Canı sən vermədin, sən də alasan,

Ümid ver yaşayım, öldürmə məni.

Qıyma sevəninə qatil olasan,

Ümid ver yaşayım, öldürmə məni.

 

Ölümüm min yerə yozulacadır,

Dünyadan bir sevən azalacaqdır,

Qəbrim ürəyində qazılacaqdır,

Ümid ver yaşayım, öldürmə məni.

 

Ardı →

      Səni bilmirəmsə mən, gözlərimin işığı,

     Qoy kor olum, görməyim həyatda yaraşığı.

-        Səni bilmirəmsə mən, ruhumun şən nəfəsi,

         Ölüm bu qərib eldə, qoy görməyim heç kəsi

-          Səni bilmirəmsə mən, sinəmin altda ürək,

Ardı →

 

Sən ki, qərarını verib getmisən,
Bəs niyə unuda bilmirəm səni?
Məni ürəyindən silib getmisən,
Bəs niyə unuda bilmirəm səni?

Talanıb eşq adlı sərvətim, varım,
Yalqızam, yanıma düşüb qollarım.
Artıq sənsizləşib ömür yollarım,
Bəs niyə unuda bilmirəm səni?

Üz-üzə qalmışam kədərlə, qəmlə,
Bacara bilmirəm mən öz qəlbimlə.
Deyəsən, taleyim küsüb mənimlə,
Bilmirəm, unuda bilmirəm səni.

Sənli xatirələr boynunu bükür,
Hicran kərpic-kərpic qəlbimi sökür.
Həsrətin gözümdən qanlı yaş tökür,
Bilmirəm, unuda bilmirəm səni.

Təklik əzabından usanıb canım,
Qırılıb ümidim, itib gümanım.
A zalım, düz sözü mən necə danım,
Vəfayam, unuda bilmirəm səni.

                                                 Xuraman Vəfa
Davamı →

     Dünya kiminə kef, kiminə dərd-qəm,
 
      Bunları qanana yazığım gəlir.

      Duyub, düşündükcə ömrün sonunu,

      İnsanam, insana yazığım gəlir. 
Ardı →

MƏN TƏLƏSMİRƏM

Dostlar, badələri qaldırın içək! 
Gecə, ulduzludur, hava da sərin. 
Demirəm məst olub dünyadan keçək… 
Deyirəm mehriban düşüncələrin 
İsti qücağında qızınaq bir az… 
Qoy uzansın gecə, geciksin səhər, 
Yuxuya getməsin məclisdəkilər – 
Mənim söhbətimdən yorulmaq olmaz. 
Hələ yer üstündə, insan yanında 
Deyib danışmaqdan doymamışam mən… 
Uzadaq ömrünü hər bir anın da, 
Yel kimi keçməsin vaxt üstümüzdən… 
Bu aylı gecədə, bu dağ döşündə, 
Bu sazlı, söhbətli bulaq başında 
Bu saat, bu dəm 
Heç yana, heç yerə mən tələsmirəm! 

Ardı →

Mənə biraz ondan danış
Az da olsa yaşat məni
Çox dolmuşam için-için
Bir az ağlat,boşalt məni.
Yaman sıxır həyat məni.

Ardı →

      Ölümə nə var ki, birdəfəlikdi,

      Sevib ayrı düşmək, kaş olmayaydı.

      Nəğmələr quş kimi qanadlananda,

      Gözlərdən süzülən yaş olmayaydı.

 

Ardı →

 

Qədəmin xoş olsun,ürəyin təmiz
Qəlb açsın söhbətin ay təzə gəlin.
Başı uca etsin,ürəyi məğrur
Qayğın,məhəbbətin ay təzə gəlin!

Gün kimi aydın ol,sən parla,yaşa
Baharsan,həmişə baharla yaşa.
Qeyrətlə, qürurla,vüqarla yaşa
Deyilsin ismətin ay təzə gəlin!

Həyatı,sevgini sanma oyuncaq.
Yaşa öz eşqinlə,andınla ancaq.
Bizim qədirbilən bu qədim ocaq
Qoy olsun şöhrətin ay təzə gəlin!

Sev ürək dostunu,can sirdaşını
Ana ol bu evdə ağart başını.

Görək yüz yaşını,yüz on yaşını
Olmasın möhnətin ay təzə gəlin!  

 
                                                                                                                          Adil Babayev.

Davamı →

 

Ağlım təzə-təzə kəsirdi hələ
Sən vara, dövlətə satanda məni.
Məhəbbət yandırıb kül eləmişdi
On səkkiz yaşıma çatanda məni.

Saçımda dolanan dən idin onda
Gözumdə dumandin,çən idin onda
Özündən xəbərsiz sən idin onda...
Axtaran da məni, atan da məni.

Ardı →

DOĞMA  YALAN ...

Sənə güclüyəm deyəndə
aciz idim mən,
çox aciz
Sənə yaxınam deyəndə
sonu gözlə görünməyən-
yollar qədər uzaq idim.

Sənə qorxma dediyimdə
özüm tir-tir əsirdim mən.
Sənə ümüd bəxş edəndə
bilirsənmi,
əlimdə bir iti bıçaq
ümüdümü “kəsirdim” mən.

Sənə ağlama deyəndə
hönkürtüdən
içimdə tufan var idi
Göz yaşlarını siləndə
öz gözümdə qan var idi.
Ardı →