şey.»
Ardı →