Uşaq təhsilində örnək davranışlar sözlərdən daha təsirli ola bilər. İbni Sina buyurur ki: «Uşaq təhsilində təşviq, təhdiddən daha yaxşı nəticə verər». Uşaqda yetkinlik əlamətləri görüldüyü zaman, onu gözəl şəkildə güdmək lazımdır. Yetkinlik əlamətlərinin başlanğıcı, həya başlanğıclarının meydana çıxmasıdır. Çünki uşaq, çəkindiyi və utandığı zaman, bir qism hərəkətləri tərk etdiyi an, ağılın nuru onun üzərində doğulmuşdur ki, bir qisim şeyləri çirkin görür və bir qisminə də müxalif çıxır. Uşaq elə bir hala gəlir ki, bir sıra şeylərdən utanmaqdadır. Bu isə, Allahu Təalanın uşağa vermiş olduğu bir hədiyyəsidir. Bu vəziyyət, uşağın əxlaqının normala döndüyünü, ürəyinin səfinə qovuşduğunu göstərər və bu vəziyyət uşağın həddi-büluğ çağında ağılının kamala çatacağını da müjdələr.
Ardı →

«Rəhman, Rəhim və tərbiyə edən Rəbb isminin əsl sahibi, gözəllər gözəli olan Allahın adı ilə.» Hər bir uşaq əslində kəşf edilməmiş bir xəzinədir. Əgər onları doğru şəkildə kəşf edərsək onların necə böyük bir xəzinə olduqlarını, onlardan sabahların necə böyük müsəlmanları yetişə biləcəklərini və bununlada həm cəmiyyətə həm dinimizə həm də insanlığa böyük bir fayda toxuna biləcəyini açıq şəkildə şahidi ola bilərik. Əslində hər bir uşaq, daha əkini olmayan amma xeyirli bir əkini gözləyən böyük bir tarladır. Əgər cütçü bu tarlada iman tumurcuqlarını doğru şəkildə əkərək, onun yetişməsində köməkçi olarsa, bu halda o, bir az sonra bu tarlada necə böyük bir iman ağaclarının bar verdiyini görəcəkdir. Deməli, hər bir uşaq cənnəti qazanmaq üçün bir tarla bir vəsilədir. Gözəllər gözəli Allahın sayəsində uşaqlarımızın tərbiyəsi bizdən çox asılıdır.
Ardı →

Peyğəmbərimiz bir gün səhabələrinə oruc tutmalarını əmr edərək:
— Mən icazə vermədən kimsə orucunu açmasın, buyurar.
Hər kəs orucunu tutar. Axşam olunca, tək-tək müraciət edənlərə, iftar icazəsi verər. Bu vaxt bir adam gələrək:
— Ya Rəsulullah! İki gənc qız oruc tutdu və yoruldular. Zat-i alinizə gəlməyə utanırlar.
Ardı →

Allahu Təala, Peyğəmbəri Musa Əleyhissalama xitab edib:
— «Ey Musa! Filan məhəllədə, bizim dostlarımızdan biri vəfat etdi. Get onun işini gör. Sən getməzsənsə, bizim rəhmətimiz onun işini görər» buyurdu.
Həzrəti Musa, əmr olunduğu məhəlləyə getdi. Ordakılardan:
— «Bu gecə, burada Allahu Təalanın dostlarından biri vəfat etdimi?» deyə soruşduqda.
— «Ey Allahın peyğəmbəri! Allahu Təalanın dostlarından kimsə vəfat etmədi. Amma filan evdə zamanını pisliklərlə keçirən bir gənc öldü. Pis əməllərinin çoxluğundan heç kim onu dəfn etməyə yanaşmır» dedilər.
Ardı →

İmam Sadiqlə (ə) hindistanlı bir nəfərlə tibb barədə söhbəti.

Günlərin birində İmam Sadiq (ə) Mənsurun məclisinə gəldi, onun yanında Hindistandan biri var idi və tibbi kitablar oxuyurdu. İmam Sadiq (ə) ona qulaq asdı. Eləki, hindistanlı kişinin oxunuşu sona çatdı, İmam Sadiqə dedi: Ey Əbu Əbdullah! Mənim yanımda olanlardan bir şey istəyirsən?

Buyurdu: Yox. Sənin yanında olandan daha yaxşısı mənim yanımda var.

Soruşdu: O nədir?

Buyurdu: İstini soyuqla, soyuqu isti ilə, qurunu tər ilə, təri quru ilə dərman edirəm. Və işi bir dəfəlik Allaha tapşırıram. Peyğəmbərin buyrduğunu əncam verirəm. Bilirəm ki mədə bütün dərdlərin evi və pəhriz etmək təkcə dərmandır. Bədəni onun ünsiyyət tutduğu şeyə adətləndirirəm.

Hindistanlı kişi dedi: Bəs tibb bundan başqa bir şeydirmi?

İmam Sadiq (ə) soruşdu: Bəs güman edirsən ki, tibbi kitablardan bir şey öyrənmişəm?

