“Əgər sui-qəsdlərdən sağ çıxmaq üzrə olimpiada olsaydı, mən qızıl medal alardım.”

Mənim adım Fidel Kastrodur, mən Kubanı azad etmək üçün gəlmişəm.

Mənim burada dediklərimi heç də hamı qəbul etmir, amma mən öz fikirlərimi səsləndirəcəyəm və bunu da hamıya hörmət göstərərək edəcəyəm. 

Mən kasıb doğulmamışam. Atamın 3000 hektarlıq torpaq sahəsi var idi. Lakin mən cənab Buşun çıxışlarına qarşı bəyan etmək istəyirəm ki, mənim hazırda bir dollarım da yoxdur. Bütün sərvətim onun kraxmallanmış köynəyinin cibinə asanlıqla yerləşə bilər. Əgər bir gün bütün sərvətimi hücumdan və beynəlxalq terrorizmdən qorumaq üçün etibarlı yer axtarmalı olsam, cənab Buşdan onun möhtəşəm cibini borc alacam. Sərvətim cənab Buşa çox böyük görünərsə, hamısını onun cibini kirayələmək üçün verəcəm. 
Davamı →

Fatih Sultan Mehmet Xan uşaqkən çox yaramaz bir şagird idi. Dərs zamanı etdiyi ərköyünlüklə müəllimi Ağşəmsəddini hövsələdən çıxarardı. Müəllimi ona hirsləndiyi zaman dərhal «Mən Padşahın oğluyam! Mənə heç nə edə bilməzsən!» deyib, onu təhdid edirdi. Padşaha şikayət etməyi ədəbsizlik sayan Ağşəmsəddin vəziyyəti II Murada izah edə bilmirdi. Ancaq gün gəldi ki, artıq kiçik Mehmetin etdiyi ərköyünlük və dəcəlliklər dözülməz hala çatdı. Bununla bağlı Ağşəmsəddin bir gün izn alıb II Muradın hüzuruna çıxdı.
Davamı →

Dağıtmaq nifrətdən gələr, yaratmaq sevgidən gələr.

Səni, şərtsiz sevməyə hazırlamağa; səni, yadlarla belə dostluğa hazırlamağa; qarşıdurma yaratdıqları üçün təşkilatlanmış dinlərini buraxmağa, ölkənə aidiyyətini belə buraxmağa hazırlamağa çalışıram. Forma olaraq ölkənin pasportunu daşımaq məcburiyyətində qalacaqsan, amma bu sadəcə bir rəsmiyyətdir. Varlığının dərinlərində bir Hindu olmamalısan; bir Alman olmamalısan və bir Xristian olmamalısan.

Özünü bilən, öz varlığını anlayan, həyatın mənasını anlayan insanda anidən bir güc partlayışı olar. Lakin, bu daha çox sevgi kimdidir, mərhəmət kimidir. Günəş işığından çox, ay işığı kimidir; sərin, sakit, gözəl. Belə bir insanın dəyərsizlik kompleksi yoxdur. O qədər doludur, o qədər doyğundur, o qədər dincdir ki, başqaları üzərində güc sahibi olmağı arzulamasına heç gərək yoxdur.
Davamı →

*Sərtlik tələb olunduğu məqamlarda yumşaqlıq zərər gətirə bilər. Yumşaqlıqla düşməni dost eləyə bilməzsən, əksinə, onun iddialarına qol-qanad vermiş olarsan. (Sə'di)

*Alicənab insana ümumi hörmətin dalınca qaçmaq yaraşmaz, qoy hörmət öz-özünə gəlsin, heç istəmədiyi halda. O adam ki hörməti axtarır, o, öz əsl xasiyyətini üzə çıxarır.

*Cəmiyyətdə kar adamı bədbəxt hesab edirlər, amma niyə görə, o axı biz dediklərimizi eşitmir.

*Nə istəyərdim ki, əclaf adam tənbəl olaydı, sarsaq isə həmişə susaydı.
Davamı →

1. Xarakterin formalaşması uşaqlıq illərindən başlayır və insanın öldüyü ana qədər davam edir.

2. Ürəyin nəyi əmr edirsə onu et. Onsuz da hər bir halda səni tənqid edəcəklər. Sən bunu etsən də, səni mühakimə edəcəklər, etməsən də. 

3. İnsanın özü ilə dostluq etməsi çox vacib amildir. Əgər özünlə dostluq etməsən, başqa heç kimlə də dostluq edə bilməyəcəksən.

4. Dahi ağıllar ideyaları, orta ağıllar hadisələri, alçaq səviyyəli ağıllar isə insanları müzakirə edir.

5. Xoşbəxtlik – həyatımızın əsas məqsədi olmalı deyil.

6. Mənə elə gəlir ki, bir ana uşağını dünyaya gətirdiyi an övladı üçün diləyəcəyi yeganə şey “hər şeyə maraq göstərməsi” olar.

7. Qaranlığı lənətləməkdənsə, bir şam yandırın.
Ardı →

Özümü sevəndən sonra anladım ki, darıxmaq və tənhalıq həqiqətlərimin əksinə yaşadığıma dair xəbərdarlıq siqnallarıdır. Bu gün bilirəm ki, buna — Etibarlılıq deyilir.

Özümü sevəndən sonra anladım ki, bir insanın boynuna arzusunda olduğu şeyləri etmək vaxtının çatmasını qoymaqla, onun buna hazır olmadığını nəzərə almamaq, onun xətrinə dəymək deməkdir. Və bu insan elə mən özüməm. Bu gün bilirəm ki, buna — Etiraf deyilir.

Özümü sevəndən sonra, başqası kimi yaşamaq məqsədindən əl çəkib, öz əhatəmin məni necə böyütdüyünü anladım. Bu gün bilirəm ki, buna — Yetkinlik deyilir.

