Muradov Yunus Ələkbər oğlu 19 iyun 1913-cü ildə Bakının Əmircan kəndində neft ustası Ələkbər Xanmurad oğlunun ailəsində dünyaya gəlib. Orta təhsilini Əmircan kəndindəki 84 saylı orta məktəbdə alır. O, hələ uşaqlıqdan foto, radiotexnika, saat təmirinə maraq göstərir. Bakının bir neçə kəndində foto dərnəklərə rəhbərlik edir. Hamı tərəfindən kinomexanik Yunus kimi tanınır. İlk dəfə səsli kinonu Əmircan klubunda göstərən Yunus Muradov olub.

Davamı →

Əhməd Tofiq Kazımov 14 yanvar 1923-cü il Bakıda şair Səmədmənsur Kazımovun və Yaxşı xanımın ailəsində doğulub. Dörd yaşı olanda atası dünyasını dəyişir. Atasından sonra heç kimi onu Əhməd Tofiq adı ilə çağırmır, eləcə Tofiq deyirlər. Anası Yaxşı xanım ərinin əvvəlki həyat yoldaşından olan iki uşağını və öz uşaqlarını tək böyüdür.

Davamı →

1968-ci ildə “Mosfilm”də Leonid Qaydayın rejissorluğu ilə lentə alınıb. 95 dəqiqəlik bədii filmdir, komediya janrında. Əsas rollarda da rejissorun komediyalarının qəhrəmanları – Yuri Nikulin, Anatoli Papanov, Andrey Mironov.
Söhbət Yer kürəsi insanlarının sayından çox baxış sayı olan, sitatları indiyə qədər dillərdən düşməyən “Brilyant əl” komediyasından gedir.

Davamı →

Humanist, işıqlı filmdir. Elə bir adam yoxdur ki, “Əsgər atası” filminə soyuqqanlı baxsın.
Gürcü kinematoqrafçılarının əməyidir. Film real hadisələr əsasında lentə alınıb. Sadə bir gürcü kişi müharibədə olan oğlunun yaralanıb hospitalda yatdığını eşidir. Gəlir oğlunun yanına, görür ki, hospitaldan çıxıb, qayıdıb cəbhəyə. Düşür oğlunun izinə ki, qayıdanda  onun anasına “sağ-salamat gördüm oğlumuzu” — deyə bilsin. Cəbhə boyu gəzdikcə başına gələnlər filmin süjet xəttini təşkil edir.

Davamı →

“Gecənin qaranlığında yuxuya gedə bilmirsən, qaranlıqlara baxırsan və düşünürsən ki, nəyə görə həyat məni belə zəlil etdi, nəyə görə bu cür cəzalandırdı?” – söhbət açacağım filmin qəhrəmanının hayqırtısıdır bu cümlə, müharibə insanının fəryadı...

Davamı →

Saf baxışlı, günəş təbəssümlü, uzunburun oğlan. Ona baxanda adamın ürəyindən keçirdi ki, məktəbə getməyəsən, yollanasan dünyanın o başına macəra arxasınca. Bu yolda yaxşı dostlar tapasan, dünyanın sirlərindən agah olasan və arzularına çatasan. Bəh-bəh… Ona görə də “Buratinonun macəraları” filmi bütün uşaqların sevə-sevə baxdığı  filmlərdən idi.

Davamı →

Əvvəlcə yolda baş verən uzunqulaq əhvalatından başlayaq – Nina gedir, uzunqulaq da gedir. Nina dayanan kimi o da dayanır. Gəl, indi qızı inandır ki, həqiqətən onun arxasınca düşən Şurik deyil, onun uzunqulağıdır.
İkinci əhvalat sağlıq (tost) məsələsidir: Şurik deyəndə ki, folklor toplamağa gəlmişəm, xalq mahnıları, atalar sözləri, sağlıqlar… qeydiyyatda işləyən kişi dərhal ortaya qırmızı çaxır qoyub, bir sağlıq deyir.

Davamı →

Tofiq Mehdiqulu oğlu Tağızadə 1919-cu il fevralın 7-də Bakının Keşlə qəsəbəsində müəllim ailəsində anadan olub. Üç il musiqi məktəbində skripka bölməsində oxuyub. Anasını çox erkən yaşlarında itirib.
Uşaq yaşlarından saatlarla Çarli Çaplinin filmlərinə baxırmış. Azərbaycan Neft və Kimya İnstitutuna daxil olub, ancaq Böyük Vətən müharibəsi başlandığı üçün könüllü müharibəyə gedib. 1942-ci ildə Rostov yaxınlarındakı döyüşlərdə yaralanır və tərxis olunub. Müharibədən gələndən sonra Bakı Komsomol Komitəsində çalışmağa başlayıb, ancaq sənətə olan sevgisi onu Moskvaya aparır.

Davamı →

Mixail Beniaminoviç Yampolski incəsənət və mədəniyyət tarixçisi, nəzəriyyəçi, filosof, kinoşünas və filoloq, kinematoqrafiyadan bəhs edən on yeddiyə yaxın kitabın, saysız-hesabsız məqalələrin müəllifi, Nyu-York universitetinin professorudur. 1988-ci ildə “İskusstvo Kino” jurnalının 6-cı nömrəsində dərc olunmuş “Kinosuz kino” adlı məqaləsində M.Yampolski sovet kinosunun problemlərini tamamilə fərqli rakursdan araşdırmağa çalışıb.
Sovet İttifaqı çoxdan yoxdur. Amma onun köynəyindən çıxmış respublikaların, xüsusilə də Azərbaycan kinematoqrafiyası üçün Yampolskinin 88-ci ildə toxunduğu problemlər yenə də aktualdır. Odur ki, Məqaləni olduğu kimi, ixtisarsız təqdim eləyirik. Bəlkə bəzi məsələləri anlamağa kömək elədi.

Davamı →

«Uzaq sahillərdə» filmindəki bir epizod aktyorun zahirən ən əhəmiyyətsiz bir replikanı «göydə tutub» ona lazım olan reaksiya göstərmək, vəziyyətə «oynamaq» məharətinə əyani sübut kimi kino sənəti dərsliklərinə salına bilər. Söhbət Ogüst Kraus adlı rəssam roluna girmiş Mixaylonun gestaponun cəngindən xilas olmaq üşün nümayiş etdirdiyi yalandan gedir.
Davamı →