Ardı →

Amerikanın fərqli universitetlərində çalışmış riyaziyyatçı Professor Cefriy Lanq islam dinini necə qəbul etdiyini yazdığı «Mələklər soruşuncaya qədər» isimli əsərində dərin fəlsəfi düşüncələrlə ilk namazını belə anladır: «Müsəlman olduğum gün məscid imamı mənə namazın qılınışını açıqlayan bir kitab verdi. Ancaq müsəlman tələbələrin narahat olmalarını gördüm: „Tələsmə, rahat ol, zamanla yavaş-yavaş edərsən" dedilər.

Ardı →

Yorğunluğun verdiyi ağırlıqla dərhal yuxuya getmişdi. Bir iniltiylə oyandı adam. Ətraf hələ də qaranlıq idi. İniltini yuxu gördüyünə yordu. Dodaqları susuzluqdan çatlayırdı, elə susamışdı. İşıqları yandırmadan mətbəxə gedib suyunu içdi və yatağına döndü. Tam yatmaq üzrəykən, eyni inləmə səsi təkrar eşitməyə başladı. Amm...a yuxuydumu,həqiqətmiydi fərqində deyildi. Səsin gəldiyi istiqamətə yönəldi. O an yuxuda olduğuna yaxşıca əmin oldu. Çünki eşitdiyi səsin sahibi evin tək səccadəsi idi. 
Adam çaşdı və qorxulu bir səslə

Ardı →

Həyatda nə əksək onu da biçərik. İbni Miskeveyh buyurur: «Uşaq valideynlərinin yanında əmanətdir. Onun tərtəmiz ürəyi naxış və sürətdən kənar, aydın və mücərrəd bir cövhərdir. Bu mübarək ürək, özünə nəqş edilən hər şeyə meyillidir. Nə tərəfə meyl etdirilsə oraya meyl edər.» Biz uşağımıza əgər xeyiri öyrətsək, o da xeyir üzərində böyüyər. Dünya və axirətə sahib olar, bizlər də yəni ana və atalar da savabında ortaq olarıq. Əgər şərə alışdırılsa, heyvanlar kimi onlara laqeydlik edilsə, bu halda onlar həlaka doğru gedərək məhv ola bilərlər. Günah da onun tərbiyəsiylə mükəlləf olanın üzərindədir. Necə ki gözəllər gözəli Allahu Təala Quranı Kərimdə buyurur:
Ardı →

      Hz. Peyğəmbər (s.a.s) səfərlərinin birində səhabələri ilə susuz və otsuz bir bölgədə yerləşdilər. Peygəmbərimiz səhabələrinə buyurdu:

      — Odun gətirin yandıraq.

      Səhabələr:

      — Ya Rəsulullah! Bura otsuz ağacsız bir bölgədir, burada odun tapılmaz!

      — Hz. Peyğembər(s.a.s) buyurdu:

      — Gedin, hər kəs tapa bildiyi qədər odun yığsın gətirsin.

      Səhabələrdən hər biri odun yığmaq üçün hərəsi bir tərəfə getdi. Onlardan hər biri yığa bildikləri qədər kol, zibil yığıb gətirdilər. Yığdiqları şeyləri Rəsulullahin qarşısında üst-üstə tökdülər. Beləcə yığınla odun toplanmış oldu. Bu anda Rəsulullah (s.a.s) belə buyurdu:

      — Kiçik günahlar da bu kiçik odunlar kimidir, əvvəlcə gözə görünməz amma bir-birinin üzərinə toplanınca, böyük bir yığın olaraq qarşımıza çıxar. Ey dostlar! Kiçik günahlardan qaçının. Hərçənd kiçik günahlara çox əhəmiyyət verilmir, amma bilin ki, hər şeyin bir talib və güdəni var. Bu güdənlər Allah və mələkləridir. Əhəmiyyət verilməyən bu kiçik günahaların bir gün nə qədər böyük bir yığını təşkil etdiyini görəcəksiniz."

Davamı →

 Vəhşi, Hz. Həmzənin Bədir döyüşündə öldürdüyü Tuaymənin qardaşının oğlu olan Cübeyr bin Mutimin köləsi idi. Həbəşli olduğu üçün, əl ilə ox və nizə atmaqda usta idi. Uhud döyüşündə, Cübeyr ona demişdi: Həmzəni öldürsən səni azad edərəm! Daha o zamanlar müsəlman olmaqla şərəflənməmiş olan Əbu Süfyanın xanımı Hind də, atasının və əmisinin intiqamını almaq  üçün, Vəhşiyə mükafat vəd etmişdi. Vəhşi, Uhudda daş arxasına pusquya girib, yalnız Hz. Həmzəni güdürdü. Hz. Həmzə səkkiz kafiri öldürüb, hücum edərkən, Vəhşi nizəsini ataraq, onu şəhid etdi. Sonra, gedib vəziyyəti Hində xəbər verdi. Hind sevinib üzərindəki zinət əşyalarının  hamısını Vəhşiyə verdi.Uhud döyüşündə Peyğəmbərimiz bir neçə kafirə bəd dua etmişdi. «Vəhşiyə nə üçün lənət etmirsən» dedikdə, buyurdu ki:

Ardı →