Özümü sevəndən sonra, nəyin, necə, harda və kiminlə baş verməsindən asılı olmayaraq, doğru şey etdiyimi, doğru yerdə, doğru insanla olduğumu anladım. Bu gün bilirəm ki, buna — Özgüvən deyilir.

Özümü sevəndən sonra, öz vaxtımdan oğurlamağı və gələcəyə dair möhtəşəm layihələr hazırlamağı tərgitdim. Bu gün mən ancaq mənə sevinc və xoşbəxtlik gətirən işlərlə məşğulam. Mən bunu özümə məxsus bacarığım və özümə məxsus ritmimdə edirəm. Bu gün bilirəm ki, buna — Sadəlik deyilir.

Özümü sevəndən sonra, mənə ziyan olan şeylər — qidalar, insanlar, əşyalar və hadisələrdən uzaqlaşdım. Ayağımdan tutub, məni aşağıya çəkən hər şeyi rədd eləməyi bacardım. Əvvəlcə mən bunu sağlam eqoistlik prosesi adlandırırdım. Amma bu gün bilirəm ki, buna — Özünə sevgi deyilir.

Ardı →

Sən həmişə məni sevəcəksən. Mən sənin heç vaxt etməyə  cəsarətin çatmayan  bütün  günahları təqdim edirəm.

Təcrübə insanların öz səhvlərinə verdikləri sadə addır.

Emosiyalarıma baş əymək istəmirəm. Onlardan istifadə etmək, həzz almaq və onlara hakim olmaq istəyirəm.

Nəfsdən yaxa qurtarmağın yeganə yolu ona təslim olmaqdır.

İnsanlar bugün hər şeyin qiymətini bilirlər ancaq heç nəyin dəyərini bilmirlər.

Birisi aşiq olarkən, özünü aldatmaqla  başlayır, başqalarını aldatmaqla isə bitirir. Buna da bütün dünya romantika deyir.

Uşaqlar həyata valideyinlərini sevməklə başlayırlar, böyüdükcə onları ittiham edirlər, bəzən isə bağışlayırlar.

Hər  mövcud  incə və gözəl bir şeyin arxasında bir faciə durur.

Bəşəriyyət özünü çox ciddi qəbul edir. Bu dünyanın əzəli günahıdır. Əgər mağara adamı gülməyi bacarsaydı, bəşəriyyət tarixi indi tam fərqli olardı.

Kişilər yorulduqları üçün evlənirlər, qadınlar isə sadəcə maraqlarından: hər iki tərəf sonda məyus olur.
Ardı →

Qazandıqlarımın hər birini cəsarətimə və çalışqanlığıma borcluyam.

Az bilgisi olub çox danışan kəs, çox pulu olmayıb, lakin çox xərcləyən birinə bənzər.

Mümkün olduğu qədər çox düşün, düşündüyünü də hər zaman et.

Hər kəs özündə olmayanlar üçün mübarizə aparar.

Dünyada təqlid edilməyən tək şey cəsarətdir.

Güc ortaya çıxınca qanunlar zəifləyər.

Ən gözəl savaş insanın öz varlığına və asılı olduqlarına qarşı olan savaşdır.

Uğurlarım gəncliyimdəki xəyallarımın məhsuludur.

İnsanı ucaldan iki şey var: qorxu və maraq.

Hər kəsi dinləyərəm, amma sadəcə özüm doğru bildiyimi edərəm.

Mümkünsüzlük yalnız axmaqların lüğətində olan sözdür.
Ardı →

Bir əmirin hədiyyə qəbul etməsi haramdır, hakimin rüşvət alması kafirlikdir.

Bir başçı itaəti altında olanları aldadırsa, onları pis yola sövq edirsə, yeri cəhənnəmlikdir.

Başqalarını yaxşı yola dəvət edənlər, özlərinə yaxşılıq etmiş sayılır.

Kim bir zalıma yardım edərsə, Allah həmin zalımı ona qənim kəsər.

Savaşın ən üstünü adamları sıxışdıran, onlara zülm edən padşahın qarşısında doğru söz söyləməkdir.

İşin biliciləri ilə məsləhətləşən adam heç vaxt ziyan çəkməz.

Yaxşılıq etməyi məsləhət bilən adamın gördüyü iş də yaxşı olmalıdır.

Yolun ortasına düşmüş bir daşı götürüb kənara atan, yolu sahmana salan adam savab qazanır.

Ardı →

“Dünyadakı insanların hamısı iki qismə bölünür. Birincilərlə yaşamaq asandır, elə onlarsız da yaşamaq asandır. İkincilərlə çox qəlizdir yaşamaq, amma onlarsız yaşamaq heç mümkün deyil”.

“Sözün əslinə qalanda yazmaqda qeyri-adi heç nə yoxdur. Oturursan yazı makinasının arxasına və başlayırsan qan-tər tökməyə”.

“Həm də xoşbəxt olan ağıllı adamlarla çox az rastlaşdım”.

“Nə qədər qaçılmaz və ədalətli olsa da hər müharibə həmişə cinayətdir”.

“Sevmədiyiniz insanlarla heç vaxt səyahətə çıxmayın”.

“İnsanların çoxu heç vaxt bir-birini dinləmir”.

“İçirəm ki, yan-yörəmdəki insanlar daha maraqlı görünsünlər”.

“Keçmiş günlərdə vətən uğrunda ölməyin şirin dadından və gözəlliyindən tez-tez yazardılar. Amma indiki müharibələrdə şirin və gözəl heç nə qalmayıb. Heç bir səbəb olmadan it kimi gəbərirsən”.

Ardı →