İt ili itləri millət tanıdı,
bu itlər bir ucdan artar, küçüklər.
Daha günümüzün qəhrəmanıdı
arxalı köpəklər, dəcəl küçüklər.

Dolub dəbdəbəli imarətlərə,
gəzişir parklarda, gur meydanlarda.
Keçir hər qapıdan, girir yüz yerə,
əcəb bəxt var imiş bu heyvanlarda.
Ardı →

NOTASIYA

Mümkünsə, bu silsilədəki şeirləri oxuyarkən qabağınızda şahmat taxtası da olsun. Oradakı gedişləri taxta üzərində təkrar eləsəniz, maraqlı bir kombinasiyanın şahidi ola bilərsiniz. Şəxsən mən həmin kombinasiyanı bu silsilədəki şeirlərin kombinasıyasıyla tutuşdurdum və gördüm ki…

e2 — e4

Bir də baxıb gördün ki,
sənin bu boyda dünyada
40 yaşdan savayı heç nəyin yoxmuş.

Ardı →

Fikrim yenə tamam sənin yanında,
Uça-uça gələcəyəm, gəl – desən.
Səndən ayrı bir həsrət var canımda,
yuxuma gir, öləcəyəm, öl – desən.
Ardı →

Çılğınlıq cahillik əlamətidir,
ağlı yetkin olan hissə qapılmaz.
Fərhadın dastanı bir əfsanədir,
külüng zərbəsiylə qaya çapılmaz.

Qəribə bir xislət var canımızda,
gücü axtarırıq ad-sanımızda.
Düşmən baş kəssə də dörd yanımızda,
bizə toxunmasa, rəqib sayılmaz.
Ardı →

VƏZİYYƏT

Eynən qatarların vəziyyətindəyəm.
Onlarçün qandal relslərdən
çölə, azadlığa çıxmağın
bircə yolu var – QƏZA! 

YAŞAYIŞ

Tufanda qaçıb evə girirəm,
zəlzələdə qaçıb çıxıram çölə.
Başqa heç bir səbəb yoxdu
gəl-get üçün.

Ardı →

Sən çox ağıllı xanımsan,
özünə məxsus məntiqin, savadın.
Ağzından çıxan hər sözün lətif,
ətrafında istəyənin çox.

Sən əcəb cazibədar qadınsan,
gözlərin, baxışların mənalı.
Bədənin ağappaq, barmaqların zərif,
əndamın mərmər sürahi, gövdən şux.
Ardı →

Elə məhəbbətdən yazırıq ancaq,
Elə sətirlərdə alışırıq biz.
Məhəbbət olubdur oyun-oyuncaq,
Hansı məhəbbətdən danışırıq biz.

Odlara qalanmaq ötəri hissdir,
Kəlmələr biçimli, sözlər biçimli.
Çoxları diplomsuz mütəxəssisdir,
Eh, ürək aldatmaq bir su içimi.

Sevimmi?! Tərəddüd qət edə bilmir,
Bəzən itiririk inam, ümidi.
Ürək var, duyğular fəth edə bilmir ,
Ürək var, həndəsi fiqur kimidir.

Bir qəlbə girəndə boyalı sözlər,
Görən öz sözünü ürək dedimi?!
Axtarır, axtarır, axtarır gözlər;
İşləyən bir saat kəfkiri kimi.
Ardı →

MƏN GƏLƏR OLMADIM, YOLU QARŞILA

Alın yazısında imza yeri boş –
edam fərmanıdı, qollamaq olmur.
Nifrət elədiyin ayağını da
bir addımdan uzaq tullamaq olmur.

Dayan bir dəqiqə bir «yox» de mənə,
hər gecə yuxuma girib yatan qız.
Adamı arxadan gəlib ötərlər,
ay məni qarşıdan gəlib ötən qız.

İndi bu qış ömrü sürüşmək gərək…
Bizi qar ötürər, dolu qarşılar.
Bu da ki sonuncu teleqramım:
mən gələr olmadım, yolu qarşıla.

Ardı →

Daş doğaydı anan səni doğan yerdə, qaçan qız,
gəlməyəydi bu dünyaya səndən bir də, qaçan qız.

Bu nə müdhiş xəbər idi yayıldı el-obaya,
bu nə acı zəhər idi içirtdin dost-doğmaya.
Öz evinə, ocağına dönük çıxdın, olmaya?
Atan çəkən ağrıları biləydin, kaş qaçan qız,
bu addımı atanacan öləydin, kaş qaçan qız.
Ardı →

5 qız böyüdüb ərsəyə çatdıran valideynin yeri cənnətdir.
Məhəmməd (s.a.v.s) peyğəmbər.

Cavan ailənin bir qızı oldu,
övladın nə qızı, nə oğlanı – dedilər.
Sevinib şadlandılar, ziyafət verdilər,
adını da Sevinc qoydular.
Ata isə xəyalında oğlan gözləyirdi,
ürəyində də nə qədər adlar gizləyirdi.
Ardı →